NeverDead

Een van mijn laatste bezoekjes tijdens de Gamescom was de persruimte van Konami. In onze 3e aflevering van de GN ON TOUR uit Keulen kon je al meer horen over onder meer PES 2011 en Castlevania: Lords of Shadow, maar er was nog een titel die erg interessant lijkt: NeverDead.

Nooit dood?

NeverDead is een bijzonder project van game designer Shinta Nojiri en ik mocht hem op de Gamescom eens uithoren om wat meer te weten te komen over NeverDead. In deze game speel je een demonenjager, die al 500 jaar leeft. Hij vocht ooit tegen een duivels wezen, de Demon King, en verloor dat gevecht. Je werd vervloekt door de Demon King en dit zorgde ervoor dat je in feite onsterfelijk werd, want ook al schiet iemand je hoofd van je romp, wordt een arm eraf gehakt of mis je ineens een been… je kunt met een beetje rollen jezelf weer opbouwen door je eigen ledematen te vinden. Een creepy en ook wel bizar concept, maar anderzijds is het ook weer eens wat anders. Nu zin je nog steeds op wraak en jaag je op demonen, in de hoop alsnog af te kunnen rekenen met de Demon King.

Om maar meteen met de deur in huis te vallen, stelde ik de vraag hoe een game eigenlijk leuk kan blijven als je een hoofdpersoon bent die gewoon nooit dood kan gaan. Als je door een metro wordt geraakt, hoef je immers alleen maar even je lichaamsdelen bij elkaar te rollen en je kunt weer verder. Het bleek al snel dat ik een verkeerd beeld had van het hele concept van de gameplay, want een ‘game over’ is wel degelijk mogelijk in NeverDead. Het mislukken van een missie moet je dan ook niet zien in termen van leven en dood, maar meer in het maken van fouten en falen om een bepaalde doelstelling te halen. Zo moet je bijvoorbeeld op een bepaald moment een vrouw beschermen en als zij sterft mislukt logischerwijs de missie.

Actie met een knipoog

Dit bijzondere concept resulteert uiteindelijk in een third-person actiegame. Een soort Devil May Cry-variant, vol met wapens, lompe actie en nog lompere demonische vijanden om tegen te vechten. De twist zit hem dus duidelijk in het feit dat je, om het even zacht uit te drukken, best bestand bent tegen een stootje. Het grappige is ook dat je ook gewoon jezelf kunt ontdoen van ledematen, mocht dit nodig zijn om verder te komen in de game. Trek een hand eraf of ruk je hoofd van je romp, om deze vervolgens naar een hoger gelegen locatie te gooien en daar bijvoorbeeld een belangrijk object te vinden. Op deze manier speelt dismemberment naast de gevechten ook bij het puzzelen soms een rol.

De trailers van NeverDead zijn tot dusver te omschrijven als ‘actie, met een knipoog’. Een humoristisch tintje was duidelijk aanwezig, maar volgens Nojiri is de game wat serieuzer en donkerder van opzet dan je op basis van de trailers zou verwachten. De actie is bruut en er komt genoeg dood en verderf aan te pas, al neemt dit niet weg dat je ook genoeg grappige momenten zult meemaken. Zo zal de hoofdpersoon af en toe wat geinen met z’n partner en aangezien je toch niet op een traditionele manier dood kunt, zal zij niet aarzelen om gewoon als geintje even op je te schieten. Daarnaast is het natuurlijk ook hilarisch als je jezelf door het beeld ziet hinken omdat je een been mist of dat je niet meer bent dan alleen een romp met twee armen, die al rollend door de omgeving op zoek is naar ledematen.

Lichaamsdelen missen

De gameplay van NeverDead doet wel denken aan wat andere grote titels, zoals het eerder genoemde Devil May Cry, al is dat eigenlijk vooral een compliment. We kunnen volgens Nojiri in elk geval rekenen op genoeg grote boss fights aan het einde van levels, waarbij je uiteraard weer moet profiteren van je eigen vaardigheden om wat lichaamsdelen te kunnen missen. Dit kun je overigens ook op een wat meer tactische manier inzetten. Vijanden zijn immers gewoon sterfelijk, dus laat een gebouw op jezelf en vijanden neerstorten en loop (of rol) zelf als enige levend uit het puin. Of race met hoge snelheid tegen een muur, zodat vijanden geplet worden tegen het beton en jij redelijk ongeschonden de strijd kunt vervolgen.

Je bent echter niet alleen maar een grappige kleiduif, die zich vooral schade laat toebrengen. Met diverse wapens, zwaarden en andere melee-aanvallen kan je zelf ook de nodige vijanden om zeep brengen. Nojiri heeft nog wat verrassingen voor ons in petto wat betreft de besturing, want hij is duidelijk een designer die graag nieuwe dingen probeert of in elk geval afwijkt van de gebruikelijke gameplay. Zo leek hij tijdens het interview al voorzichtig te teasen dat melee in NeverDead niet simpelweg een kwestie wordt van wat rammen op een actieknop. Mijn eerste gok was dat we melee-aanvallen met een analoge stick kunnen uitvoeren en de kleine glimlach op het gezicht van Nojiri zei eigenlijk wel genoeg, ook al wilde hij nog niets hierover onthullen.

Voorlopige conclusie

NeverDead is een game waar we zeker nog meer van gaan horen, onder meer deze maand tijdens de Tokyo Game Show. Het is een ambitieus project met een originele en toch ook wel een bizarre insteek. Het gevaar schuilt nog een beetje in het feit dat mensen de gameplay misschien te weinig op waarde zullen schatten, zo vertelde Nojiri. Je zult namelijk zeker de tutorial van de game nodig hebben om alles onder de knie te krijgen, maar de game lijkt het zeker waard te gaan worden om er straks wat extra tijd en moeite in te stoppen.

Naast de singleplayer kunnen we overigens ook een competitieve multiplayer en co-op modus verwachten, alsmede een challenge mode voor wat extra speelduur. Hierover gaan we de komende maanden zeker meer horen en ik ben erg benieuwd naar de andere aspecten die NeverDead tot een unieke titel binnen het genre moeten maken.

Naar verwachting verschijnt NeverDead in 2011, voor de Xbox 360 en PlayStation 3.