Dragonball (Z) is een serie die ouder is dan iedere tiener die dit artikel leest. Hoewel het concept inmiddels al bijna oeroud is te noemen, gaat deze anime-opa vooralsnog met zijn tijd mee. Atari poept zo nu en dan een Dragonball Z game uit, waarbij dit deel terug gaat naar de Budokai roots. Een goede beslissing…?
Dragonball Z neigt naar een uitmelkerij die zijn weerga niet kent. De serie is tal van keren opnieuw uitgebracht en vindt zelfs ruim twintig jaar na de eerste afleveringen nog wegen om nieuw materiaal te laten verschijnen. Middels verschillende games speelt Atari daar vervolgens slim op in, met wisselend resultaat. Na drie Dragonball Z: Budokai games koos ontwikkelaar Dimps er voor om een andere richting in te slaan. Waar Budokai er nog voor koos om in veredeld 2D de standaard vechtstijl te hanteren (en de vechters dus simpelweg tegenover elkaar stonden), kwam de eerste Tenkaichi game met een geheel nieuwe, 3D-stijl. Na drie games in deze stijl afgeleverd te hebben vond Dimps het blijkbaar wel welletjes, want de nieuwste game gaat weer terug naar zijn roots.
Back to basic
Dragonball Z: Infinite World zegt vaarwel tegen de heel degelijke Tenkaichi games en gaat terug naar de bekende 2D-stijl. Een aparte keuze wellicht, aangezien destijds niet voor niets voor 3D is gekozen. Dragonball Z: Budokai 3 was het magnum opus uit de Budokai reeks en het zou moeilijk worden om deze te overtreffen. Niet zozeer omdat de game zo subliem was, maar meer omdat de game alles al had gedaan wat er te doen was. Hooguit zouden er nieuwe personages kunnen worden toegevoegd. De stap naar Tenkaichi was daarom een hele logische. Infinite World werd echter, na ook drie Tenkaichi delen, aangekondigd als de game die al het goede van Budokai in één game zou combineren. Ik kan je alvast verklappen: dat is niet gelukt.
Nieuwigheidjes
Om van Infinite World inderdaad het verzamelalbum, de ‘best of’-CD van Budokai te maken, heeft Dimps er voor gekozen om verschillende nieuwe elementen in de game te bouwen. Het idee is exact hetzelfde. Althans, tijdens de gevechten. De verhaallijn wordt, zoals in ieder deel, enigszins op de schop genomen om het toch weer interessant te maken om de hele verhaallijn weer eens te doorlopen. In principe komt dit, ieder deel weer, neer op het verslaan van de vijanden in chronologische volgorde, met voor en na het gevecht een klein stukje verhaallijn om het gevecht in te leiden. Nieuw is nu de toevoeging van minigames tussen de gevechten door. Zo nu en dan zul je makkelijke checkpointraces moeten doen, een aap moeten vangen of al lopend objecten moeten verzamelen. Wellicht leuk voor de afwisseling, ware het niet dat deze elementen ontzettend slecht zijn. En daar houdt het helaas niet op.
Klaagzang
Ik raad verstokte Dragonball Z-fans met oogkleppen op niet meer verder te lezen, want nu volgt een klaagzang die zijn weerga niet kent. Om even heel concreet uit de school te klappen: Infinite World is niets meer en niets minder dan een schaamteloze kopie van Budokai 3. Maar dan slechter. Het vechtsysteem is exact hetzelfde, maar Dimps vond het blijkbaar nodig om goede elementen als dragon rushes en beam struggles (beiden botsingen van respectievelijk vuist- en straalaanvallen) gewoon compleet achterwege te laten. In plaats daarvan krijgen we een volledig niet op zijn plaats zijnde power up, waar ik tot de dag van vandaag nog mijn vraagtekens bij zet. De game is duidelijk met fans in het oogpunt gemaakt, want nog nooit is een verhaal zo slecht verteld als in Infinite World. Een schande voor een serie die juist met zijn verhaal zoveel furore heeft gemaakt. Mocht het verhaal je op een of andere manier toch weten te boeien op deze wijze, dan zul je alsnog een onverbiddelijke drang krijgen om te stoppen met spelen als je weer de verplichting van zo’n minigame voor je kiezen krijgt. Mocht je zelfs dat overleven, dan erger je je wel aan de gevechten zelf, die ten opzichte van Budokai 3 ontzettend gedowngrade zijn. Een knappe opgave, gezien het feit dat Budokai 3 dit gewoon goed deed en Infinite World dit systeem bijna één op één over heeft genomen.
Conclusie
Is Infinite World dan een gemiste kans? Nee. Het is gewoon te veel. Het is het zoeken naar een manier om nog even snel, goedkoop en makkelijk te cashen. Copy, paste and downgrade. De moves zijn nagenoeg allemaal hetzelfde, de game ziet er exact hetzelfde uit (wat overigens prima is) en als rotte kers op de zandtaart krijg je als gamer minigames voor je kiezen waar je haren van uitvallen.
Dragonball Z: Infinite World is als op zichzelf staande game niet slecht, maar in dit geval is relativeren wel zo belangrijk. Het ruim vier jaar oude Budokai 3 overtreft Infinite World, op het aantal personages na, werkelijk op alle fronten. En dat zegt wat voor een game die nieuw in de winkels ligt. Infinite World is helaas niet meer dan een goedkoop uitgevoerde uitbreiding van Budokai 3. Zo eentje die een hardnekkig virus bevat dat er voor zorgt dat je game een vervelende bug krijgt. Niet installeren dus, die uitbreiding. Spreekt Infinite World je aan, dan doe je er goed aan deze game lekker in de winkels te laten liggen en uit te wijken naar Budokai 3.
echt een top spel
ik vond het spel om eerlijk te zijn een beetje tegen vallen ik had meer verwacht
Zeker een goed spel! Trek je niets van de review aan! Alleen jammer dat het een kopie is van de vorige delen.
Als je een verstokte D(Z)-fan bent is dit een prima game, lijkt me.. 🙂 Als je de overige delen niet of nauwelijks hebt gespeeld is deze ook zeker de moeite waard!