Race Driver: GRID

De afgelopen jaren heb ik heel wat racegames de revue zien passeren. Deze speelden zich afwisselend af in zanderige, woestijnachtige omgevingen, tot aan sneeuwlandschappen en claustrofobische steden toe. Ook het gehalte aan realisme verschilde bij al die games behoorlijk, maar nooit heeft een game mij op alle facetten echt kunnen bekoren. Totdat Race Driver: GRID zich toegang tot mijn PlayStation 3 verschafte…

GRID

‘Hello Peter, I’m you new manager. You take care of the driving, I’ll take care of the money…’ Hmm. Dat klinkt niet al te best. Geen mooi begin van je racecarriere, zeker niet als je talent en ervaring hebt. En ervaring heb ik. Twee delen Forza, vier delen Project Gotham, een paar versies Colin, wat deeltjes Midnight Club, hier en daar wat Gran Turismo en nog wat losse raceavonturen in de Need for Speed- en Burnoutklasse sieren mijn CV. Om dan nou de eerste de beste chick die zwoel mijn naam kan uitspreken er met mijn geld vandoor te laten gaan vind ik zelfs te veel van het goede. Maar goed, voorlopig staat er nog geen euro c.q. dollar op mijn Race Driver: GRID-rekening dus laten we maar snel van start gaan. Die op geld beluste meid komt later wel…

Het feit dat deze dame mijn naam kent heeft niets te maken met het feit dat ze mij zo leuk vindt, maar alleen maar omdat ik gezegend ben met een naam die in het lijstje van Codemasters voorkwam. Na het aanmaken van een raceprofiel en de zogenaamde audionaam werd ik dus onmiddellijk met mijn voornaam aangesproken en meteen in het diepe gegooid in een qualifying race in het kader van het verdienen van een racestatus. Uiteraard koos ik na deze race, die alleen maar tot doel had te finishen, voor het starten van een carriere, want dat is het hoofddoel van deze game: uitgroeien tot de allerbeste coureur en eigenaar worden van het meest succesvolle raceteam van de wereld.

Race Driver: GRID vindt zijn oorsprong in DTM Race Driver en de TOCA Touring Car Championship games. Codemasters was duidelijk toe aan iets nieuws en dat hebben ze, geheel in stijl van de Colin McRae rally games gedaan met Race Driver: GRID. Uiteraard is de laatste Colin McRae rallygame, Colin McRae DIRT, een game die zich met name op offroad rally rijden toespitst. Heel af en toe zien we daar ook nog asfalt, maar in Race Driver: GRID lijkt het wel een samenraapsel van allerlei racegames geworden. Allen op asfalt welteverstaan. En de centrale, altijd terugkomende, vraag blijft dan toch weer: wat voor racegame is Race Driver: GRID dan geworden? Het antwoord hierop is even duidelijk als verwarrend: beide. Ik zou haast zeggen gelukkig maar, want het is juist de combinatie van een heleboel verschillende raceaspecten die Race Driver: GRID tot zo’n unieke game maakt. De eerste voorzichtige conclusie kan je dus al wel trekken: Race Driver: GRID is een geweldige game geworden.

Flashback

Er zullen ongetwijfeld gamers zijn die bij het spelen van GRID al vrij snel zullen concluderen dat er wat veranderd is bij hun favoriete reeks. En dat klopt. Bij de eerste bocht van de eerste kwalificatie voor een beginnerslicentie merk je meteen al dat tegenstanders er flink tegenaan gaan. In tegenstelling tot bijvoorbeeld Forza Motorsport 2 en Project Gotham Racing 4 kijken de opponenten in GRID niet zo nauw. Een deukje min of meer deert ze niet en de toon wordt meteen gezet: hier gaat gestreden worden om de overwinning en er zal maximaal van lijnen afgeweken worden om een enkel plaatsje op te schuiven. Veranderlijke A.I. dus. Het draait in Race Driver: GRID voornamelijk om het sturen en het zo realistisch mogelijk door de bochten komen. Een echte race-ervaring krijgen dus, waarbij het arcadegevoel absoluut aanwezig is. En juist dat zal veel oudgedienden tegen de borst stuiten. Ik zeg alleen: niet doen!! Race Driver: GRID combineert alle racegames die je al kent, mixt al het goede uit deze games tot een smakelijke cocktail, filtert het slechte eruit en perst dit vervolgens op een schijfje, in dit geval een Blu-ray.

