Need for Speed: Nitro

Need for Speed: Nitro is de eerste Need for Speed-game speciaal gemaakt voor de Nintendo Wii. Betekent dit een ouderwets vertrouwde race-game of scheurt Nitro de bocht uit? Dat lees je in deze review…

Terug naar de oorsprong

Over de vele jaren heeft de welbekende Need for Speed-serie vele veranderingen ondergaan, zowel goedschiks als helaas ook kwaadschiks. Vooral dit laatste punt was een zere plek bij ontwikkelaar Electronic Arts, aangezien deze zich in 2008 genoodzaakt zag om door slechte ontvangsten de franchise af te kappen. Het bedrijf liet het hier echter niet bij zitten, aangezien men begin dit jaar nog aan wist te kondigen dat men met drie vernieuwde Need for Speed-games zou komen.

Dit plan is voor een gedeelte al gerealiseerd met het recentelijk verschenen Need for Speed: Shift, die liefhebbers alom aangenaam wist te verrassen. Naast dit geslaagde deel brengt hetzelfde bedrijf ons nu de tweede race-game, die naar mijn mening daadwerkelijk terugkeert naar de roots van de serie en zo ook een heerlijke arcaderacer neer weet te zetten. Ik kan het in dit geval alleen maar hebben over Need for Speed: Nitro.

Ouderwets genieten

Het is op zijn zachtst gezegd een aanzienlijke tijd geleden dat Electronic Arts ons heeft kunnen plezieren met een arcaderacer. De laatste goede game binnen dat subgenre is naar mijn mening Need for Speed III: Hot Pursuit, die door de chaotische politieachtervolgingen een prachtige ervaring neerzette. In de vele games hierna is dit element nog verder uitgebreid, maar de magie werd als het ware verloren. Ondanks dat dit aspect bij lange na niet in zijn geheel terugkeert in Nitro kwam er toch een lekker nostalgisch gevoel bij me naar boven, vooral toen een stevig opgewonden politiewagen mij met bak en al op een geweldige wijze in de nabij liggende haven wist te crashen. Dit is één van de vele elementen die Nitro één van de leukste Need for Speed-games in jaren maakt, ook al kent de game zijn gebreken.

Zoals te verwachten kun je in Nitro aan de slag met je carrière. Deze bestaat uit een reeks straatraces in vele wereldsteden, waaronder Caïro, Singapore, Rio de Janeiro en nog veel meer, om uiteindelijk bij de Grand Prix terecht te komen. De locaties en omgevingen zijn dan ook direct dynamisch en zorgen ervoor dat het geheel lekker wegspeelt. Het enige minpunt dat hieraan is te bespeuren, is het feit dat elke stad slechts twee parcours kent en je alle opdrachten moet voltooien op deze twee banen. Het leveldesign door de gehele game is dan weer wel ijzersterk en er is een goede balans getroffen tussen driften en het gebruiken van je nitro. Verwacht in deze modus echter geen uitgebreid verhaal of een diepgaande achtergrond, aangezien je in elke stad enkel begroet zult worden door een introfilmpje.

Hierna kun je direct aan de slag met diverse soorten races, zoals bekende circuit- en eliminatieraces, maar ook driftevenementen en dragraces. Nagenoeg alle bekende modi zijn in de game verwerkt en uiteraard met een reden. Door binnen elke modus afzonderlijke missies te voltooien, kun je namelijk sterren verdienen. Deze zijn van belang om voortgang te boeken in de game. Het aantal dat je binnen kunt halen, hangt van de modus af die je speelt en hoe goed je presteert. Door als eerste uit de bak te komen, behaal je vaak al drie sterren, al kun je nog twee extra sterren verdienen door bijvoorbeeld een bepaald aantal stijlpunten te halen of binnen een bepaalde tijd de ronde te voltooien. Na genoeg sterren te hebben verzameld komen nieuwe steden, wagens, accessoires en nog veel meer vrij. Daarnaast kun je met de in-game opdrachten ook vet veel geld en nitro verkrijgen.

Dat laatste punt is zeer belangrijk, aangezien deze van essentie is om als eerste over de finishlijn te knallen. Nitro kun je namelijk de gehele race door verdienen, voornamelijk door gewoonweg te driften en te draften. Bij het starten van de race kun je tevens je tank bijvullen door op de juiste manier gas te geven. Door vervolgens twee keer je nitro achtereenvolgend te activeren, knal je al gauw met een godsgruwelijke snelheid over de weg heen. Het gevoel hierbij is tevens onovertroffen, mede door de achteruit duikende camera en het brute geluid van de motoren.

Veelzijdig, maar karig

Iets dat de algehele ervaring complimenteert, is toch wel de uitstekende besturing. Het is voor eerst dat ik de Wii-afstandsbediening prefereer boven een normale controller, aangezien Nitro tevens GameCube-controllers, Classic Controllers en de Nunchuck ondersteunt. Toch schetst het mijn verbazing dat de Wii-afstandsbediening simpelweg ongelooflijk accuraat is en het driften door de lange bochten een gemakkelijke klus maakt. In sommige gevallen kan deze zelfs té gevoelig zijn en voor een ongemakkelijke tegemoetkoming met een tegenliggende wagen zorgen, vaak resulterend in een hilarische crash. Dit is simpelweg een kwestie van gewenning.

Uiteindelijk zul je de drie cups met plezier doorhalen en zeker wel een uurtje of vijftien zoet zijn met de carrièremodus. Daarna is er echter weinig reden om werkelijk door te gaan met Nitro, aangezien de game jammer genoeg geen online multiplayer kent. Dit is een veel voorkomende gemiste kans bij Wii-games en gewoonweg zonde. De framerate blijft ten allen tijden enorm stabiel en ik heb er vertrouwen in dat de game online probleemloos zou kunnen werken. Het ontbreken van een online gedeelte wordt dan weer wel goed gemaakt doordat je met vier man splitscreen kan spelen, wat door de brede ondersteuning aan controllers met gemak van de grond af komt.

Toch kan ik alleen maar tot de conclusie komen dat de content die Nitro in huis heeft wel erg karig is. Er zijn maar dertig wagens te verkrijgen en het customizen is tot op een zekere hoogte beperkt. Daarnaast kent de game ook wat technische mankementen, die op momenten frustrerend kunnen zijn. Maakt dit dat Nitro een slechte game is? Absoluut niet. Het is en blijft een geweldige stap in de richting van de oorsprong van de serie, de gameplay staat alsnog als een huis en het gevoel is ook onovertroffen.

Conclusie

Het is een opeenstapeling van kleine dingen en het ontbreken van een online modus die ervoor zorgen dat Need for Speed: Nitro geen al te hoog cijfer krijgt. Desalniettemin ben ik nog enorm te spreken over deze heerlijke arcaderacer en trots op Electronic Arts. Het is een aanzienlijke tijd geleden dat men een game van dergelijke formaat heeft afgeleverd en stiekem hoop ik dat het bedrijf echt een keer teruggaat naar zijn roots, om mij vervolgens te verblijden met een waardige Hot Pursuit III.