LocoRoco: Midnight Carnival

De fleurige bolletjes van LocoRoco houden PlayStation-bezitters al een aantal jaar in hun greep en binnenkort kunnen we weer genieten van een nieuw deel kleur, humor en muziek die in je hoofd blijft hangen. Is ook Midnight Carnival weer een glimlach waard?

Vervolg? Spin-off?

LocoRoco: Midnight Carnival neemt je opnieuw mee op een geestig avontuur in de kleurige, koddige wereld van de LocoRoco. Je denkt misschien dat deze titel een regulier vervolg is op het tweede deel dat uiteraard even na LocoRoco voor de PlayStation Portable (PSP) verscheen. Het concept blijft inderdaad hetzelfde: de wereld kantelen en zoveel mogelijk bolletjes naar het einde van het level brengen. Midnight Carnival is echter geen vervolg, maar eerder een spin-off. Het verhaal gaat door op LocoRoco 2, al heeft dit spel een geheel eigen insteek op de gameplay en van het plot merk je nauwelijks wat. Midnight Carnival zal echter niet op UMD verschijnen, maar alleen te verkrijgen zijn via de PlayStation Store.

Het blijft LocoRoco

Hoewel Midnight Carnival dezelfde stijl en nuance hanteert als haar voorganger, zit er toch een verschil in. Zoals de titel al doet vermoeden, speelt dit deel zich volledig ’s nachts af. Het is dan ook een logisch gegeven dat de wereld van deze LocoRoco-game minder vrolijk is, gedeeltelijk dan. Een zwartige wereld, vanzelfsprekend afgewisseld met kleur en veelal donkere wezens die alleen maar slecht willen zijn. Je kunt de verscheidene levels een beetje vergelijken met Carnaval en Halloween. De omgevingen en slechteriken zijn soms wat griezelig, maar met een humoristisch tintje.

Toch net iets anders

Uiteraard blijft het doel voor een deel hetzelfde, namelijk Pickories, die kleine vliegjes, verzamelen, bloemen pakken waardoor je er een LocoRoco bij krijgt en kleinere bloemetjes oppikken voor punten. Daar je in de vorige delen twintig LocoRoco’s kon hebben aan het einde van het level, zul je in Midnight Carnival niet meer dan vijf tot ongeveer acht wezentjes hoeven verzamelen, afhankelijk van het level. Daarnaast heb ik ook gemerkt dat de levels soms iets korter zijn. Dit is niet het enige dat er anders is aan deze spin-off. De ontwikkelaar heeft namelijk de meeste puzzels en verzamelobjecten overboord gegooid. Zo kom je bijvoorbeeld amper meer geheime locaties tegen en je hoeft ook geen grote schepsels wakker te zingen. Nu wordt echter ultiem gebruik gemaakt van de platformlevels en het kantelmechanisme en dat maakt deze versie van LocoRoco direct een stukje pittiger.

Hoewel het begin een opwarmertje is, zul je merken dat de latere levels meer tactiek en behendigheid vereisen. Er zijn ravijnen en wanneer je naar beneden kukelt, word je opgevangen, maar ook meteen opgegeten door zwarte wezens. Bovendien kwam ik veel meer stekelvoorwerpen tegen waar je soms gewoonweg moeite mee hebt om normaal voorbij te komen. En dan noem ik nog niet eens de verhoogde hoeveelheid vijanden die proberen LocoRoco’s van je af te pikken. Inderdaad, het is niet meer naar het vrolijke liedje luisteren en fluitend door de levels heen. Nee, dit is werken, maar op een positieve manier. Als je van uitdaging houdt, is dit wel de ultieme LocoRoco-titel.

Boing.. Boing.. Boing..

