Banjo Kazooie: Nuts and Bolts

Een reünie met oude vrienden is altijd gezellig en toen bleek dat Banjo en Kazooie een nieuwe ontmoeting aan het plannen waren, was het enthousiasme al snel gewekt. Maar wat blijkt? Banjo is een vetklep en Kazooie helemaal uit vorm…

Zelfspot

Ontwikkelaar Rare weet zelf ook best dat Banjo en Kazooie twee uitgerangeerde gamehelden zijn. Hun laatste avontuur verscheen immers acht jaar geleden en inmiddels zijn de pondjes er bij Banjo aangevlogen en kan Kazooie nauwelijks meer vliegen. Slechterik Gruntilda (Grompie) blijkt nog te leven en wanneer de twee oude vrienden op onderzoek uit gaan, stuiten ze op G.S.M., de Grote Spelletjes Machine.

Deze heeft naar eigen zeggen een aantal fantastische levels ontworpen, die natuurlijk gespeeld moeten worden. “Die Italiaanse loodgieter” was echter niet beschikbaar dus worden Banjo en Kazooie opgetrommeld om de werelden uit te testen, terwijl Grompie er bij gehaald is om de twee luie beesten te motiveren. Ze zouden namelijk niet willen dat Grompie de levels ook uitspeelt en de door G.S.M. beloofde wereldheerschappij opeist.

Al deze verwijzingen naar de eerdere Banjo Kazooie-games, oververhitte Xbox 360-consoles en zelfs Rare-misbaksels, zoals Grabbed by the Ghoulies, zijn fris en grappig, maar zorgen er wel voor dat Banjo Kazooie: Nuts and Bolts behoorlijk wat tekst bevat voor een game die ook geschikt zou moeten zijn voor kleine kinderen. Het grootste minpunt is nog wel dat de teksten naar verluid niet te lezen zijn op standard definition televisies. Hier wordt op het moment van schrijven wel aan gewerkt, maar totdat er een patch uitkomt is het spel nagenoeg onspeelbaar op oude televisiemodellen. Pas na een klein uur doorklikken beginnen de echte levels pas, maar dan komen de charmes van Nuts and Bolts ook daadwerkelijk naar buiten.

Sleutelen

Je zult echter eerst moeten wennen aan het feit dat Banjo Kazooie: Nuts and Bolts eigenlijk helemaal geen platformgame meer is. De subtitel slaat op het spelelement waarin het de bedoeling is om je eigen voertuigen te ontwerpen en te bouwen. Nuts and Bolts is namelijk veel meer een racegame dan een platformer, aangezien je minimaal driekwart van de tijd rond zult racen in allerlei knotsgekke voertuigen.

Deze kun je, zoals gezegd, helemaal vanaf nop ontwerpen. Verspreid over de levels liggen allemaal verschillende onderdelen waarmee je je voertuig kunt opwaarderen. Dit is in feite heel simpel. Je begint met een onderstel waar je een aantal wielen onder zet. Vervolgens ga je door met een motor plus brandstoftank en tot slot een stoel om het geheel af te maken. Hoe je dit doet, dat is helemaal aan jezelf. De meest rare combinaties zijn mogelijk, vooral wanneer je verderop in het spel ook de mogelijkheid krijgt om vliegende of varende voertuigen te maken.

De verschillende onderdelen en combinaties hiervan bepalen hoe snel en behendig jouw voertuig is. Het is mogelijk om uren- en urenlang te sleutelen, om zo naar omstandigheden de perfecte wagen te maken. Hier komt Mumbo’s Motors om de hoek kijken, de garage in het centrale punt in het spel, Showdown Town. Mumbo’s is ook voorzien van een testbaan, zodat je meteen kunt ondervinden hoeveel effect jouw wijzigingen hebben gehad. Heb je hier geen tijd of zin in? Dan kun je heel eenvoudig een aantal blauwdrukken kopen en op die manier met één druk op de knop een redelijk snelle wagen in elkaar zetten.

