Harry Potter en de Halfbloed Prins

Na zeven boeken en zes films is het inmiddels tijd voor de zesde Harry Potter-game, die uiteraard gebaseerd is op de bijbehorende film. Is deze game het waard om te kopen als je de boeken of de films leuk vindt? Dat lees je in deze review…

De boeken en films van Harry Potter hebben altijd al iets magisch, hoe cliché en voor de hand liggend het ook klinkt. In de vorige game was deze sfeer gewoon lekker aanwezig en deze game werd dan ook redelijk goed ontvangen, helemaal voor een game gebaseerd op een film. Het Zweinstein zoals je dat van de vorige game wellicht kent, is voor een groot gedeelte hetzelfde. Hierdoor voelt het na je eerste nacht op Zweinstein al weer meteen alsof je ‘thuis’ bent, ondanks dat er hier en daar wat dingen zijn veranderd of bijgekomen.

Net zoals bij boeken en films is ook in games de verhaallijn vaak belangrijk en naar mijn mening is dit al helemaal het geval voor games die gebaseerd zijn op films of boeken. Net zoals in de film is ook in de game de verhaallijn aanwezig, maar helaas wel in mindere mate. Voor mensen die het boek niet hebben gelezen zijn sommige stukken nauwelijks te volgen en ook voor mensen die alleen de film hebben gezien, zijn sommige stukken waarschijnlijk een beetje wazig. Erg jammer, want in een game kan veel meer verteld worden over de verhaallijn en over de extra, kleine verhaallijnen dan in een film, iets dat in deze game helaas niet benut wordt.

Zwerkbal en eenhoornbloed

Niet erg belangrijk, maar zeker wel vermakelijk, zijn de verschillende mini-games die je door het hele spel heen vindt. Zo is er bijvoorbeeld de welbekende sport Zwerkbal, maar ook het maken van toverdrankjes verdient zeker wat meer aandacht. Deze mini-game is namelijk vrij uitgebreid en beperkt zich niet puur tot het toevoegen van ingrediënten, maar ook de hoeveelheid hiervan is erg belangrijk. Je moet namelijk een ingrediënt toe blijven voegen totdat het drankje een bepaalde kleur krijgt en daar komt nog eens bij dat je extra tijd krijgt als je niet de helft van je eenhoornbloed naast de ketel kiepert. Tel daarbij op dat je ook nog eens de ketel op moet warmen, zodat het drankje de juiste kleur krijgt, en je hebt een vrij uitgebreide en vaak zelfs vrij pittige mini-game, die na het voltooien best een voldaan gevoel geeft.

En garde!

Wel erg belangrijk in een Harry Potter-game is uiteraard het vechten door middel van toverspreuken. Deel zes is net zoals deel vijf duisterder dan zijn voorgangers nu Voldemort weer volop actief is. Hierdoor zal Harry het vaker op moeten nemen tegen andere tovenaars en zullen de gevechten ook een stuk serieuzer zijn. Helaas kun je nog altijd niet alle spreuken gebruiken, zoals bijvoorbeeld Avada Kedavra en de Cruciatus-vloek, maar toch zijn er wel redelijk wat toverspreuken beschikbaar. Daarnaast krijg je er ook telkens wat bij en is er ook de mogelijkheid om flink te oefenen, aangezien de Duelleerclub dit jaar ook weer van start is gegaan. Het duelleersysteem zit redelijk goed in elkaar met naast een aantal spreuken ook de mogelijkheid om spreuken te ontwijken. Verwacht hier geen ongelofelijk uitgebreid en diepgaand gevechtssysteem, maar gewoon iets dat doet wat het moet doen en bovendien nog best vermakelijk is.

Qua geluid doet deze game het best redelijk en ook op grafisch gebied gaat het over het algemeen wel goed. Er zijn hier en daar wel wat kleine minpuntjes, zoals het haar van de dames, dat vaak lijkt op een houten plank die op het hoofd is geplakt. Ook de gezichten zien er net iets minder goed uit dan in het vorige deel, wat dus eigenlijk een vreemde achteruitgang is.

Conclusie

Harry Potter en de Halfbloed Prins is voor mij echt een twijfelgevalletje. Aan de ene kant heeft het spel de magische sfeer, leuke mini-games en een leuk duelleersysteem. Daar staat echter tegenover dat de verhaallijn vrij oppervlakkig is uitgewerkt en dat het spel qua beeld en geluid blijft hangen op het niveau ‘redelijk’. Uiteindelijk krijgt deze game van mij een zes, waarbij ik wel moet zeggen dat de game voor een Harry Potter-fan waarschijnlijk een ruime zeven waard is. Er is als fan namelijk niets zo leuk om je eindelijk eens te begeven in die magische wereld die je zo goed kent uit de boeken van J.K Rowling.