MotorStorm: Arctic Edge

De winterdip komt er weer aan, maar gelukkig heb ik een aantal nieuwe topgames in huis gehaald. Daarnaast is dit een van de weinige keren dat ik écht van de kou geniet in games! De oppepper waar ik het momenteel over heb, is MotorStorm: Arctic Edge, voor de PlayStation 2. Even terugschakelen, maar het blijft genieten…

Even een opmerking vooraf. Het is fantastisch dat de befaamde MotorStorm-reeks, waarmee Sony een heerlijke franchise heeft neergezet, ook op de PlayStation Portable (PSP) is verschenen. Arctic Edge brengt ons naar ijskoude poolgebieden waar een geheel nieuw festival staat te wachten. PlayStation 2-bezitters mogen evenzeer niet klagen, want ook zij kunnen hun console opstarten voor een brullend avontuur met alle off-road facetten van dien. Toch was het ook – gedeeltelijk financieel gezien – beter geweest als Arctic Edge kon glanzen op de PlayStation 3. De serie staat namelijk als een huis.

Brr… festival

Het hele concept van MotorStorm is eigenlijk wel duidelijk. Je kiest een van de vele machtige voertuigen en probeert iedereen af te troeven door ze af te snijden, weg te beuken en korte wegen te pakken. In het eerste deel was het thema ‘stofhappen’, in het tweede deel ‘jungle-water-lucht-vuur-happen’ en in Arctic Edge raken de rijders onderkoeld in het poolgebied. Er is een nieuw festival georganiseerd en jij zal als deelnemer zo veel mogelijk moeten winnen om nieuwe races, tijdritten en accessoires te unlocken. Niets nieuws onder de zon, of de ijskap, om bij het thema te blijven. Ook in deze MotorStorm-titel staat het racen centraal en niet het verhaal. En dat is helemaal niet erg, aangezien je direct aan de slag kunt met het doel: winnen.

Sneeuwrechtvaardige bolides

Dat winnen is aan het begin van het spel absoluut niet moeilijk. MotorStorm kent namelijk geen optionele moeilijkheidsgraad, maar bindt zich aan niveaus. De eerste paar niveaus zijn vrij eenvoudig te doen en leren je de game kennen, maar latere races verplichten jou je skills te laten zien en de juiste paden te kiezen. Hiervoor heb je natuurlijk brute bolides nodig. Waar MotorStorm voor staat, is dat je in bepaalde races slechts uit één of twee verschillende voertuigen kunt kiezen, maar dat je in andere wedstrijden volledig zelf kunt bepalen waar je mee door de sneeuw gaat baggeren.

MotorStorm: Arctic Edge voegt gelukkig wat nieuwe racemonsters toe. Zo is er de sneeuwscooter, die erg stabiel is, maar wel een hoger gewenningsgehalte kent. Daarnaast heb je de keuze uit een sneeuwvoertuig met rupsbanden, die dan weer vrij slecht is in de bochten. Alle bolides hebben merkbare verschillen, maar de ‘oude’ voertuigen voelen eigenlijk niet anders aan dan in de andere MotorStorm-titels en dat is positief.

Arctic Edge kent naast reguliere races natuurlijk nog een aantal andere modi. De time trials zorgen voor variëteit en er zijn ook extra opdrachtjes waarbij je een aantal seconden op kop moet rijden. Je zult hiermee punten verdienen, waarmee je voertuigen kunt aanpassen op uiterlijk. Een bekende feature in deze game komt uit Pacific Rift: door boost te gebruiken wordt je voertuig warm, maar hij koelt af door water. Tevens is het mogelijk door dikke sneeuw te rijden, ook dan koelt je brute bak af. Helaas is niet altijd duidelijk wat wel en geen dikke sneeuw is.

Te wit?

Ontwikkelaar Bigbig Studios heeft de setting van Arctic Edge netjes neer weten te zetten. Het leveldesign is ouderwets sterk, er zijn genoeg tracks om overheen te scheuren en genoeg paden te kiezen. Toch heeft een sneeuwwitte setting wat minpuntjes. Hobbels zijn niet altijd even goed te zien en ook de route is niet altijd even duidelijk. Bovendien draait een game die op een wit thema is gefocust vaak zwaarder en kan zorgen voor framedrops. Sowieso kende de PlayStation 2 altijd al framedrops, waar je niemand over hoorde klagen (op de PlayStation 3 schijnt het allemaal niet meer te mogen), maar Arctic Edge weet zich vrij sterk te houden. Zelfs in een chaotische crash tussen verscheidene voertuigen is er weinig vertraging merkbaar. Af en toe zijn er wel wat bugs en glitches te zien en kampt de game hierdoor met wat technische mankementjes. Gelukkig verstoort het de gameplay niet.

De vertrouwde gameplay, heerlijke racetracks en een bonzende chaos. Dat is niet het enige wat MotorStorm te bieden heeft. De versie van Arctic Edge die ik voorgeschoteld kreeg, is zoals eerder gezegd voor de PlayStation 2. Dat is toch even een terugschakeling – hoe zagen die games er ook al weer uit op grafisch gebied? Deze game ziet er absoluut netjes uit voor een last-gen titel. Aardige details, een goed overzicht en af en toe valt er een sneeuwbui. Ja, de sfeer zit er in en ook Arctic Edge laat ons genieten van een snelle, muzikale beat. Neem The Prodigy, Pendulum en Queens of the Stone Age en het past in MotorStorm. Het brengt de chaos en de soepele gameplay net wat beter tot leven.

Conclusie

Hoewel MotorStorm: Arctic Edge niet op de PlayStation 3 is verschenen, kunnen we toch spreken van een topgame. De vertrouwde gameplay is behouden, de tracks zitten weer fantastisch in elkaar, grafisch ziet het er goed uit voor een PlayStation 2-game en de opzwepende muziek geeft een nog beter gevoel van snelheid. Races variëren door de verschillende opdrachten, maar het doel blijft racen om het winnen en die feeling zit er weer helemaal in. Het spel heeft misschien lichte technische mankementen doordat hij op een oudere console draait, maar de PlayStation 2 staat nog steeds als een huis. Heb je geen PlayStation 3, maar wel een PSP of PlayStation 2? Haal Arctic Edge dan gewoon, want je zult je zeker vermaken.