Bakugan Battle Brawlers

Pokémon, Yu-gi-oh en nog veel meer Japanse pareltjes uit het oosten zijn hier razend populair. Bakugan Battle Brawlers is niet één van de bekendste, maar lijkt als geen ander op de rest. Kunnen deze Battle Brawlers boeien tot het einde? Of verliezen ze de strijd? Lees het in deze review…

Ik kies jou!

Bakugan Battle Brawlers zet je als speler in de game als iemand die nog maar net begint met het hele Bakugan gedoe. Je geeft jezelf een blitse nieuwe naam en een standaard manga/anime pakje en kiest een element waartoe jouw beestjes gaan behoren. Je wordt gelijk in de actie gegooid met een leuk geanimeerde cutscene die doet denken aan de stijl van de Dragon Ball Z-games. Jouw karakter wil natuurlijk de beste worden, maar heeft nog een lange weg te gaan. Je wordt gepest door de bekende pestkop van het verhaal, maar gelukkig, Dan komt je te hulp en leert je hoe je de beste kunt worden met de Bakugans! Natuurlijk is er een Bakugan die uit de hemel komt vallen en die jou wel wil versterken in het verslaan van alle andere Bakugans. Leonidas, zoals hij heet, wordt jouw persoonlijke en vervult een beetje de rol van Pikachu in Pokémon. Echter wel een wat agressievere.

Het park

Na een beetje sfeer op te hebben gesnoven in de tutorials is het tijd om zelf wat te gaan knokken. In de Bakugan gevechten beschik je over een aantal decks. Deze bestaan uit drie Bakugan beestjes en en aantal ability-cards. Je legt in de arena altijd eerst een kaart neer die jouw Bakugan sterker maakt. En daarna gooi je jouw Bakugan op die kaart. Het gooien begint heel simpel. Je kunt je kracht bepalen en je kunt daarna nog sturen. Echter in de latere niveaus zul je steeds meer obstakels voor je bakkes krijgen die het allemaal wat bemoeilijken.

Als je kaart goed landt en je tegenstander gooit zijn Bakugan op dezelfde kaart, lijkt het tijd om te knokken met grote explosies en actievolle scènes. Echter dit is niet het geval. Jij en je tegenstander kiezen allebei nog wat ability-cards om je beestje weer sterker te maken en daarna heb je nog een soort wedstrijd om je Bakugan nog sterker te maken. Dit gaat dan met of een shooter-bonus, waar je jouw attribuut-logo moet schieten. Dus ben je water dan schiet je op water enz. Je hebt nog meer van dit soort mini-games die je helpen de Bakugan te verslaan. Degene die namelijk eindigt met het meeste hitpoints wint de Battle met een teleurstellende cutscene. Hoewel het misschien niet heel positief klinkt zijn de battles toch wel verslavend en zeker als je later met hindernissen je Bakugan moet gooien heeft het zeker wel iets leuks.

Ik wil lopen!

Bakugan Battle Brawlers heeft in mijn ogen één groot nadeel: je mist de vrijheid enorm. Je moet het namelijk doen met een uitzicht op de stad, die een enorm Pokémon-gevoel geeft. Hieruit kun je kiezen uit de Arena, waar je al je toernooien houdt. Door deze toernooien vordert het verhaal en leer je steeds meer over hoe je Bakugan werken. Daarnaast heb je een winkel, die natuurlijk de standaard doeleinden heeft. Het kopen van nieuwe Bakugan en ability-cards. Het park waar je kunt oefenen met vechten en uiteindelijk je eigen kamer. In je kamer kun je je deck klaar maken, het spel opslaan etc. Hoewel de game heel overzichtelijk wordt, mis je gewoon heel erg de vrijheid om rond te lopen in een stad, die zeker in dit geval heel tof eruit zou zien als je zou kunnen rond lopen. Hierdoor voelt het spel heel simpel en afgeraffeld aan.

Zoals ik al eerder heb aangekaart, is de game heel erg als de anime. Het ziet er erg leuk uit en je kijkt dan ook een beetje voorbij het standaard beestje versus beestje concept. Het geluid is heel goed te noemen. De stemmen die geleverd zijn, zijn voor een anime-game heel overtuigend en laten zeker niets te wensen over. De helaasheid is alleen dat er minder cutscenes in zitten dan ik had gehoopt.

Conclusie

Bakugan Battle Brawlers is een game die echt heel erg veel lijkt op Pokémon. Is dat heel erg? Nee, ondanks zijn gelijkenis in zowel verhaal, karakter en, nou ja, eigenlijk alles, heeft de game best wat te bieden. Verslavende gameplay is er één van. Hierdoor blijf je toch strijden om verder te komen. Eigenlijk is het wel jammer dat je na een tijd niet eens meer naar het verhaal kijkt, maar eigenlijk gewoon wilt vechten. Hierdoor gaat er toch een element verloren. De graphics zijn prima, maar er had veel meer mee gedaan kunnen worden. Zo miste ik de vrijheid in de game en leek de game zeer beperkt in zijn kunnen. Na een tijdje is een stadsuitzicht wel saai en zou je in het park willen rondlopen. Ondanks zijn minpunten boeit de game toch nog en krijgt van mij een voldoende.