Oke, het is een gegeven dat Just Cause niet echt een regelrechte hit was. Square Enix kreeg echter wel de kans om het nog eens goed te maken met een tweede Just Cause en ja hoor, deze keer slaan ze de spijker op z’n kop. Just Cause 2 solliciteert namelijk naar de titel van meest actievolle game van het jaar. Laat me je in deze review duidelijk maken waarom de game juist zo’n goede kans maakt op die titel.
Clichés en vreselijke one-liners
Just Cause 2 speelt zich af op Panau, een klein land dat bestaat uit meerdere kleine eilandjes. De eilandjes variëren van jungles, woestijnen en industriële gebieden tot besneeuwde bergtoppen, en er is zelfs sprake van een wel erg grappige ‘mile high club’: een erotische club op een zeppelin. Dat alles klinkt natuurlijk als een utopie, maar niet is minder waar. De bevolking wordt hier zwaar onderdrukt door lokale dictator Baby Panay en zijn overdreven militaire krachten en dat maakt het schitterende Panau nou niet echt je ideale vakantiebestemming.
Laat het nu echter wel precies hier zijn waar jij als Rico Rodriguez van The Agency naartoe moet om je oude mentor om te leggen. De beste man heeft namelijk top-secret informatie en een flink aantal nullen aan geld van The Agency gestolen. Om deze verrader te vinden, zul je flink wat gevaarlijke missies en explosieve actie moeten doorstaan. Gelukkig is Rico zo’n beetje de ‘meanest motherfucker’ die je ooit tegen zal komen en hij windt er geen doekjes om als er uit helikopters gesprongen moet worden, gebouwen opgeblazen moeten of straaljagers gestolen moeten worden. Rico doet het alsof hij het elke ochtend nog voor zijn ontbijt van stenen en scheermesjes doet.
“Hé, dat verhaal komt me bekend voor,” denk je nu wellicht en ik moet eerlijk toegeven dat ik je groot gelijk geef. Het verhaal is één grote cliché en net als de rest van de personages barst ook Rico van de slechte voice-acting en verschrikkelijke one-liners. Het duurt nog geen minuut voordat onze protagonist zomaar uit een helikopter springt na met zijn vreselijke accent koeltjes “I was running out of ammo anyway.” gezegd te hebben. Niemand in de cutscene kijkt natuurlijk op van deze actie en dat zou jij ook niet moeten doen, als meneer Rodriguez wordt dit namelijk je dagelijkse kost. Dit mag misschien negatief overkomen, maar vergis je niet. Als Just Cause 2 een film was, dan was het weliswaar de slechtste actiefilm ooit, maar als game pakt dit verrassend genoeg ongelooflijk grappig uit en dat is zeker een pluspuntje om aan te stippen.
Boom, boom, pow!
Waar het flinterdunne verhaal op neerkomt is dat jij als speler Panau naar de kloten moeten helpen. Klinkt misschien raar, maar om je oude mentor terug te vinden moet je blijkbaar de regering van Panau omverwerpen en dat gebeurt door Chaos te veroorzaken. Chaos kun je creëren door missies en strongholds voor de lokale gangs te voltooien of door simpelweg een heleboel bezittingen van de regering op te blazen. Oliedepots, radiotorens of zelfs nucleare powerplants, het zijn allemaal prima bronnen voor massa’s Chaos en dat heb je nodig om verder te komen in het verhaal. Gelukkig valt er genoeg op te blazen op het eiland, want Panau telt om de kilometer wel een militaire basis of drie om op te blazen.
Ook de missies voor de gangs op het eiland bestaan voornamelijk uit het vernietigen van het eigendom van de staat. Zo nu en dan zit er een afwisselende ‘fetch quest’ tussen, waarbij je bepaalde data moet zien te downloaden of belangrijke personen moet kidnappen door hun voertuig te te stelen. Wat jammer is aan de missies, is dat ze vaak met dezelfde cutscenes ingeleid worden waardoor de gangs niet erg goed uitgediept worden. De baas spreekt je even aan, vertelt je wat je moet doen, gooit een wapen je kant op en rijdt weer weg. Dit filmpje blijft terugkeren en slechts de briefing verandert steeds. Dit geeft de gangs van Panau nu niet bepaald diepgang en dat is zonde als je net als ik nog met de grappige gangculturen van bijvoorbeeld Saints Row 2 in je achterhoofd zit. Daar komt nog eens bij dat de missies wel erg vaak op hetzelfde neerkomen. Hoewel de setting en moeilijkheidsgraad wel wat verschillen, krijg je toch snel het idee dat de missies herhalend en ook vaak erg basic overkomen.