Het jammerlijke aan het racen is dat de besturing werkelijk nergens op slaat. Je hebt totaal geen controle over je voertuig en botst om de haverklap tegen gebouwen aan, dondert van afgronden af en ligt ondersteboven op het asfalt na de zoveelste klungelige botsing met een ander object. Het frappante hieraan is dat Rare blijkbaar wist dat het voor geen meter werkt, aangezien Mumbo je heel veel succes wenst en waarschuwt voor een hoop ongelukken, wanneer je voor de eerste keer bij hem de garage uit rijdt. De tips die bij het laden voorbij komen raden zelfs aan om de originele Banjo Kazooie van Xbox Live Arcade maar te proberen wanneer het echt niet lukt met de voertuigen. Wat mij betreft hadden ze beter aan de controls van Nuts and Bolts kunnen werken dan aan de overzetting van deze Nintendo 64-game.

Puzzelstukjes

Het levelsysteem van Nuts and Bolts lijkt in grote lijnen op dat van Super Mario 64. G.S.M. heeft honderdeenendertig puzzelstukjes door de werelden heen verspreid die te verdienen zijn door verschillende uitdagingen aan te gaan. In het begin zijn deze nog vrij simpel en moet je zo snel mogelijk van A naar B racen. Verderop in de game komen ook missies voor waarbij je dingen moet transporteren, iets moet verdedigen of juist aanvallen. Het is vanzelfsprekend dat voor elk van deze uitdagingen andere voertuigen zijn vereist, zoals één met veel laadruimte of juist sterke bepantsering. Voltooi je een missie binnen de tijdslimiet, dan verdien je een nieuw puzzelstukje. Daarnaast heeft Rare een tweede, aanzienlijk krappere tijd ingesteld, waarmee een zogenaamde T. T. Trofee te verdienen is. Vier van deze trofeeën belonen je met een extra puzzelstuk, waardoor bonuswerelden voor je opengaan.

Deze werelden zijn erg goed ontworpen en er wordt bijna het maximale uit de Xbox 360 gehaald. De levels zijn groot en open, je kunt enorm ver kijken en ze zijn allemaal voorzien van een andere uitstraling. Je begint in Nutty Acres, een vrolijke boerderij met groot achterland die er prachtig uitziet en doet denken aan de standaardachtergrond van Windows XP. Maar daarnaast zul je ook rondracen in GSMBox 720, een wereld die lijkt op de binnenkant van een spelconsole, vol met printplaten, chips, DVD’s en bedrading. Jiggoseum is ook een goede en herbergt een wereld die het oude Rome combineert met hedendaagse motorsporten, wat natuurlijk bij uitstek geschikt is om in rond te racen. De keerzijde van de grafische pracht is wel dat het spel behoorlijk vaak last heeft van framedrops. De beeldverversing kakt dan noemenswaardig in en dit is zeker tijdens spannende races een doodssteek, aangezien je dan vaak weer opnieuw kunt beginnen.

Conclusie

Na Banjo Kazooie kwam Banjo Tooie, zodat je nu Banjo Threeie zou verwachten. Dat is echter niet het geval, omdat Nuts and Bolts eerder een spin-off is dan een opvolger van de Nintendo 64-klassiekers. Rare heeft er bewust voor gekozen om er een hele andere game van te maken. Het spel zit vol verwijzingen naar de eerdere delen en drijft hier meermaals de spot mee, zodat men een excuus heeft kunnen vormen om een andere weg in te kunnen slaan.

Dit heeft als consequentie dat je een hoop tijd kwijt zult zijn aan het ontwerpen, aanpassen en perfectioneren van je voertuigen. Helaas voelt dit behoorlijk vaak aan als ondankbaar werk, omdat je continue zit te worstelen met de ongelukkige besturing. Hier staan wel weer prachtige werelden, een zeer lange speelduur en een luchtige sfeer tegenover. Daarnaast is ook de online modus, waarin je in je eigen voertuigen tegen elkaar racet, redelijk vermakelijk en zijn de paar platformelementen die in het spel zitten, ook naar behoren. Driekwart van de tijd ben je echter bezig met de rammelige voertuigen, zodat het verstandig is om eerst even de demo te checken voordat je tot een aanschaf overgaat.