Time Crisis 4

Het is de laatste tijd erg populair om de krakers van weleer nog maar eens uit te brengen op iets next-gens. En waarom ook niet. Nostalgie is namelijk een groot onderdeel van de gamesbusiness, zeker als de game in kwestie voorheen een vierkante meter besloeg en nu op een klein schijfje staat…

Einde van een tijdperk

Lokatie: een niet nader te noemen vakantiepark in het zuiden des lands
Tijdstip: kwart voor drie ’s middags
Omstandigheden: zonnig en warm
Subject: een Time Crisis arcadekast
Bijzonderheden: het onderwerp in kwestie staat er verlaten bij…
Emotie: WTF!! !

Geheel toevallig struikelde ik afgelopen week tijdens een welverdiende mini-tussendoor-vakantie in de bossen van Brabant over iets waarvan ik in ieder geval niet had gedacht dat ik dat nu tegen zou komen. Ik heb het over een arcadekast van Time Crisis. Time Crisis! Net nu ik het review-exemplaar van Time Crisis 4 onder handen aan het nemen was, werd ik geconfronteerd met een originele arcadekast van de arcadetopper uit de vorige eeuw. Je weet wel, toen er nog florijnen ingegooid moesten worden. Enfin, het apparaat in kwestie stond er dus verlaten bij terwijl er voor de SEGA Rally kast nog enige aandacht was van een clubje opgeschoten jeugd van het type PlayStation 2 generatie, dat overigens meer aandacht voor elkaars puistenkoppen had dan voor het juweeltje van SEGA. Guldens of euro’s waren niet aan de orde want het campinghoofd was zo vriendelijk om op een of andere manier de gasten gratis te laten spelen…

Maar het bleef oneerlijk. Het gevoel klopte niet. Waarom werd er op deze kast niet gespeeld? Zelfs de jeu de boules banen hadden meer animo, weliswaar van het lokale bejaardenbestand, maar toch. Uiteraard heb ik nog een poging gewaagd om de bewuste kast een kans te geven en de vakantievierende onwetenden proberen te bekeren, overigens met matig succes. Mijn poging om eerst nonchalant de plastic gun ter hand te nemen en een demonstratie lightgunnen weg te geven maakte namelijk niet veel indruk en leverde slechts medelijdende blikken op. De directe methode middels de vraag ‘waarom er op dit prachtapparaat niet gespeeld werd’ deed mij definitief de moed in de schoenen zinken omdat ik stompzinnig aangestaard werd. Gevoelsmatig werd op deze mooie lentedag een tijdperk abrupt afgesloten… CULTUURBARBAREN!!!

Van Action Pedal tot GunCon 3

Zo, dat is er uit. Gelukkig kon ik mij hierna weer gaan concentreren op Time Crisis 4, want het leven gaat natuurlijk gewoon verder. Het eerste wat ik deed toen ik het pakketje binnenkreeg was natuurlijk die nieuwe GunCon 3 controller bewonderen. Over de kleur kunnen we kort over zijn: you love it or you hate it. Ik vermoed dat de keuze voor de kleur oranje ook iets te maken heeft met de regels die er in Nederland, maar ook in de rest van de wereld gelden. Een beetje een tegenvaller, maar niet onverwacht, was dat er een behoorlijke snoerenbende in de doos meegeleverd werd. Om te beginnen natuurlijk voor de GunCon 3 zelf, maar ook voor de infraroodsensoren die met een verzwaard stukje rubber op de hoeken van je televisie geplaatst moeten worden. Het is dus al een hele toestand voordat je kunt beginnen, maar wel noodzakelijk want veel HD-TV’s, LCD- en Plasma-schermen zijn gewoon niet geschikt voor een lightgun. Dit wordt ondervangen door een soort Wii-systeem met infraroodblokjes en het werkt perfect. Het enige nadeel is dat je moet uitkijken dat huisgenoten hun nek niet breken over alle snoeren, maar voor jou heeft het als voordeel dat je de arcadefeel honderd procent terugkrijgt, mede dankzij datzelfde snoer aan je GunCon 3.

En het moet gezegd worden: de GunCon 3 is een geweldig stuk schietij… eh… speelgoed. Laat je niet verwarren door de kleur want deze monstergun heeft flink wat potentie. Laten we wel hopen dat er flink wat games geschikt worden gemaakt voor deze lightgun want eerlijk is eerlijk, voor de PlayStation 2 lagen de winkelrekken ook niet heel erg vol met lightgungames. De GunCon 3 heeft twee analoge sticks die zich bij je rechter- en linkerduim bevinden. Logisch natuurlijk, maar deze controller maakt onderscheid tussen links- en rechtshandigen, sterker nog, voor overtuigd linkshandigen is de game gewoon niet te spelen. Verder zitten er zes verschillende knoppen op de gun die allemaal wel ergens voor gebruikt worden in de verschillende modussen van de game. Daarover later meer.

