Met enkele heldhaftige kreten zorgde kolonel John Antel ervoor dat we vanaf Ubidays dag 1 op het puntje van onze stoel zaten. En terecht, want de speelsessie met Brothers in Arms: Hell’s Highway smaakte absoluut naar meer.
Flashbacks
Onder toeziend oog van Stephen Palmer nam ik plaats achter een gigantisch beeldscherm, vol spanning om mijzelf in de wereld van Brothers in Arms: Hell’s Highway te begeven. Zoals je ondertussen wellicht weet, speelt de game zich af op bekend grondgebied. De gevechten vinden plaats op Hollandse bodem, rondom Eindhoven, en naast het feit dat de game er grafisch bijzonder sterk uit ziet, heeft men ook erg veel tijd gestoken in het realisme en de authenticiteit door veel gebouwen van vroeger perfect na te maken.
Voor fans van de serie is er overigens goed nieuws, want veel onbeantwoorde vragen zullen in Hell’s Highway opgelost worden. Via het typische brilletje van een oude kameraad van je krijg je diverse flashbacks. In deze flashbacks zal dan ook regelmatig verwezen worden naar memorabele momenten uit vorige games in de Brother in Arms serie. Nieuwkomers hoeven overigens niet te vrezen dat ze er niets van zullen snappen, maar het moge duidelijk zijn dat het zeker een extra lading heeft als je bekend bent met de franchise.
Schuilen
Na een erg soepele transitie van introducerend filmpje naar het moment dat je zelf de controle overneemt, was het tijd om aan de slag te gaan. De verschillende commando’s om aan de diverse troepen te geven voelden als vanouds, en ook de overige besturing werkte heerlijk, zoals we inmiddels van een Brothers in Arms game mogen verwachten. Vrees niet dat er niets nieuws onder de zon is, want men heeft een aantal zaken grondig aangepakt. Zo is het gooien van granaten verbeterd, waarbij je heel direct kunt mikken op bepaalde zones in je omgeving. Verder is het coversysteem intuïtief en prettig te gebruiken, waarbij je gemakkelijk uit cover kunt komen om het vuur te openen en weer terug in cover kunt om te schuilen. Op deze momenten zal je de game vanuit een third-person perspectief spelen, waardoor je erg veel overzicht hebt van wat er allemaal om je heen gebeurt terwijl je aan het schuilen bent.
En schuilen zul je nodig hebben, want Hell’s Highway kent geen enkele genade. “One shot kill”, aldus Palmer. Zodra je onbeschut staat en vijanden het vuur op je openen, zal het beeld steeds roder kleuren. Dit visuele hulpmiddel geeft aan dat je snel weer ergens in cover moet gaan, om te zorgen dat je niet geraakt wordt. Blijf je toch te lang open en bloot staan, dan zal het beeld volledig rood zijn tot die ene dodelijke kogel je lichaam heeft weten te vinden. Ik dacht even dat het zeer irritant zou zijn, maar het werkt juist heel realistisch. Je kunt niet als een dwaze Rambo vol een vuurlinie inlopen en domweg gaan knallen, in de hoop dat je wat vijanden neer kunt maaien. Voorzichtigheid is geboden, en dat is toch echt het kwalitatieve kenmerk van Brothers in Arms. Troepen aansturen, een weg vrijmaken met behulp van je bazooka-team, suppressive fire om de tegenstanders onder druk te zetten… alles komt weer aan bod.
Beloning
Naast je diverse troepen heb je nog meer hulpmiddelen om je te helpen bij je weg naar succes. Zo is er een tactical map, waarop je veel informatie kunt vinden over al je squads, gespotte vijanden en nog veel meer. Je vijanden zullen echter niet statisch op één plek blijven als je ze op hun positie onder vuur neemt. Ze zullen waar mogelijk ook wegrennen, op zoek naar een veilige plek om te herpositioneren en om je vervolgens weer tactisch aan te vallen. Zo dacht ik een vijand even snel af te maken, terwijl hij nietsvermoedend bij een auto stond. Helaas was mijn eerste schot geen succes, waarna de tegenstander vlug wegdook achter een muur en mij vervolgens onder vuur nam. In een korte tijd was zo mijn voordeel volledig verdwenen en moest ik zelf maken dat ik weg kwam. Ik had even geen zin in een stuk lood in m’n hoofd.
Het gevoel van spanning en vooral sensatie wordt nog extra versterkt dankzij de zogeheten action camera. Op willekeurige momenten kan de camera ineens cinematisch worden, bijvoorbeeld als je een lekker headshot hebt gemaakt of als je met een welgemikte granaat één of meerdere vijanden de lucht in hebt gekregen. Op dat moment wordt er in slow-motion heerlijk ingezoomd op de actie. De nog steeds zo fanatieke kolonel Antel stond inmiddels achter me op het moment dat de action camera een bloederig headshot duidelijk in beeld bracht, en al lachend zei hij: “Now that’s a nice reward.” Hoewel ik niets met machtige personen heb, laat staan mannen in uniform, deed het me toch wel wat. En de beste man had natuurlijk volledig gelijk, want het zien van een gaaf moment via de action camera voelt ook echt aan als een beloning voor een goede actie.
Een game als Brothers in Arms: Hell’s Highway draait om de ervaring die je hebt als soldaat, samen met jouw kameraden op het strijdveld. Zodoende zal de game niet coöperatief te spelen zijn, want dit zou volgens Palmer afbreuk doen aan het hele spel. Liefhebbers van multiplayer worden echter niet overgeslagen, want er staan diverse spelmodi op het programma. Men wilde nog niet in details treden over de multiplayer, maar we kunnen wel alvast rekenen op het online spelen met maximaal twintig spelers tegelijk.
Voorlopige conclusie
Brothers in Arms: Hell’s Highway heeft heel veel te bieden, zowel voor fans van de serie als voor nieuwkomers. De besturing is vlot onder de knie te krijgen en het coversysteem en gooien van granaten voelt erg goed aan. Daarnaast zorgt de action camera voor korte momenten om even diep van binnen te genieten, om enkele seconden later weer ouderwetse orders uit te delen aan je troepen. Ik kan hier nog wel langer over doorgaan, maar eigenlijk wordt het gewoon tijd dat Hell’s Highway in de winkels komt te liggen. Nog een paar maandjes geduld…
Brothers in Arms Hell’s Highway verschijnt medio augustus voor de PC, Xbox 360 en PlayStation 3.