Als klein kind genoot ik altijd van mijn speelgoedstraaljager. Ik droomde ervan om als een echte straaljagerpiloot in de lucht te zitten. Wat waren dat mooie tijden, kind zijn. En het is mij gelukt om als een echte straaljagerpiloot in de lucht zitten. Niet in werkelijkheid, maar met het spel Ace Combat: Joint Assault.
The single player is a lonely road..
Laten we maar meteen beginnen bij een zwak punt van deze game; de singleplayer. De singleplayer hanteert een makkelijk opzet: “de eerste missie af? Hup, naar de tweede missie!” Je handelt elke missie puntsgewijs af. Op zich is hier helemaal niets mis mee, mits de missies voor variatie zorgen. En dat is juist het probleem bij deze game; het zijn vooral eentonige missies gecombineerd met een zwak verhaal. Het verhaal zal ik zelfs jullie besparen. Met eentonige missies kun je je voorstellen dat jij, met een paar collega’s, achter de ‘grote boef’ aan gaan, waarbij jullie deze baas proberen neer te halen. Namco heeft hier, blijkbaar, vooral de nadruk gelegd op het arcadegedeelte. Dat zie je vooral terug in de besturing; het is zo simpel als wat. Met de analoge stick bestuur je jouw vliegtuig, met de rechter/linker trigger laat je jouw vliegtuig versnellen of afremmen en je houdt de functietoetsen nog over om acties mee uit te voeren. Deze simplistische besturing zorgt voor een echte arcade-ervaring, waar op zich helemaal niets mis mee is. Ace Combat stond nooit bekend als een echte simulatiegame en dat bewijst men maar weer eens met deze game.
Pimp my flight
Straaljagerpiloot is hedendaags een professionele baan, wat dus betekent dat je er betaald voor krijgt. Dit geldt ook in deze game. Na elke missie met succes voltooid te hebben, krijg jij een bepaald bedrag op jouw rekeningnummer gestort. Wat jij met dit geld doet, ligt helemaal aan jezelf. Het leukste is natuurlijk om jouw vliegtuig ermee te ‘pimpen’, of misschien zelfs een nieuw vliegtuig ermee aan te schaffen (meer dan veertig in totaal). Om de beste straaljager te kunnen kopen, moet je de singleplayer een paar keer uit hebben gespeeld. Of dit nu echt een motivatie is, is per gamer verschillend. Naast nieuwe vliegtuigen kun je dus ook jouw eigen schrootbakkie pimpen. Bouw jij een betere motor in? Gooi je er nieuwe raketten op? Of houd je toch van ouderwetse bommen? Het ligt helemaal aan jezelf.
The multiplayer is a friendly road..
Zoals je al aan de kopje merkt, is de multiplayer precies het tegenovergestelde van de singleplayer. De multiplayer is groots aangepakt in deze game en het pakt heel goed uit. Je kunt kiezen tussen een coöperatieve modus, vaardigheden testen en de versus-modus. De coöperatieve modus geeft een positieve puls aan de campagne. De missies blijven net zo eentonig, maar met meerdere spelers is het altijd leuker dan alleen. Er zijn zelfs missies waar je afhankelijk bent van je medespeler. Als hij het verprutst, dan kun jij het ook wel vergeten. Dat betekent dat jullie de missie opnieuw zullen moeten doen. Het zorgt misschien voor de nodige frustratie, maar op zijn tijd is er ook plezier uit de coöperatieve modus te halen. Het lijkt net alsof Ace Combat: Joint Assault puur is gemaakt voor online gaming en het singleplayer-gedeelte heeft men links laat liggen.
Conclusie
Ace Combat: Joint Assault kun je echt tot de arcade-toppers rekenen, maar meer dan dat ook niet. Het is echt voor de adrenalinejunkie die houdt van knallen en explosies. Er is niets moeilijks aan de singleplayer en deze is niet echt heel boeiend. De multiplayer maakt echter alles weer goed, want de multiplayer staat garant voor plezier. Niets te doen met je vrienden? Ga dan eens lekker Ace Combatten, zou ik zeggen!
Ik ga deze niet halen want tsja ik heb het nooit op de Ace combat reeks gehad. Nee daarintegen haal ik wel Hawx
dit is nou een lekker psp spel 😀
deze al 2 maanden geleden uitgespeeld, lekker weg te spelen. vooral de Forneus is een heftig vliegtuig 😆