Tiiime Criiisiis… FOOOUUUR

Time Crisis is van origine een arcade game en dus is deel vier ook een port van de arcade versie. Ik zal ook meteen maar verklappen dat dit ook gegarandeerd het meest gespeelde onderdeel van deze game zal zijn. Het Blu-ray schijfje van Time Crisis 4 is namelijk gevuld met een tweetal modussen, een aantal minigames en Crisis-missies. De arcade mode is veruit de leukste en dus ook de belangrijkste reden om deze game te gaan kopen. Het mooie aan een arcade game is dat je er zo in stapt en binnen no-time aan het knallen bent alsof je nooit anders gedaan hebt. Over lopen en bewegen hoef je je geen zorgen te maken ondanks dat de twee thumbsticks er dan werkeloos bij zitten, want dat doet de game voor je. Het enige waar je je druk om hoeft te maken is het dekking zoeken met een van de knoppen op de GunCon 3 controller en het richten en vuren met het door jou geselecteerde wapen. De game geeft als vanouds aan wanneer je tot actie moet over gaan, moet wachten, maar ook wanneer je moet herladen, in dit geval door de dekkingknop even los te laten. Simpeler kan niet, maar het geeft je een ongelofelijke kick als je met deze nieuwe lightgun zeer precieze schoten afvuurt waardoor vijanden bij bosjes neervallen.

De arcade mode omhelst in totaal drie stages van drie levels elk. Iets meer levels heeft de andere hoofdmode van de game die een geheel nieuwe ervaring in de Time Crisis geschiedenis biedt. Helaas kan ik over deze mode geen loftrompetten laten klinken of in allerlei halleluja’s vervallen. Deze zogenaamde Complete Mission mode bevat vijf grote levels, maar wordt eigenlijk op een heel traditionele manier gespeeld met de thumbsticks op de GunCon 3 controller. Een groot voordeel is wel dat je met de lightgun zo vrij als een vogeltje bent, althans tot de grenzen van je beeldscherm, maar daar zit hem nou juist ook het venijn. Het voelt namelijk heel erg vreemd om met de analoge sticks door de levels heen te wandelen terwijl je ook nog vrij om je heen kunt kijken c.q. richten met je wapen. Het klinkt heel ideaal, maar het speelt heel geforceerd en je krijgt er pijn van in je vingers en je armen die toch al wat te verduren hebben door het omhoog houden van de GunCon 3. Daarnaast loop je zo traag als een emmer stront door een zeefje op de maan en dat maakt het er allemaal niet beter op. Beter hou je het dus bij de arcade mode die veel meer plezier oplevert en waar veel meer actie in zit.

Oranje boven

Andere goede redenen om de arcade mode te spelen zijn de hoofdrolspelers van Time Crisis 4. Kruip in de huid van Evan Bernard en Giorgio Bruno in een verhaal waar ik nogal om moest lachen. Ik krijg bij het introfilmpje al de kriebels bij het horen uitspreken van het woord ‘terrorists’ met bijbehorende bombastische soundtrack, want dan weet ik al weer hoe laat het is… En ja hoor, de USA worden weer eens bedreigd door terroristen die de boel op willen blazen. Okee, leuk om te weten, maar doe het maar weer snel vergeten dan. Het verhaal is niet interessant en eigenlijk ook niet belangrijk. Concentreer je liever op de verschillende wapens die je kunt en soms moet gebruiken, want munitie is niet onbeperkt voorradig tenzij je heel erg op je standaard pistool bent gesteld. Een ander punt om in de gaten te houden zijn de rode balken die aangeven dat er vijandelijke sujetten bezig zijn jou vol te pompen met lood uit een richting waarnaar jij niet kijkt. De oplossing is een flinke zwiep met je GunCon 3 naar links of rechts en het zicht verplaatst zich naar ‘there where the action is…’

Uiteraard zijn er ook minpunten. Om te beginnen had Namco de vliegen en kakkerlakken er wel uit mogen laten. Het is nog wel grappig om met je mitrailleur wat insekten van je vizier af te knallen, maar dit wordt snel repetitief en het nieuwtje is er dan wel af. Irritant, maar onvermijdelijk is het terugvallen in een level als je ‘dood’ ben gegaan. Er zijn wel levenspakketjes maar eenmaal dood betekent dit dat je teruggeworpen wordt en weer het oude bekende riedeltje af moet werken. Verder zien de omgevingen en de tegenstanders er prima, ja zelfs geweldig uit, maar zijn de one-liners die zowel de vijand als het eigen kamp uitkramen niet erg origineel.

Conclusie

Voor het maximale effect kun je Time Crisis 4 op de harde schijf van de PlayStation 3 installeren maar noodzakelijk is dit niet. Doe je het wel dan levert dat snellere laadtijden op en dat komt het gevoel bij deze game zeker ten goede. Ondanks dat de game maar een beperkt aantal levels kent, heb je het gevoel dat je deze game tot in den treure kunt en wilt blijven spelen. Als je de game op alle verschilllende moeilijkheidsgraden allemaal wilt uitspelen ben je namelijk echt wel even bezig. Op de moeilijkheidsgraad heb je ook nog enige invloed door het in-of uitschakelen van het richtkruis, waarbij de optie zonder richtkruis weliswaar moeilijker is maar veel meer voldoening geeft omdat het veel realistischer is.

Het indrukken van het oude ‘action pedal’ of het hanteren van de knoppen op de GunCon 3… het heeft allemaal zo zijn eigen charme. Ik hield aan Time Crisis 4 een heerlijk schietgevoel over ondanks dat de game voor een stevige prijs in de winkels ligt, varierend van 80 tot 100 euro. Toch is een aankoop zeer gerechtvaardigd want er zijn maar weinig games met zo’n prettige historie waarvan je het idee hebt dat je die over een tijdje weer een keer gaat spelen. En een game met slowmo-raketten, die wil je toch hebben…?