Warhammer 40.000: Dawn of War II

Iets drastisch veranderen aan een game-genre. De ene ontwikkelaar lukt het, terwijl een ander er hard door onderuit gaat. Of het ontwikkelaar Relic is gelukt om een flinke verandering aan te brengen in het RTS-genre lees je in deze review.

Dat een ontwikkelaar een gewaagde stap neemt door binnen een gamegenre iets radicaal anders te doen dan de gemiddelde gamer gewend is, komt niet heel vaak voor. Een succesvolle afloop is nog zeldzamer aangezien ontwikkelaars zich soms vergeten te richten op de rest van de game. Ontwikkelaar Relic heeft ook een gewaagde stap gezet door het bouwen, managen en verdedigen van een basis volledig weg te laten uit een RTS-game.

Doordat je je in de singeplayer van Warhammer 40.000: Dawn of War II dus geen zorgen hoeft te maken over het bouwen, managen en verdedigen van een basis kun je je geheel richten op datgene waar het om gaat, namelijk de actie. Je zit heel dicht op het gevecht, waardoor de adrenaline constant door je heen stroomt. Dit is mogelijk door het weghalen van het hele basis-gebeuren en je kunt min of meer zeggen dat Warhammer 40.000: Dawn of War II eigenlijk geen echte RTS-game meer is.

Niet naamloos en vervangbaar

Warhammer 40.000: Dawn of War II is namelijk meer een RPG met RTS-elementen dan een pure RTS. Dit komt niet alleen doordat je je geen zorgen meer hoeft te maken om je basis, maar ook doordat je de leiders van je squads helemaal kunt aanpassen qua skills, stats en equipment. Sterke punten kun je hierdoor benadrukken en zwakke punten kun je juist compenseren. Het RPG-gevoel wordt nog sterker doordat elke squadleider andere skills heeft, waardoor elke squad en elke squadleider uniek is. Hierdoor kun je je eigen strategie en speelstijl ontwikkelen. Activeer je je onzichtbaarheidsskill en sluip je stilletjes langs je vijanden, of ga je voor de directe aanpak en laat je een van je squads een aanval vanuit de lucht aanvoeren?

Doordat je de squadleaders naar eigen inzicht kunt aanpassen qua stats, skills en equipment ontwikkel je een soort van band met ze. Het zijn niet de zoveelste naamloze, vervangbare troepen maar unieke en waardevolle gevechtseenheden die allemaal hun eigen uiterlijk, stem en vechtstijl hebben. Je zult dus goed na moeten denken wie je meeneemt op je missie naast je eigen personage, want naast je eigen personage kunnen er maar drie andere squads mee. Je krijgt dus geen grote, massale veldslagen, maar kleinschalige, intense gevechten waarbij je dicht op de actie zit.

Het selecteren en aanpassen van je squads doe je op het overzichtsscherm, waar je ook kunt zien welke missies je nog kunt doen. Je hebt maar één ‘deployment’ oftewel missiemogelijkheid per dag. Je kunt extra deployments bijverdienen tijdens missies door bepaalde gebouwen in te nemen en zo kun je op één dag meerdere missies doen. Sommige side-missies kun je namelijk maar een bepaalde tijd lang doen en verdwijnen na een tijdje. Dit is met name belangrijk vanwege de beloningen die je mogelijk mis kunt lopen.

Beloningen

Beloningen, die je krijgt in de vorm van items, vormen een belangrijk onderdeel van het spel. Je krijgt deze als beloning voor het voltooien van missies, maar ook tijdens de missies zelf kun je aardig wat leuke beloningen in de wacht slepen. Via het overzichtsscherm kun je deze items equippen op je squadleaders. Hierdoor krijg je vaak oudere, minder goede equips in je inventory waar je niks meer mee kunt. Het weggooien van deze equips was nog nooit zo leuk, aangezien al je squads hier zelfs experience voor krijgen. Het loont dus zeker om zoveel mogelijk equipment bij elkaar te sprokkelen, zelfs al heb je deze niet nodig, want extra experience voor al je squads is altijd mooi meegenomen.

Erg belangrijk in een RTS is uiteraard het vechten. Door de eerder genoemde uniekheid van elke squad en het goed uitgewerkte coversysteem heb je strategisch gezien erg veel mogelijkheden en dat komt ook terug in de multiplayer. Het gaat niet meer om wie de grootste legermacht heeft, maar om wie deze het beste inzet. Je leger kan nog zo groot zijn, maar als het weinig weerstand heeft tegen een bepaald soort squad van je tegenstander ben je toch echt de pineut. Vooral in de multiplayer levert dit spannende en aparte situaties op omdat echte spelers vaak net iets creatievere strategieën bedenken dan computers.

Grafisch ziet Warhammer 40.000: Dawn of War II er heel goed uit en zelfs op mijn laptop die niet specifiek voor gamen bedoeld is, zag alles er erg goed uit en speelde alles lekker soepel. De actie ziet er zelfs van dichtbij erg mooi uit en ik ben geen vreemde texturefouten of iets soortgelijks tegengekomen. Ook het geluid is dik in orde en zorgt ervoor dat je nog meer het gevecht in wordt getrokken. Dit is niet alleen vanwege de geluiden van het gevecht zelf, maar ook vanwege de stemmen van je squadleaders die erg goed zijn ingesproken.

Minpuntjes?

Zoals je wellicht al hebt gemerkt heb ik weinig aan te merken op Warhammer 40.000: Dawn of War II. Het enige negatieve punt dat ik even wil aanstippen is dat de singleplayer van dit spel na een lange tijd spelen aan de saaie kant kan worden. Dit komt met name doordat je telkens naar dezelfde maps terugkeert. Combineer je dit met het feit dat er maar een paar planeten oftewel verschillende soorten omgeving zijn dan kun je je hier waarschijnlijk wel iets bij voorstellen. Meestal zit je echter vrij dicht op de actie en daardoor is dit minpunt geen heel groot minpunt. Een ander klein minpuntje is het bewegen van je muis als je helemaal ingezoomd bent. Beweeg je je muis naar de zijkant van het scherm dan vlieg je voor je gevoel helemaal naar de andere kant van de map.

Conclusie

Warhammer 40.000: Dawn of War II is een heel goede game geworden, die meer lijkt op een RPG met RTS-elementen dan een pure RTS. Doordat je je squads helemaal naar wens kunt aanpassen moet je echt je eigen stijl en strategie ontwikkelen. Alles is wat kleinschaliger dan je wellicht gewend bent, maar hierdoor zit je een stuk dichter op de actie en is de belevenis veel intenser. Grafisch en geluidstechnisch scoort dit spel ook goed en het enige echte minpunt dat ik kan noemen is dat je vrij vaak op dezelfde map terugkomt. Hierdoor kan Warhammer 40.000: Dawn of War II op den duur wat saai worden, maar door de multiplayer en verschillende moeilijkheidsgraden is er genoeg uitdaging aanwezig.

Ook voor mensen die nog nooit dit soort games hebben gespeeld is Warhammer 40.000: Dawn of War II heel toegankelijk door de verschillende moeilijkheidsgraden, maar met name door de tutorial in de vorm van tips is deze game ook geschikt voor leken. Er zijn dus niet veel redenen te bedenken om deze game niet te spelen…