FlingSmash

Toen Nintendo in de zomer van 2009 de Wii MotionPlus uitbracht, was ik benieuwd naar de nieuwe mogelijkheden van dit blokje. Wii Sports Resort liet zien dat dit verlengstukje van de controller het spelen allemaal een stuk preciezer maakte. Sindsdien zijn er echter bar weinig games verschenen die goed gebruik maakten van de MotionPlus. Weet FlingSmash dit te veranderen?

In FlingSmash speel je een klein, geel mannetje genaamd Zip. Hij woont op een eilandje in de oceaan, dat op een dag geteisterd wordt door een monster. Aan Zip de taak om deze schurk en al zijn hulpjes te verslaan middels zijn enige kracht: als een gek rondstuiteren. Het verhaal stelt echt helemaal niets voor, en wordt ook nog eens verteld door verschrikkelijk lelijke tussenfilmpjes. Gelukkig hoeft een game als FlingSmash het niet te hebben van een meeslepende verhaallijn, want in dit geval gaat het helemaal om de gameplay. Is deze dan wel de moeite waard?

Eén knop

Het spijt me om te zeggen dat ook de gameplay, net als het verhaal, niet veel voorstelt. Je kan de game (op de menu’s na) letterlijk met één enkele knop spelen. Deze knop wordt gebruikt om Zip een sprongetje in de lucht te laten maken, zodat hij stil hangt. Het gele ventje stuitert namelijk constant in de richting waarin jij zwiept met de controller, en doormiddel van de A-knop kan je af en toe proberen een beetje controle te krijgen. Want dat miste ik echt: controle.

In FlingSmash beweegt de camera helemaal vanzelf door de twee-dimensionale levels, waardoor je dus niet je eigen tempo kan bepalen. Dit is allemaal gedaan om de enige uitdaging van het spel te kunnen creëren, namelijk het feit dat je niet te ver aan de rand van het scherm mag komen. Er zit heel de game lang een draak achter je aan die zijn tanden in je zet zodra je te dicht in zijn buurt komt. Dit is dan ook het enige waar je bang voor hoeft te zijn. Voor de rest doen ‘vijanden’ je niets.

Kort maar krachtig?

Je vraagt je nu natuurlijk af of de Wii MotionPlus wat heeft toegevoegd aan de game. Eerlijk gezegd heb ik er nauwelijks iets van gemerkt. Doordat je personage zo snel rondstuitert, merk je vaak nauwelijks wat je doet. Ik zat over het algemeen op de bank met de controller te zwaaien tot mijn pols ontwricht werd, zonder dat ik nadacht over wat ik nu werkelijk aan het uitspoken was.

FlingSmash is door de simpele opzet en het gebrek aan uitdaging een erg makkelijk spelletje geworden. In drie en een half uur bereikte ik de credits. Drie én een half uur! De speelduur wordt nog met een minuutje of twintig gerekt door de aanwezigheid van een paar minigames, maar daarna gooi je de game achter in een kast om stof te laten verzamelen.

Conclusie

Tijdens het spelen van FlingSmash kreeg ik vaak de indruk dat ik te maken had met een veredeld Flash-spelletje: makkelijk, extreem kort en gameplaytechnisch vaak zeer amateuristisch. Dat deze game dan voor de volle prijs van 60 euro (inclusief Wii MotionPlus) in de winkel ligt, vind ik schandalig. Ben je van plan een MotionPlus te halen, dan doe je er goed aan om deze samen met Wii Sports Resort te halen. FlingSmash is je geld simpelweg niet waard.