Onlangs kreeg ik de kans om met Enslaved: Odyssey to the West aan de gang te gaan. Ik had al veel over de game gelezen en mijn liefde voor verhalende games werd hierdoor elke keer aangesproken. Nu was het tijd om de game ook echt uit te proberen. VET!
Na het spelen van Enslaved had ik een voldaan en gelukkig gevoel. De game is fantastisch en ik weet dan ook niet waar ik moet beginnen. De omgevingen, het verhaal, de personages, de vijanden, de stijl, het vechten; ik vind het allemaal geweldig. Ik kan nu via veel te veel woorden gaan raaskallen over hoe goed alles wel niet is, maar ik heb voor een wat gestructureerde manier gekozen. Er zijn namelijk drie punten in Enslaved die zeer belangrijk zijn. De wereld, het verhaal en de personages. Op elk van deze punten doet Enslaved mooie, maar ook vooral nieuwe dingen.
De wereld
Enslaved vindt plaats in een post-apocalyptische wereld. We worden hier echter niet, zoals in menig post-apocalyptisch spel, geconfronteerd met grijze kapotte gebouwen, straten vol geëxplodeerde auto’s en gevaar voor nucleair afval. Nee, de wereld van Enslaved is fleurig, kleurig en intrigerend. De natuur heeft vele jaren zijn vrije gang kunnen gaan en heeft overal haar schoonheid achter gelaten. Zo komen we langs wolkenkrabbers die ingepakt zijn met planten en hoge bomen waarin we moeten klimmen. Een wereld zoals we in Enslaved krijgen te zien, hebben we nog nooit eerder mee kunnen maken. Ontwikkelaar Ninja Theory krijgt hierdoor al veel pluspunten van mij. Hier stopt het echter niet, want er is ook goed naar de details gekeken. Alles klopt, overal is over nagedacht en alles valt te verklaren. Voor de verhalende gamer is dit een wereld om je vingers bij af te likken.
Het verhaal
Enslaved draait om Monkey en Trip en het doel is (zoals onze redacteur Tom op de Gamescom heel simpel wist te verwoorden) Trip veilig van A naar B te brengen. Dit klinkt misschien saai en stom, maar dat is niet het geval. Op je reis door de mooie, maar verlaten wereld zul je namelijk veel meemaken. Zo zul je bijvoorbeeld uit een neerstortend ruimteschip moeten ontsnappen en een instortende brug moeten beklimmen. De snelheid waarop spannende gebeurtenissen zich voordoen, heeft Ninja Theory goed uitgedacht. Je zult je geen moment vervelen, maar het spel is ook geen snelle rollercoaster-rit. Als speler krijg je goed de kans op een lekker tempo de wereld en het verhaal te ontdekken. Enslaved pakt je vanaf het begin tot het eind in met haar verhaal.
De personages
Zoals ik al zei, draait Enslaved om Monkey en Trip. Monkey is een stoere bink die door vijanden niet met zich laat sollen. Trip is een meid die niet zo goed in vechten is, maar alles van technologie afweet. Een gek duo dat door nog gekkere omstandigheden bij elkaar komt. Trip moet om te overleven namelijk een slaaf van Monkey maken. Hij kan haar beschermen tegen de vijanden, want alleen zal ze niet kunnen overleven. Ze zorgt er daarom voor dat er een symbiotische relatie tussen haar en de bink ontstaat. Als Trip sterft, zal Monkey het ook niet overleven. Een verbond waar Monkey niets aan kan veranderen, maar natuurlijk niet blij mee is. Naarmate het spel vordert, krijgt hij echter sympathie voor haar en ontstaat er een echte haat-liefde relatie tussen de twee. De verhoudingen zorgen dat je met beide personages meeleeft. Zo nu en dan laat je Trip liever verdrinken, dan dat je nog verder gaat. Bijvoorbeeld als ze voor de zoveelste keer roept dat je haar moet helpen om een obstakel te overwinnen, maar op andere momenten ben je blij dat ze er is.
Top met een kanttekening
De drie punten die ik hier boven heb genoemd maken dat dit een heel mooi spel voor de verhalende gamer is. Er zijn echter ook veel gamers die zich meer aan gameplay hechten en dat is een punt waar Enslaved niet helemaal op uitblinkt. Begrijp me niet verkeerd, want ook op dit gebied zit de game goed in elkaar en is er genoeg plezier te beleven. Maar voor de gamer die echt naar uitdaging opzoek is biedt de game toch iets te weinig. Op ‘easy’ en ‘normal’ is het vechten en klimmen makkelijk te noemen en moet je je best doen om dood te gaan. Op de hoogste moeilijkheidsgraad ‘hard’ is het allemaal wel iets moeilijker. Zo zijn de vijanden meer vechtlustig en zijn deze ook een stuk lastiger te verslaan. Vooral als er verschillende vijanden tegelijk op je afkomen moet je geconcentreerd te werk gaan. Ik hoop dan ook dit soort gamers met Enslaved aan de gang gaan, want de reis die Trip en Monkey meemaken is voor iedereen leuk. De game biedt misschien geen hele moeilijke uitdaging, maar daarintegen wel een fantastische ervaring.
Voorlopige conclusie
Ik ben een verhalende gamer en vind Enslaved daarom een fantastisch spel. De game biedt een volledig pakket met een goed verhaal, mooie wereld en interessante personages. Het doet op deze gebieden veel dingen die we nog niet eerder hebben gezien en ontwikkelaar Ninja Theory verdient daar zeker pluspunten voor. Ik mag in deze preview zelfs alleen nog maar praten over de eerste zeven missies van Enslaved, maar ik kan jullie uit eigen ervaring vertellen dat de rest van het spel net zo goed is. Er is echter wel één kleine kanttekening, want Enslaved biedt zelfs op de hoogste moeilijkheidsgraad geen hele grote uitdaging. Als je echter op ‘hard’ speelt is dit niet erg storend, want als speler ga je helemaal op in het verhaal en de wereld. Ik kan niet wachten totdat ik de retail-versie van Enslaved in mijn console kan stoppen om de hele ervaring nog eens mee te maken.