Pokemon Platinum

Elke generatie Pokémon-games heeft een derde game, een soort van aanhangsel. Aangezien het alweer een tijd geleden is dat Pokémon Diamond en Pearl uitkwamen, is het nu tijd voor de derde game: Pokémon Platinum.

Als je de Pokémon-games een beetje kent zal Pokémon Platinum geen al te grote verrassing zijn. Bijna elke generatie Pokémon-games heeft, naast de welbekende twee ‘smaken’, nog een derde game zoals Pokémon Yellow, Pokémon Crystal en Pokémon Emerald. En vanaf nu kunnen we ook Pokémon Platinum aan dit rijtje toevoegen. We hebben het hier dus min of meer over een geupdate versie van een game die zo’n twee jaar oud is. De grote vraag hier is dus eigenlijk of deze game nu nog wel interessant is.

Geen Pikachu

Zoals te verwachten viel is Pokémon Platinum voor het grootste gedeelte hetzelfde als Pokémon Diamond en Pokémon Pearl, waarvan je uiteraard hier op GamersNet een review kunt vinden. Omdat de game grotendeels hetzelfde is, zal ik in deze review niet meer ingaan op dit reeds bekende gedeelte, maar juist op die punten waarop Pokémon Platinum verschilt van zijn generatiegenoten.

In Pokémon Platinum heb je geen Pikachu die achter je aan loopt zoals in Pokémon Yellow, maar wel is de legendarische Pokémon in deze game iets anders, zoals inmiddels traditie is. In plaats van Dialga en Palkia is de belangrijkste Pokémon in deze game Giratina, die zich schuil houdt in de zogenaamde Distortion World. Deze wereld, die je alleen in Pokémon Platinum kan betreden, is een Escher-achtige 3D-versie van de standaard Pokémon dungeon, die je moet doorlopen om de legendarische Pokémon Giratina te vangen.

Allemaal leuk en aardig, maar voegt deze dungeon nou ook echt iets toe aan het spel? De die-hard Pokémonfan zal uiteraard meteen roepen van wel, maar ik heb echt mijn twijfels hierover. Dit komt met name omdat deze Distortion World aanvoelt als een soort van tech-demo, als een manier om te laten zien dat Pokémon Platinum toch echt een 3D-spel is. Hoewel de Distortion World er mooi uit ziet en het wel grappig is om over muren te lopen, wist deze me toch niet te overtuigen dat deze toevoeging het waard is om Pokémon Platinum aan te schaffen naast Pokémon Diamond of Pokémon Pearl.

Toevoegingen

De Distortion World is eigenlijk de enige echte ‘grote’ toevoeging aan de game en voor de rest bevat Platinum vooral wat kleine, leuke toevoegingen. Zo zijn bepaalde in-game dingen verbeterd, waaronder de WiFi-mogelijkheden. Via WiFi kun je naar een speciaal plaza, waar je samen met andere spelers leuke dingen kunt doen zoals tekeningen maken en mini-games spelen. Dit is geen denderende toevoeging, maar het maakt Pokémon Platinum wel net een beetje leuker.

Is Pokémon Platinum nu, nadat zijn bijna identieke voorganger twee jaar terug is verschenen, toch nog leuk en interessant om te spelen? Als je Pokémon Diamond of Pokémon Pearl nog niet hebt gespeeld, is het antwoord zeker ja. Net zoals de meeste andere Pokémon-games is Pokémon Platinum erg verslavend en kan je er uren zoet mee zijn, wat vooral komt door de kleine details die het spel bevat. Hierdoor kun je zelfs na het afronden van de verhaallijn nog erg lang bezig zijn met deze game.

Hier staat echter tegenover dat dit spel niet echt een aanrader is voor mensen die Pokémon Diamond of Pokémon Pearl al hebben gespeeld. De vernieuwingen en verbeteringen zijn minimaal en zeker geen veertig euro waard. Aan de andere kant zullen echte fans deze game toch wel kopen, al is het maar vanwege Giratina en de bijbehorende verhaallijn. Gotta catch ‘em all.

Conclusie

Net zoals voorafgaande Pokémon-games is ook Pokémon Platinum weer een erg leuke en verslavende RPG. De graphics en het geluid zijn ietwat gedateerd, maar voelen voor de fans wel gewoon erg vertrouwd aan. Als je een echte Poké-fan bent, of als je Pokémon Diamond of Pokémon Pearl nog niet hebt gespeeld, dan is deze game zeker een aanrader. In alle andere gevallen kun je beter wachten op Pokémon Heartgold en Pokémon Soulsilver, aangezien het verschil tussen Pokémon Platinum en zijn voorgangers naar mijn mening te minimaal is om een uitgave van veertig euro te rechtvaardigen.