Civilization heeft zich op de PC allang bewezen, maar tot nu toe hebben de consoles hier nog niet van mogen genieten. Nu brengt Sid Meier echter ook beschaving richting de huiskamer in de vorm van Civilization: Revolution. Is dit een sophisticated topper of een barbaarse mislukking?
Aangepast of uitgekleed?
Civilization is een computerspel bij uitstek. Tienduizenden menu’s, ongekende diepgang en micromanagament op kolossale schaal maakten de drempel richting de consoles, tot nu toe, te hoog. Inmiddels hebben verschillende real-time strategy games en zelfs voetbalmanagement spellen de overstap al gemaakt, dus kon Civilization niet achterblijven.
Civilization: Revolution is echter uit het niets ontwikkeld en speciaal voor de consoles gemaakt. Alles is een stuk duidelijker dan op de computer en Firaxis verdient een pluim voor de overzichtelijke menu’s en de gemakkelijke interface. Een console brengt natuurlijk een aantal beperkingen met zich mee, maar daar is Civilization: Revolution prima op aangepast. De game is zeer eenvoudig te besturen met het kleine aantal knoppen dat een controller telt.
Het zijn echter niet alleen de menu’s geweest die wat uitgekleed moesten worden om het spel toegankelijker te maken, het militaire, diplomatieke en culturele systeem heeft het ook moeten ontgelden. Waar je in de PC-game Civilization IV uren kon doorbrengen in de verschillende menu’s, is dat hier maar een paar seconden. Echte Civilization-fans zullen dat wellicht een doodzonde vinden, maar de doelgroep, consolegamers, zien het liever op deze manier.
Vechten, technologie, cultuur of economie?
In Civilization draait het om het stichten van een beschaving die beter is dan alle andere beschavingen. Het spel zit werkelijk volgepropt met verschillende volkeren, van de Romeinen en Grieken tot de Amerikanen en Azteken, van de Duitsers en Britten tot de Chinezen, Japanners en Mongolen. Het laten uitblinken van jouw beschaving kun je doen door een grote technologische, culturele of economische voorsprong te hebben, of door de andere beschavingen simpelweg te vernietigen.
De nadruk van Civilization: Revolution ligt veel meer op het vechten dan in andere Civilization-games, waarin je vooral bezig bent met het micromanagen van jouw steden, ontwikkelingen en diplomatie. Die spelelementen zijn gelukkig niet helemaal uit de game verdwenen, aangezien je nog steeds kunt winnen wanneer je een voorsprong hebt qua ontwikkeling, en ook de diplomatie is nog steeds aanwezig. In combinatie met het vechten kan dit zeer leuke momenten opleveren. De speler kan namelijk een vredesverdrag sluiten met een beschaving en een beetje handel drijven, maar wanneer je stiekem een groot leger bouwt en de hoofdstad bestormt omdat je opeens niet helemaal eerlijk was tijdens het tekenen van het verdrag, win je bijna gegarandeerd.
Op deze manier is een Domination Victory te behalen, maar zoals gezegd kun je ook overwinnen door te excelleren in de mate van culturele, economische of technologische ontwikkeling, om zo een Technology, Cultural of Economic Victory in de wacht te slepen. In de praktijk is dit echter lang niet zo leuk als het militair declasseren van je vijanden. Dit is deels te wijten aan het feit dat de micromanagement opties in Civilization: Revolution behoorlijk karig zijn, maar het is ook deels te danken aan het verbeterde vechtsysteem, vergeleken met de PC-versies in de serie.
Gelukkig zijn de management-elementen niet geheel afwezig. Zo is het erg leuk om op te klimmen in de tech tree, om zo als eerste technieken als de boekdrukkunst, het geld, de auto of het nucleaire wapen uit te vinden. Gelukkig raakt de balans nooit helemaal zoek, het zal dus niet voorkomen dat jouw straaljagers door de vijand belaagd worden met speren, stenen en pijlen. Deze technologische innovaties gaan vaak gepaard met nieuwe gebouwen voor je stad, maar het is ook mogelijk om wereldwonderen te bouwen. Hieronder vallen de ‘echte’ wereldwonderen, zoals de hangende tuinen van Babylon en de piramides van Gizeh, maar Wall Street, het internet en Hollywood worden ook tot de wonderen gerekend. Soms zijn het dat ook echt, het bouwen van het Verenigde Naties-gebouw betekent namelijk een onmiddellijke victorie op het culturele vlak.
Cartoony
Naast het feit dat Civilization: Revolution qua gameplay een stuk anders is dan op de personal computer, heeft men ook de graphics onderworpen aan een flinke scheut console-imago. Het visuele element van Revolution is namelijk behoorlijk cartoonesk, waar de officiële Civilizations een veel realistischer stijl neerzetten.
Uiteraard is dit helemaal niet erg en bevalt deze speelse stijl even goed als de serieuze beeldvormen. De muziek sluit er goed op aan en het typische console-sfeertje, voor zover dat bestaat, is daarmee compleet. Gelukkig hoeft het spel het niet alleen van deze sfeer te hebben, ook technisch gezien zijn de graphics in orde. Verwacht geen eye candy die van je scherm af druipt, maar de plaatjes die Civilization: Revolution op het televisiescherm tovert zijn in één woord degelijk te noemen.
Conclusie
Toch bood de singleplayermodus mij niet het speelplezier dat de PC-versies wel konden bieden. Dit is overduidelijk het gevolg van het makkelijkere en oppervlakkigere spelverloop, met name wat betreft het managen. Het vechten maakt een hoop goed, maar is tegen de voorspelbare computergestuurde vijanden, ook op de hogere moeilijkheidsgraden, niet toereikend genoeg om deze game tot een topper te maken.
Tot mijn grote vreugde kwam ik online een hoop mensen van vlees en bloed tegen die deze mening met mij deelden en maar al te graag wilden laten zien dat ze een stuk slimmer zijn dan de printplaten die in je spelcomputer steken. Dit bleek niets dan de waarheid te zijn en op het PlayStation Network of Xbox Live is een hoop vertier te vinden. Het beste punt aan de online mode is nog wel dat je heel relaxed, achterover leunend op de bank en met een headset op je kop van een zeer degelijke Civilization-ervaring voor de spelcomputer kan genieten.
Civilization: Revolution is dus zeker geslaagd en een volwaardig console-debuut van de serie. Hopelijk vindt ook Sid Meier deze game voor herhaling vatbaar, zodat Revolution als beginpunt wordt gezien voor hierop volgende spellen. Daarnaast is het wenselijk dat men in een mogelijke opvolger iets meer diepgang stopt. Het makkelijke gebaar van Revolution is aardig, maar consolegamers kunnen nog wel íéts meer aan dan wat ons hier wordt geboden.
Goed 8)