Ghostbusters: The Video Game

Toen de eerste twee Ghostbusters-films in de jaren tachtig verschenen, had de serie al veel fans verworven. Ghostbusters: The Video Game wordt door velen als Ghostbusters 3 gezien. Kan deze game de films met succes navolgen? Of verdwijnt deze in de Ghost trap? Lees het in deze review.

Who’re you gonna call?

De meeste games die gebaseerd zijn op films zijn slecht uitgewerkt en floppen ongelooflijk. Ghostbusters: The Video Game gelukkig niet. Het is namelijk heel goed te zien dat de ontwikkelaar aan veel punten aandacht heeft besteed. De game is, net als de films, geschreven door Harold Ramis en Dan Akroyd, waardoor de humor van de game een grote rol gaat spelen in de ervaring. Je zult dan ook regelmatig van je stoel af rollen van het lachen, het gieren en het brullen.

Whatever you do, don’t éver cross the streams

Ghostbusters: The Video Game speelt zich af na de tweede film, waarin de Ghostbusters New York voor de tweede keer hebben gered. De game vestigt de aandacht op een nieuweling, die aangenomen is om allerlei nieuwe snufjes te testen voor de Ghostbusters. Als deze nieuweling zul je met Spengler, Venkman, Stantz en Zeddemore op pad gaan om allerlei monsters en spoken te verslaan, die zoals altijd de stad New York de stuipen op het lijf jagen.

De game neemt je mee langs allerlei bekende locaties, zoals het hotel waar het viertal de grote Gozer versloeg. Zo zullen de meeste fans van de films deze locaties allemaal herkennen en het dan ook een deugd vinden om zich te bevinden in deze enge gangen. Ook zullen de meeste mensen veel vijanden uit de game herkennen. Zo maakt de Stay Puft mascotte een verschijning terwijl hij de stad weer probeert te vernietigen.

Protonbeams zijn leuk

Zodra je de besturing van de nieuweling tot je neemt, zul je merken dat de game werkt zoals elke third-person shooter dat doet. De linkerstick voor het lopen en de rechterstick voor het camerawerk en ga zo maar door. De besturing is daarom ook niet moeilijk om onder de knie te krijgen, waardoor je direct in het verhaal kunt komen. Je wordt door de game zelf heel gemakkelijk wegwijs gemaakt met de besturing doordat je Slimer, de eeuwige kwelgeest van de groep, moet vangen. Hierdoor leer je snel hoe al je wapens werken. Zo heb je een Protonbeam die het spook verzwakt en daarna een straal om het spook te vangen in je Ghost trap. Het vangen van een spook kan worden gedaan met de Sixaxis-functie en is best goed te doen. Het is af en toe lastig om het spook in de val te krijgen maar het geeft een enorme voldoening als je er eentje pakt.

Voor je bij zo’n spook komt zul je ze wel moeten vinden en dit gaat door middel van gangen te doorlopen en de omgeving te onderzoeken met een PKE-meter. Deze meter bespeurt allerlei spookachtige activiteiten die zich bevinden in de gangen waar je doorheen moet lopen. En je zult door veel gangen moeten lopen. Hiermee bedoel ik dat de game je weinig onderzoeksmogelijkheden geeft en je voornamelijk gewoon de gebaande weg moet volgen. Hoewel dit je ietwat tegen zal houden in het spookzoeken is het zeker geen zwaar minpunt. De game biedt namelijk voldoende bezigheid zodra je de spoken bevecht.

Niets zo gezellig als samen spoken vangen

Mocht de singleplayer je vervelen, dan kun je altijd nog online gaan met wat vrienden. De opzet in Ghostbusters: The Video Game is vrijwel hetzelfde als in de meeste andere multiplayer games. Zo kun je met verschillende soorten spelmodi online gaan, zoals Survival, waarbij je zoveel mogelijk spoken moet vangen totdat je health te laag is. Je kunt ook met zijn vieren in de co-op modus spelen en gewoon een carrière uitspelen met z’n allen. Het vinden van tegen- of medespelers gaat zeer snel en je zult dan ook nooit lang hoeven wachten tot je een game gevonden hebt.

Zodra je de game begint te spelen, merk je dat er zeer veel aandacht aan het geheel is besteed. Zo zien de graphics er prima uit en heb je ook soms het gevoel dat je een film aan het kijken bent. De omgevingen lijken sprekend op de films en het is dan ook zeer leuk om alles om je heen te slopen met je proton beam. Op deze manier komt het echte gevoel en de sfeer van Ghostbusters zeer goed tot zijn recht. Een leuk weetje is dat als je schade maakt, het bedrag linksboven in je scherm te zien is.

De Ghostbusters zelf zijn bijna niet van hun echte tegenhangers te onderscheiden en bewegen zeer vloeiend. Wat hier natuurlijk bij helpt is het feit dat Dan Akroyd, Bill Murray en de rest van de cast hun stemmen hebben verleend aan de karakters. Verder is het geluid zeer helder en zul je toch af en toe even opschrikken uit je stoel, omdat je ineens een vreemd geluid hoort.

Conclusie

Ghostbusters: The videogame was voor mij een spel waar ik al lang op zat te wachten. De game biedt een enorme hoeveelheid aan uitdagingen voor de speler, zowel online als offline. Hoewel de besturing prima is, kan het soms zijn dat het ontwijken van een vijand wat lastig gaat, maar gelukkig word je meestal snel geholpen door een andere ghostbuster. Zo zul je lekker veel door kunnen spelen zonder al te veel dood te gaan.

De game is vrij lineair en dit zal je dus soms wat beperken in je vrijheid. Daar moet wel bij gezegd worden dat de game hierdoor wel lekker snel door loopt en je dus nooit lang zal blijven hangen in ruimtes. Dit zorgt er daarentegen wel weer voor dat de speelduur niet heel lang is. De graphics zien er in elk geval goed uit en zodoende zijn ook de tussenfilmpjes om van te genieten. Hierbij doet de game nog een flinke dosis humor, waardoor je brullend in je stoel zal zitten. Kortom, deze game is echt een blijvertje.