Bionic Rico
Een coole nieuwe feature in Just Cause 2 is de grappling hook die Rico om zijn arm heeft en deze snelle grijphaak brengt veel nuttige mogelijkheden met zich mee. Op elk moment kan Rico de grappling hook bijvoorbeeld gebruiken om zichzelf in een mum van tijd naar een gewenste plek te sjezen of om vijanden van gebouwen af te trekken. Door te experimenteren met de mogelijkheden van de grijphaak kun je tot vele handige doeleinden komen. In de jungle kun je bijvoorbeeld gemakkelijk van boom naar boom slingeren en in gebergtes kun je in combinatie met je parachute jezelf al zwevende verder omhoog trekken. Het heeft allemaal wel iets weg van Bionic Commando, alleen is de grijphaak in dit geval niet Rico’s overleden vrouw.
De grijphaak blijft echter niet alleen bij het afschieten en binnenhalen van het touw, met een beetje precisie kun je namelijk ook een stuk touw aan twee losstaande objecten schieten. Schiet bijvoorbeeld een touw tussen een groot standbeeld van Baby Panay en je eigen auto en scheur vervolgens eens met vol gas weg. Dit resulteert natuurlijk in het omvallen van het standbeeld. Als je echter creatiever om wilt gaan met de grappling hook is er genoeg vrijheid om te experimenteren: verbind een auto aan een toevallig laagvliegend vliegtuig, bind vijanden aan explosieve tonnen of schiet het touw aan je motor en een helikopter. Dit soort experimenten bieden vaak hilarische resultaten die meer dan eens ook van pas kunnen komen in noodsituaties.
Freeroaming op zijn best
Wat Just Cause 2 nou echt een top-ervaring maakt, is de vrijheid die je hebt. Just Cause 2 pakt free-roaming namelijk weer zoals het ooit was: geen gezeur, lekker veel vrijheid en gewoon doen waar zin in hebt. Het gebied is simpelweg een duizend vierkante kilometer grote speeltuin waar je mag gaan en staan waar je maar wilt en doen wat je niet laten kunt. Mooi hoog gebouw? Spring er vanaf zou ik zeggen. High-tech vliegveld gevonden? Steel die F-16 dan eens voor de lol. En wat is dit nou weer voor een saai zigzaggend weggetje in de bergen? Cross er dan toch lekker doorheen met je strandbuggy of gestolen tuk-tuk. Het is allemaal mogelijk en als je het niet al te roekeloos aanpakt is het ook nog eens erg leuk om allemaal te doen.
Ook in de missies is er genoeg vrijheid. Je kunt natuurlijk wel in de auto blijven zoals je opdrachtgever zei, maar waarom pak je niet even die gevechtshelikopter of spring je even over naar die vijandige tank om hem te kapen? Variatie als deze vormt vaak grappige taferelen en biedt de speler een stuk meer vrijheid dan andere free-roaming games.
Als al die vrijheid nog niet genoeg voor je is, kun je natuurlijk ook als een ware ‘completionist’ op zoek gaan naar alle collectables en races. Van verloren drugs tot auto-onderdelen en van geldkisten tot wapen-upgrades: ze zijn in veelvoud verspreid over het eiland en je bent vrij om er naar op zoek te gaan. Wellicht is het allemaal een beetje aan de overdreven kant om van elk van deze collectable een stuk of honderd te hebben, al houdt het diegene die er echt naar op zoek gaan in ieder geval een goede poos zoet.
Conclusie
Just Cause 2 is een positieve verrassing na de eerste, toch wat tegenvallende deel. Niet alleen weet de tweede Just Cause een hoop leuke elementen te combineren tot een solide gameplay en ziet het spel er behoorlijk goed uit, de game biedt de speler ook nog een ongekend grote hoeveelheid vrijheid op het tropische Panau.
Het cliché verhaal en de ongekend slechte voice-acting doen niet eens echt af aan de gehele ervaring, al zijn de soms wat herhalende missies daarentegen wel weer zonde. De game komt echter nog steeds heel erg sterk over en biedt zeker een goed aantal uren aan overweldigende actie en hilarische momenten met de nieuwe grappling hook en alle gekke stunts die je uit kan halen binnen die duizend vierkante kilometers. Just Cause 2 is simpelweg een schijfje barstensvol met pure free-roam fun, die fans van actiegames zeker niet mogen missen.