En je hebt tenslotte de keuze: rijhulpen aan of rijhulpen uit. Met alles aan kun je je concentreren op het bochtenwerk om hier zo lekker mogelijk doorheen te komen. Ook heb je veel minder hinder van de inmiddels opgelopen schade en kun je betere drifts maken. Rijhulpen uit betekent dat je alle zeilen bij moet zetten om ook maar enigzins goed een bocht door te komen, in ieder geval met een acceptabele snelheid en zonder al te veel achter te geraken op je tegenstanders. Je hebt dus de keuze hoe realistisch je het voor jezelf maakt. In die zin is deze game wel te vergelijken met games als Forza en Project Gotham. De arcadekant van GRID lees je af aan veel andere zaken. Korte races, dus geen ellenlange tournooien en zeker geen races van twintig, dertig rondes. Daarnaast is veel spectakel op de circuits, waarbij het eerder genoemde stevige weggedrag van je tegenstanders een prominente rol speelt. Bochten zijn over het algemeen goed aan te snijden en dat vind ik in een racegame een grote voorwaarde.

Carriere

De verschillende racediciplines wijzen er ook op dat Race Driver: GRID een game is die het anders doet. Centraal in de game staat de Carrieremode. Nadat je je beginnerslicentie zonder al te veel moeite hebt verkregen is het je uiteindelijke doel om een racestal op te zetten, een wereldlicentie te verkrijgen, de beste coureur te worden en het meest succesvolle team te beheren. Hierbij draait het eigenlijk maar om twee zaken, geld en reputatie, en die twee verkrijg je door mee te doen aan evenementen in drie verschillende regio’s: Europa, de Verenigde Staten en Japan. Uiteindelijk is het van belang dat je in alledrie de regio’s de beste reputatie gaat krijgen, waardoor je nieuwe licenties vrijspeelt, maar ook dat je team het meeste geld verdient in een seizoen. Geld is natuurlijk ook nodig om wagens te kopen en om teamleden in dienst te nemen. Sponsors en prijzengeld zijn hierbij cruciaal, maar het is ook lonend om op rijaanbiedingen in te gaan om zo snel geld te scoren.

De verschillende regio’s bieden de gamer een keur aan races en diciplines. In Europa vind je de traditionele circuitraces. Spa Francorchamps is hier een voorbeeld van en er worden diverse kampioenschappen op gereden. Japan staat bekend om de straatraces, driftkampioenschappen en Touge-ritten. Dit zijn nek-aan nek races op smalle Japanse bergwegen, onderverdeeld in bergop of bergaf en twee verschillende soorten evenementen. In de ene is contact tussen de deelnemers ten strengste verboden en bij de andere versie mogen alle regels vergeten worden. Overige verkeersdeelnemers zijn hierbij vogelvrij verklaard… Bij de races op Amerikaanse bodem vind je van alles wat, van GT-straatraces tot Stockcarraces. Uiteindelijk zul je je reputatie in alledrie de regio’s naar een acceptabel niveau moeten tillen om mee te kunnen doen aan internationale evenementen.

Daarnaast zijn er nog twee bijzondere evenementen, namelijk Endurance races zoals de ’24 uur van Le Mans’ en de zogenaamde Demolition Derby’s. In deze laatste races gaat het helemaal los, zijn er haast geen regels en is het alleen belangrijk wie er als eerste over de finishlijn komt of wie er sowieso overblijft. Als je zelf een race helemaal naar je hand wilt zetten, dan is de optie Race Day aan te bevelen waarbij je een race helemaal kunt indelen zoals je zelf wilt. Voertuigen testen is ook geen probleem want daar heb je tenslotte testcicuits voor. Dat alle tracks uit de game omgetoverd kunnen worden tot testground is daarbij alleen maar handig. Uploaden met die snelle tijden!

eBay Motors

Wat nog veel belangrijker is, is het verhandelen van auto’s. Je start de game met een klassieke Ford Mustang uit 1970, maar die voldoet al vrij snel niet meer. Auto’s die je niet meer gebruikt zijn daarom rijp om verhandeld te worden en dat kan op twee manieren. De eerste manier is het ouderwetse inruilen of prive verkopen. Dit levert uiteraard minder op, maar je hebt ook de mogelijkheid om je auto via eBay Motors te verkopen. Dit duurt wat langer, maar het levert meer geld op en dat is weer om te zetten in team-succes. Wagens kopen kan ook op twee manieren: nieuw of weer via eBay Motors. Nieuw is duurder (maar wel beter), maar via eBay kun je koopjes scoren. Vind de gulden middenweg dus maar in de weg naar succes…

