Het is de Nederlandse inzending voor de Oscars, onze hoop in bange dagen en vooral onze hoop op wat meer erkenning voor films van Hollandse bodem. Gebaseerd op het boek van Arnon Grunberg heeft Tirza genoeg te bieden, zowel voor lezers van het boek als mensen die volledig onbekend zijn met het verhaal. Een prestatie op zich…
Het lot
Voor de ‘nieuwkomers’ is een korte introductie van het verhaal natuurlijk wel op zijn plaats. Vader Jörgen bevindt zich in een lastige periode in zijn leven. Alles zit tegen, van zijn werk tot zijn liefdesleven, en het enige sprankje hoop in deze moeilijke tijd is zijn dochter Tirza. Toch blijft ze hem niet eeuwig steunen, want op een dag besluit Tirza om de stoute schoenen aan te trekken en samen met haar Marokkaanse vriend Choukri op reis te gaan naar Namibië. Een besluit dat Jörgen erg zwaar valt, even moeten leven zonder zijn oogappeltje, maar het besluit staat vast.
Als Tirza vele dagen niets van zich laat horen, vreest Jörgen het ergste en hij besluit zelf in actie te komen. Hij gaat naar Namibië om Tirza te zoeken, maar deze zoektocht blijkt gruwelijker dan hij ooit had kunnen dromen. Samen met het jonge meisje Kaisa gaat hij op zoek, terwijl hij geconfronteerd wordt met alle ellende van het land, de inwoners en het lot van zijn dochter.
Problemen en complimenten
Het boek van Grunberg heeft inmiddels al ruimschoots bewezen dat we te maken hebben met een ijzersterk verhaal, onderschreven door critici en beloond met de nodige prijzen. Het is dan nog des te mooier dat regisseur Rudolf van den Berg een kleine twist aan het geheel heeft gegeven, wat ervoor zorgt dat de film ook zeker het kijken waard is voor mensen die het boek al hebben gelezen. Grote problemen van de afgelopen jaren komen aan bod, van de aanslagen op de Twin Towers in New York tot de financiële ellende, wat de film een extra stevige lading meegeeft.
Complimenten zijn er daarnaast ook voor de uitstekende cast. Sylvia Hoeks weet te overtuigen als de intelligente Tirza, Johanna ter Steege steelt regelmatig de show als de ex-vrouw van Jörgen en de vader zelf wordt vertolkt door een uitstekende Gijs Scholten van Aschat. Hij weet de emotionele reis van Jörgen en de complexiteit van dit personage zo goed vorm te geven, dat het niet anders kan of Grunberg zelf heeft men de nodige complimenten gegeven.
Van den Berg zet met Tirza een uitstekende prestatie neer, wat resulteert in een gevoelige, meeslepende en toch best vlotte film. Tijdens de reis van Jörgen krijg je door middel van diverse flashbacks steeds meer laagjes van het verhaal en de achtergronden voorgeschoteld, waardoor je stukje bij beetje steeds dieper wordt meegenomen in het wrede avontuur. Subtiel, met precisie en vooral op een prettige manier. Misschien dat de film richting het einde niet echt zijn sterkste momenten beleeft, maar dat is slechts een smet op een verder zeer goede vertoning.
Conclusie
Het is zeker niet gemakkelijk om een geweldig boek te verfilmen, maar Rudolf van den Berg heeft uitstekend werk afgeleverd. De cast komt overtuigend uit de verf en ze zetten stuk voor stuk goede personages neer. Het is lovenswaardig dat er aan het geheel toch een twist is gegeven om het ook voor lezers van het boek interessant te maken, al is dit er ook verantwoordelijk voor dat sommige mensen de film richting het einde minder gaan waarderen. We blijven hoe dan ook duimen voor een positief geluid wat betreft de Oscarnominaties en op dit moment mag Tirza genieten van 4 terechte sterren.