Deze game biedt ook een geheel nieuwe feature, namelijk de ‘Boing’. Door vlug achter elkaar te springen met je LocoRoco, krijg je een boost waarbij je dus hoger en verder kunt springen. Perfect om meer vliegjes te verzamelen en over objecten en ravijnen te springen. Het is even wennen, omdat je de kracht van de sprongen toch in bedwang moet houden. Zo sprong ik nog wel eens vol tegen een plantachtig ding aan die vervolgens een LocoRoco van me opat. De vertrouwde LocoRoco controls zijn niettemin in het spel verwerkt, dus je hebt het vrij vlug onder de knie. De Boing is geheid een interessante feature die de gameplay ook daadwerkelijk anders en gevarieerder maakt.

Uitzicht

We zijn inmiddels wel van Japan Studio gewend dat de decoratieve werelden van LocoRoco er stuk voor stuk geweldig uitzien en dat is met Midnight Carnival niet anders. Grimmig, maar toch ook weer kleurrijk en schattig, met de rode Mui Mui duiveltjes die je tips geven. Grafisch ziet het er ook weer beeldig uit op de PSP en de stijl van de gehele serie geeft je een lach op je gezicht. De stages zien er elke keer weer anders uit en het leveldesign zit puik in elkaar. Ik heb een hoop nieuwe figuurtjes gezien en uiteraard een aantal oude vertrouwde gezichtjes. Ook met het geluid zit het goed in Midnight Carnival. De soundtrack heeft een andere wending gekregen, wat ook wel logisch is als je naar het thema van de game kijkt. Ik mis een beetje de aanstekelijke liedjes die in je hoofd blijven hangen, maar vooralsnog een heerlijke sound.

Dit spel biedt ook nog minigames, waarvan één de Muimui-Kraan is. Daarbij is de bedoeling verschillende kleuren wezens te grijpen om zoveel mogelijk punten te verzamelen. Uiteraard kun je weer objecten verkrijgen. Door veel punten te verdienen, speel je spullen vrij die je met verzamelde vliegjes kunt kopen. Sommige objecten beschermen je één keer tegen pijn, met een recorder kun je een level nogmaals bekijken en je kunt hoofddeksels op je LocoRoco plaatsen, een grappige extra in het spel. Tot slot kent Midnight Carnival een multiplayer, maar doordat de game nog niet uit is, kon ik geen spelers vinden. Het idee is dat je levels met elkaar door kunt spelen.

Conclusie

Met LocoRoco: Midnight Carnival kun je weer flink aan de slag met de reeks. Met 16 stages en wat minigames beleef je opnieuw een komische, kleurrijke, maar ook boze wereld van de LocoRoco. Voor de puzzel- en verzamelliefhebbers onder ons zal de ietwat vernieuwde gameplay misschien tegenvallen. Weinig geheime kamers, geen Mui Mui meer verzamelen, maar keihard door levels springen en gevaarlijke objecten, ravijnen en wezens ontwijken. Midnight Carnival is wat pittiger, maar zet weliswaar weer een hoop kwaliteit neer zoals we gewend zijn van LocoRoco. Ben je in staat games te kunnen downloaden via de PlayStation Store, dan is dit beslist een titel om aan te schaffen. Onvoorwaardelijk een topper voor de PSP!

  1.   
    BulletKill's avatar

    Ziet er goed uit.

  2.   
    Pimkingetje's avatar

    Reden 1 om een PSP Go te kopen. Maar nu vertik ik het! 😉

  3.   
    )GN(-Erik's avatar

    Is dit de beste game aller tijden of zo?? Dat er alleen maar negens staan in het rapport 😕

  4.   
    b00m666's avatar

    hou nie zo van die cartoon spellen

  5.   
    nurie's avatar

    beste psp spellen zijn de vaagste, locoroco, patapon 😛

    btw boom 66 volledig misplaatst, als je niet van cartoony graphics houd zijn ze nog niet slecht, er mooi gedatailleerd uitzien is leuk, maar leveldesign is toch wel belangrijker,

    btw moet je elke graphic stijl op zijn manier becijferen

  6.   
    toqeer's avatar

    dit is echt 1 van de beste psp games allang uitgespeeld was zo vet 🙂