Een volledig nieuwe mogelijkheid is de Flashback optie die je in staat stelt een race te pauzeren en vlak voor het moment dat jij die ene fatale stuurfout maakte of op het moment dat jij nog iets te veel op het gas stond weer te starten, zodat je alsnog als eerste over de finish gaat of je race, die tot op dat cruciale moment vlekkeloos ging, alsnog goed kunt afronden. De voordelen mogen duidelijk zijn. Met de Flashback optie zal Codemasters ook veel non-racers over de streep trekken om toch eens een racegame te gaan spelen. Die-hards hoeven niet te treuren, want je bent niet verplicht deze mogelijkheid te gebruiken en het wordt zelfs beloond om er geen gebruik van te maken. Wellicht zal de wetenschap dat je even teruggetransporteerd kunt worden er wel voor zorgen dat je wat meer risico’s gaat nemen, maar hey, je belazert alleen jezelf er maar mee, want je banksaldo zal minder snel stijgen en er is ook een beperkt aantal Flashbacks beschikbaar. Door deze mogelijkheden zijn de herhalingsopties ook opeens een stuk interessanter want je kunt zo de perfecte round neerzetten en dat is visueel een genot om naar te kijken.

Visueel

Over visuals gesproken. Zeker op een High Definition televisie is Race Driver: GRID een hoogstandje van formaat. Het schademodel is hier voor een groot gedeelte verantwoordelijk voor. Het breken van ramen ziet er geweldig uit (en het klinkt ook heerlijk), het ingedrukt worden van stukken blik en zelfs het verliezen ervan is gewoon prachtig om naar te kijken. Onbeperkt raggen en blutsen oplopen is trouwens niet mogelijk want op vijf verschillende onderdelen kun je averij oplopen waardoor op zijn zachtst gezegd minimaal de besturing minder prettig verloopt. Wees dus maar zuinig op je wielen, ophanging, motor, versnellingsbak en stuurinrichting… Maar ook de omgevingen zijn om van te smullen. Meelevende toeschouwers en prachtige, gedetailleerde gebouwen plus dito straatmeubilair maken de race-ervaring gewoon compleet. Als je het lef hebt om vanuit het rijderperspectief te racen word je ook nog eens beloond met een indrukwekkend dashboard waar je je ogen eigenlijk niet van af kunt houden, terwijl je gewoon weet dat het noodzakelijk is om dat wel te doen. Als klap op de vuurpijl kun je na een heerlijke carriere online aan de slag tegen elf anderen, waarbij het bijzonder prettig is dat de host niet bepaalt welke race er gestart gaat worden. Er wordt namelijk eerlijk over gestemd…

Conclusie

Ondanks dat er maar weinig tot niets valt in te stellen om het rijgedrag of de prestaties van je auto te verbeteren kun je Race Driver: GRID toch ook een realistische racegame noemen. Rijhulpen uit betekent namelijk dat je flink aan de bak moet om mee te kunnen met de rest. Race Driver: GRID is een racegame pur sang en biedt je al het mooie wat een racegame in de meest letterlijke zin van het woord in zich moet hebben. Alleen als je alleen maar wilt tunen of versnellingsbakken en velgen wilt uitkiezen, dan raad ik je aan voor een andere game te kiezen, maar voor de rest is Race Driver: GRID de moeder der racegames. Een groot voordeel is het dat iedere race qua moeilijkheid is in te stellen. Zo kun je de grenzen van je eigen kunnen opzoeken, al dan niet geholpen door die vette nieuwe feature, de Flashback, die je overigens niet hoeft te gebruiken. Grafisch kijk je je ogen uit, zeker op een HD scherm. Omgevingen zijn zeer levendig en de volumeknop mag vol naar rechts. Race Driver: GRID is daarom samen te vatten in twee woorden: Puur Raceplezier. En oh ja, om nog even terug te komen op die zogenaamde teammanager-chick c.q. geldwolvin. Ze had wel een beetje gelijk: ik kan mij maar beter concentreren op het rijden, want voor heel veel andere zaken heb je geen tijd meer als je deze game speelt. Maar ik hou haar en mijn saldo in de gaten…