The Sly Trilogy

Het platformgenre op Sony’s PlayStation 2 werd goed vertegenwoordigd door bekende figuren als Sly, Jak en Ratchet. Sly Cooper wist zich naast diens broeders te vestigen als een zeer vermakelijke platformreeks met een eigen gezicht. In diens serie moest namelijk naast het springen ook het nodige sluipwerk worden verricht en qua stijl wist Sly zich tevens te onderscheiden. Nu, vijf jaar nadat het laatste deel van de trilogie verscheen, kunnen we de reeks in een geremasterde vorm opnieuw op de PlayStation 3 spelen. Zijn de games echter nog steeds de moeite waard?

Net als toen

In de drie games neem je de rol op je van meesterdief Sly Cooper, die samen met zijn teammaten wilde avonturen beleven. In het eerste deel is het zaak de Thievius Raccoonus terug te stelen, aangezien hierin alle geheimen van Sly’s voorgangers zijn opgenomen. In het vervolg dreigt de antagonist van het eerste deel opnieuw tot leven te worden gewekt en in het slotdeel dient de kluis, waarin het familiefortuin van de Cooperfamilie wordt bewaard, opengebroken te worden. Daaromheen is een leuk verhaal gewikkeld dat met name in het tweede en derde deel enkele hoogtepunten weet te bereiken.

Het waren destijds leuke platformtitels en dat is door de jaren heen gelukkig niet veranderd. Alle drie de spellen kenmerken zich door heerlijke platform- en sluipactie en zijn simpelweg games die kwaliteit uitstralen. In deze trilogie-editie zijn de sterke punten natuurlijk nog steeds aanwezig, maar helaas komen ook enkele minpunten weer aan het licht. We worden bijvoorbeeld weer herinnerd aan enkele cameraproblemen die destijds ook al opdoken en ook sommige levelkeuzes hadden beterd gekund.

Sly in HD-jasje

Ontwikkelaar Sucker Punch, ook wel bekend van de actiegame Infamous, heeft aan de oorspronkelijke spellen inhoudelijk niets aangepast, maar heeft wel enkele mini-games toegevoegd die met de PlayStation Move te spelen zijn. In totaal zijn er dus drie volledige games te spelen en valt daarnaast nog van een aantal bonusspelletjes te genieten. De grootste aanpassing van de games is het grafisch aspect waar wel een en ander is verbeterd aan de games. Zo zijn deze nu in breedbeeld te spelen, zijn enkele stukken van Sly 3 met een 3D-effect te spelen gebruik makend van een 3D-televisie en is daarnaast alles in HD geremasterd.

Met name dat laatste vormt een grote verbetering ten opzichte van de originele spellen, want het valt gelijk op hoe ontzettend scherp alles nu is weergegeven. De personages, de omgevingen, alles ziet er heerlijk uit, maar wel wordt je hier en daar herinnerd aan het feit dat de games oorspronkelijk op de PlayStation 2 zijn uitgebracht door het lage polygonenaantal. Een lichtstraal die op de grond valt, maakt bijvoorbeeld geen perfecte cirkel, maar weet meer een soort achthoekig figuurtje te maken.

Conclusie

Als je trotse bezitter bent van de oorspronkelijke PlayStation 2-exemplaren biedt The Sly Trilogy niet genoeg extra’s om de kosten te rechtvaardigen. Als nieuwkomer daarentegen, krijg je met The Sly Trilogy drie zeer vermakelijke, complete platformgames voor een zacht prijsje, die er mooier uitzien dan ooit tevoren. Na het doorspelen van de drie toptitels wordt het wachten op het aangekondigde vierde deel alleen nog ondraaglijker…