Supreme Commander 2

Laten we wel wezen, Supreme Commander is een fantastische RTS, maar kent zo zijn gebreken. De economie komt langzaam op gang, de balans is niet altijd even sterk en de game wordt pas écht interessant bij het vrijspelen van Tech 3 en Experimental units. Dit heeft een enthousiaste community er echter niet van weerhouden om Supreme Commander, inclusief de uitbreiding Forged Alliance, stevig staande te houden. Als vervolg dient Supreme Commander 2 dan ook te voldoen aan aardig wat eisen, waarbij deze ook moet voortbouwen op de formule. Een lastige taak, die in dit geval verkeerd heeft uitgepakt…

Simplistisch…

Om maar direct binnen te marcheren: Supreme Commander 2 is een totaal andere RTS dan zijn voorganger. Men heeft de ervaring zo snel en actievol als mogelijk gemaakt, met zowel positieve als negatieve gevolgen van dien. Zo is de economie op de schop genomen en vervangen door een traditioneel RTS-systeem, waarin je eerst de nodige bronnen moet verzamelen alvorens je iets kunt bouwen. In plaats van dat men dus het oorspronkelijke systeem heeft geperfectioneerd, is deze simpelweg verwijderd en omgeruild. Dit lijkt op het eerste gezicht geen slechte zet, wat het in wezen ook niet is, maar het is de uitwerking van dit concept dat wat te wensen overlaat…

Het verzamelen van Mass blijft bijvoorbeeld een langzame taak, waarbij je terugvalt op de productie van Energy. Aan de hand van een vrij te spelen technologie kun je namelijk 1000 Energy omzetten in 100 Mass. Hoewel dit een handig trucje is om vlug Mass te verkrijgen, spoort dit je uiteindelijk aan om een tig aantal Energy Generators te bouwen en continu Energy om te ruilen voor Mass. Ook al heeft men dit gedaan met snelheid als uitgangspunt, het haalt wel alle diepgang uit de economie, terwijl dit juist een sterk element was in het origineel. Het geheel is dan ook erg simplistisch geworden, mede dankzij de verwijdering van Tech-levels.

Een andere opzet

Supreme Commander 2 maakt niet langer gebruik van levels, maar focust zich op een tech tree die uit te bouwen is met research points. De tech tree is van uiterst belang, want deze stelt je in staat om nieuwe grond-, zee- en luchttroepen vrij te spelen. Naast deze drie takken zijn er uiteraard nog twee aparte voor de Armored Command Unit (ACU) en gebouwen. Ook biedt elke tak een significant aantal upgrades om elke soort binnen de tak sterker te maken. Experimental units zijn enkel te verkrijgen door een bepaalde tak te voltooien en na deze voltooiing het bijbehorende gebouw te creëren. De eerder genoemde research points die hiervoor benodigd zijn, verkrijg je door veelvuldig aan te vallen (of te verdedigen) en Research Stations te bouwen.

Mijn verhaal omtrent een tig aantal Energy Generators geldt dus jammer genoeg ook voor de Research Stations. Er zit geen limiet op het aantal dat je hiervan kunt bouwen, waardoor je binnen een mum van tijd takken hebt voltooid. Denk hierbij ook aan grote gevechten die je spontaan genoeg punten kunnen geven om een tak volledig te voltooien. De balans kan tijdens een gevecht dan ook aardig verstoord worden, doordat de winnende tegenstander simpelweg veel meer punten verdient en ter plekke zijn units sterker kan maken. Hierdoor zijn ook experimental units veel gemakkelijker te verkrijgen en verliezen deze hun belonende waarde. Er zijn ook meer units binnen deze soort te verkrijgen, waardoor ze ten opzichte van de experimental units in het eerste deel veel zwakker zijn.

Teleurstelling alom

Ondanks de negatieve uiting mag de gameplay niet belabberd zijn, het geheel is alleen erg versimpeld. Dit is dan ook géén game voor de ware fans van de serie, die dus op zoek zijn naar diepgang en een hardcore ervaring. Jammer genoeg komt wel de singleplayer extra te lijden onder de simpele gameplay, want deze is schrikbarend slecht. Van overgeacteerd stemwerk tot aan repetitieve missies, Supreme Commander 2 slaat met de singleplayer de plank keihard mis. Veelal ben je erg gelimiteerd binnen een missie wat betreft je de ene keer wel en de andere keer niet kunt bouwen. Nu staat het origineel ook niet bekend om een geweldige singleplayer-ervaring, maar het zorgt voor een erg mager pakket.

Mocht je toch je draai vinden in de versimpelde opzet van Supreme Commander 2, dan zul je geheid plezier halen uit de multiplayer. Deze is nagenoeg lag-vrij en kan voor de nodige uren vermaak zorgen. Toch kent dit component de nodige gebreken, want vooralsnog is er geen editor voor zelfgemaakte mappen en bestaat er géén ondersteuning voor mods, terwijl Supreme Commander (én Forged Alliance) dit wel bevatten. Verder is er geen matchmaking-systeem en ontbreekt ook voicechat in de lobbies. Uiteindelijk zorgt dit voor een magere multiplayer, die weinig extra’s weet te bieden ten opzichte van een skirmish tegen de computer, al weet ook de skirmish-modus door voorspelbare A.I. en een gebrek aan een opslagfunctie teleur te stellen…

Conclusie

Supreme Commander 2 is feitelijk gezien geen slechte game, maar weet bij lange na niet genoeg diepgang te bieden om fans van de serie te plezieren. Dit tweede deel is de naam van de franchise dan ook amper waardig, want de epische, grootse schaal van het origineel wordt slechts gedeeltelijk geëvenaard. Hierbij schiet de singleplayer op alle vlakken ook nog eens te kort en is de multiplayer in zijn huidige vorm wel erg standaard. Alleen nieuwkomers die op zoek zijn naar een snelle, actievolle RTS kunnen wellicht wat plezier uit deze game halen. Vooralsnog raad ik eerder aan om die centen te sparen voor het aankomende StarCraft II.