Heavy Rain

We hebben op GamersNET al twee keer eerder een preview geplaatst over Heavy Rain. Vele hardcore gamers verwachten erg veel van deze titel en dat voornamelijk vanwege de extreem mooie graphics en meeslepende verhaallijnen. Schreven wij eerder previews vanaf de E3 en de Gamescom, nu hebben wij dan het heugelijke nieuws dat we de previewversie al geruime tijd op kantoor hebben kunnen spelen. We hebben de eerste uren mogen beleven en ik kan jullie één ding vertellen, de game sleurt je mee en laat je pas los als het einde in zicht is.

Familie

De slaapkamer, een man wordt wakker. Al snel wordt duidelijk dat je zelf deze man bent en dat je op moet staan. Een aantal knoppencombinaties leidt je langs de douche, de wasbak, de kledingkast en dan kun je naar beneden. De foto’s is het huis wijzen erop dat je een gezin hebt en dat je thuis werkzaam bent als architect. Na deze verkenning komen je vrouw en twee kinderen thuis. Je helpt met het inruimen van de boodschappen en gaat spelen met je kinderen. Er ontstaat meteen een band en naast de geweldige sfeervolle graphics draagt ook de meeslepende muziek hieraan bij. Ook ik was verbaasd naar deze betrokkenheid, want de eerste handelingen in de game zijn niet heel spannend en toch is het meteen duidelijk dat die koters zeer belangrijk voor je zijn.

Later in het winkelcentrum. Honderden mensen lopen daar rond en jij bent met je gezinnetje aan het shoppen. Er is een clown aanwezig die ballonnen verkoopt en al snel splitst je familie zich op. Je oudste zoon gaat met je vrouw mee naar een winkel en jij moet met je jongste zoon even wachten. Natuurlijk wil hij een ballon en jij besluit die ballon ook te geven. Op naar de clown en je geeft geld voor een rode ballon voor je jongste kind…

Paniek! Hij is weg. Je kijkt links, rechts, voor je, achter je. Je lichaamstaal laat goed zien dat je aan het zoeken bent. Je gaat harder lopen en weet nu dat het een zoektocht wordt naar je zoontje. Je kijkt in een aantal winkels, je loopt naar een aantal hoeken van het winkelcentrum. Niks. Je gaat naar de benedenverdieping, kijkt ook daar rond. Opeens zie je een rode ballon boven de mensenmassa uitsteken. Je hebt hem gevonden en er staat alleen een mensenmassa tussen jou en je kleine. Je wurmt je een weg door het winkelende publiek, de rode ballon komt steeds dichterbij. De laatste mensen gaan aan de kant en… Het is een ander kind. Vol paniek kijk je weer verder en je komt erachter dat je zoontje naar buiten is gelopen. Je gaat achter hem aan en je ziet hem buiten staan, midden op de weg. Je roept hem, hij reageert en je wilt op hem af lopen. Op dat moment komt er een auto van links. Als laatste redding probeer je nog te springen, je schreeuwt… maar je bent te laat.

Voorlopige conclusie

Ik was serieus ontdaan door deze scene. De stilte in ons testhok viel mij gewoon op. Op de een of andere manier word je gegrepen door het verhaal, hoe basaal het leven in een familie ook is. De game komt langzaam op gang en dit kan veel mensen afschrikken. Het heeft echter wel een doel. De langzame momenten zorgen ervoor dat je binding krijgt met verschillende personen, waardoor het extra hard aankomt als er iets gebeurt. Na deze beginscene zul je andere personen beleven, waaronder een FBI-agent en een privé-detective. Je zult dan minder bezig zijn met een familie en meer in de rol van agent kruipen. Het blijft echter wel duidelijk dat je om elk personage gaat geven en als er wat ergs gebeurd, dan is het ook echt erg. En dat zijn we in de game-industrie nog niet zo gewend.