Kings Bounty: The Legend

Kings Bounty: The Legend is een turn-based game die volgens de makers het genre tot in de perfectie zal uitvoeren. Is de game ook zo echt perfect als de makers zeggen, of is dit maar een slappe marketing stunt om het spel te verkopen? In deze review is het allemaal te lezen!

Wat moet ik doen…

Vroeger speelde ik nog wel eens een turn-based game, maar de laatste paar jaar heb ik dit genre echt laten liggen. Nu ik Kings Bounty: The Legend mocht reviewen kwam ik weer een beetje terug in het genre, maar een beetje hulp had ik wel nodig. Ik hoopte dus dat de game een goede uitleg bevatte en gelukkig begint het spel ook met een tutorial, maar helaas is deze niet langer dan vijf minuten en leer je er dus ook weinig van. Zo worden de belangrijkste spelelementen niet uitgelegd, waardoor je deze pas later ontdekt of simpel weg in het begin gewoon niet snapt. Je kan bijvoorbeeld met je rechter muisknop op een vijand drukken om te zien hoe sterk deze is, dit is natuurlijk van levensbelang, maar dit wordt nooit uitgelegd. Ik zat in het begin dus ook letterlijk met de handen in mijn haar want ik had geen idee hoe ik nou snel verder in het spel kwam.

Slap Excuus

Maar laten we eens bij het begin beginnen, want het spel bevat natuurlijk ook een verhaal. Jij als speler wordt er op uit gestuurd als de schattenverzamelaar van de Koninklijke familie. Voor deze functie kom je in allerlei vreemde landen waar je ook vreemde objecten vind. Zo kom je ook een soort van box tegen, in deze box schijnen vier soorten geesten zitten. Deze kun je na een tijdje spelen ook in je gevechten gebruiken en een keuze tussen deze geesten maken is ook belangrijk, want de ene geest is sterker tegen bepaalde vijanden dan de andere. Het verhaal is niet heel erg boeiend, maar eigenlijk meer een slap excuus om een spel omheen te bouwen. Echt slecht is het verhaal natuurlijk ook niet, maar de quests zijn dit wel. Het lijkt namelijk wel of er voor de quests een blik met standaard verhalen open getrokken is, want verder dan het doden van een sterke vijand of het vinden van een verloren object komt het spel toch niet.

Blijf op je hoede

De gameplay van het spel vond ik een stuk beter. Je begint met het kiezen van een hero waarin je de keuze hebt tussen drie soorten namelijk de warrior, de paladin en de mage. Ik koos voor de paladin, omdat ik dacht dat de mix van mêlee en magie me wel handig leek. Eerlijk gezegd heb ik verder niet veel van deze keuze gemerkt, want je hero gebruik je niet echt vaak in de gevechten. Met je hero loop je wel door de wereld heen. De wereld is erg divers en overal is wel wat verstopt. Bijvoorbeeld in de achtertuin van een huisje vind je opeens een magische scroll en achter een boom staat ineens een vijand. Deze vijanden zijn erg divers en dit komt het spel ook zeer ten goede. Je hoeft niet altijd tegen elke vijand die je tegenkomt te vechten want de vijanden zijn soms heel makkelijk te ontwijken, maar net wanneer je die ene sterke vijand wilt ontwijken lukt dit niet dus je moet altijd op je hoede blijven.

Lekker vechten

De gevechten vind ik het beste deel van het spel en ik vind dat de ontwikkelaar op dit punt helemaal gelijk heeft met de perfectie waarin het spel op dit vlak uitgevoerd is. Wanneer een gevecht begint moet er meteen al op een aantal dingen gelet worden, bijvoorbeeld de het soort level, het soort vijanden, obstakels, het aantal vijanden, enzovoort. Zelf heb je ook nog de keuze uit vele opties bijvoorbeeld magie, type vijanden, aantal vijanden en soort geest. Dit bij elkaar geeft veel verschillende gevechten, natuurlijk met jouw vleugje tactiek eraan. Wanneer je niet zo goed weet wat je moet kan je de autocombat aan zetten en deze laat soms wat verhelderende tactieken zien. Wanneer je uit een gevecht komt zie je hoeveel troepen je kwijt bent, deze krijg je niet automatisch terug en kun je ook niet snel nieuwe HP geven. Nee, daarentegen moet je terug naar een plek waar ze troepen verkopen. De plaatsen waar je troepen kunt kopen zijn goed over de wereld verdeeld, maar je moet er wel op letten dat de troepen bij de verkoopplekken op kunnen raken.

Geen hoogstandje

Grafisch is het spel geen hoogstandje, maar het spel heeft wel een leuke stijl. Er worden veel kleuren gebruikt waardoor het spel een vrolijk geheel is. Als het even niet lukt wordt je niet meteen boos want het de sfeer is lekker vrolijk. In het spel zitten verschillende camera standen, wanneer je met de hero door de wereld loopt kijk je over zijn schouder mee en kan je de camera ook draaien hoe jij hem wil. Wanneer je in de turn-based gevechten zit krijgt de camera een vaste plek, maar af en toe wanneer je een aanval doet gaat de camera achter de persoon of het monster dat de aanval doet. De graphics die de game dan laat zien zijn zo der mate slecht dat ik niet weet waarom deze optie er eigenlijk in zit.

Ik wil “ouch” horen

Op het vlak van geluid is het spel niet goed, maar ook zeker niet slecht. De achtergrond muziek is erg sfeervol en ook erg divers. Zo heb ik af en toe zonder in het spel ook maar iets te doen alleen even naar de muziek zitten luisteren. Helaas zijn de geluidseffecten niet heel erg denderend. Veel verschillende geluiden zitten er niet in en er missen ook nog is heel veel geluiden. Zo hoor je vaak in een spel dat als een monster geraakt word dat het monster “ouch” of een “ajajaj” uitkraamt, maar helaas zitten deze geluiden totaal niet in de game. Dit is natuurlijk een voorbeeld want er zijn meerdere geluiden op te noemen dit niet in de game zitten.

Origineel?

Op het vlak van originaliteit kon ik niet heel veel nieuws bespeuren en dan vergelijk ik het spel met een oude game zoals Heroes of Might and Magic IV. Wat er in die game zit zie ik ook terug in Kings Bounty, maar in Kings Bounty is het allemaal beter en mooier uitgevoerd. Ik kan helaas niet veel dingen opnoemen die wel in Kings Bouty zaten maar niet in Heroes of Might and Magic IV. De dingen die nieuw zijn worden nou niet echt heel goed uitgelegd waardoor je ze of niet snel opmerkt of niet snel begrijpt. De moeilijkheidsgraad in het spel is ook erg verschillend, zo zijn sommige quests te makkelijk voor woorden en andere weer erg moeilijk. Zo krijg je op een gegeven moment een quest waar je een hele grote schildpad in moet doden, helaas is deze best moeilijk waardoor je eerst wat side quests moet gaan doen voordat je deze schildpad aan kan.

Oordeel

In het begin kreeg ik snel het gevoel dat ik weer een ouderwets goede turn-based game ging spelen, maar dit gevoel viel snel weg omdat ik qua gameplay in het diepe werd gegooid. Wanneer je allerlei dingen zelf heb uitgevogeld wordt het best een leuke game. Het verhaal, de graphics en het geluid zijn allemaal niet heel erg om over naar huis te schrijven en dit maakt de game toch weer een beetje gemiddeld. Als je een ervaren turn-based speler bent zal ik deze game zeker gaan proberen, maar als je dit niet bent en het genre wilt proberen is dit misschien niet de beste game. Je kan het wel proberen, maar dan moet je even door de leercurve heen bijten.