Iron Man

Ik ben gek op filmhelden maar ik haat Spiderman. Om over Superman nog maar te zwijgen. Ik moest dus wel even slikken toen mijn volgende opdracht iets te maken bleek te hebben met een man, ijzer en ook met pakken. Gelukkig kwamen er achteraf ook wapens in het spel voor want anders zou de zoveelste filmgame weer zijn uitgedraaid op een totale mislukking. Nu viel het heel erg mee.

IJzer

Twee weken geleden was een redacteur van GamersNet getuige van de voorpremiere van de film Iron Man. Jep, je hoort het goed, de film Iron Man. Ik vertel je er meteen ook maar bij dat de rolprent toen zeer goed ontvangen werd voordat hij op het witte doek aan de rest van de wereld vertoond zou gaan worden. Helaas, het is een cliche, maar ook deze film, die zijn oorsprong vindt in een Marvel comic, gaat gepaard met een gelijknamige game. En een game die gelijktijdig uitkomt met de film is helaas vaak, ik druk het maar voorzichtig uit, kwalitatief minder goed. Tijdsdruk en het niet kunnen benutten van creatieve mogelijkheden worden vaak genoemd als mogelijke oorzaak van het feit dat er zelden een goede game én een goede film tegelijkertijd uitkomen.

Iron Man komt uit op zowat ieder platform en deze commerciele move betekent niet alleen dat een brede doelgroep Iron Man kan gaan ervaren en dat veel gamers deze game kunnen gaan checken, maar ook dat de kans groot is dat er op kwaliteit is ingeleverd, zeker als het spel op alle platformen tegelijk uitkomt. Ik testte de Xbox 360 versie en laat dat ik dat nou net de console met de prettigste controller vinden. Mijn vermoeden dat controls wel eens heel erg belangrijk konden gaan worden in deze game werden vrij snel bewaarheid. Ik belandde namelijk meteen in een soort tutorial die met name de vliegcapaciteiten van Iron Man moet uitleggen en als doel heeft bekend te worden met de verschillende wapens, ontwijkmanoeuvres en vliegbewegingen.

Uiteraard heeft deze filmgame een filmverhaal en dat ligt er dusdanig dik bovenop dat ik het meteen maar weer vergeten wil. Tony Stark, in de film gespeeld door Robert Downey Jr., die trouwens in de game ook de stem van Tony vertolkt, is een wapenhandelaar met last van gewetensnood. Als hij beziet hoe al zijn wapens worden ingezet in de wereld wordt hem dat te veel en hijst hij zich in het Iron Man-pak om deze ontwikkelingen te beslechten. Ik moest er eerlijk gezegd wel een beetje om lachen, maar eerlijk is eerlijk, vanaf het moment dat ik Iron Man door het luchtruim bestuurde, voelde dit eigenlijk best wel goed en beleefde ik in een korte tijd meer pret dan ik ooit had met bijvoorbeeld Spiderman, die ik na drie webdraadjes en vijf wolkenkrabbers al zat was.

Heel belangrijk in deze game is de besturing van Iron Man, zeker als hij vliegende of zwevende is. Op de grond transformeert deze held in een nietszeggend type en kakt de game vrij snel in. Gelukkig zijn de meeste missies vliegend en schietend te voltooien ook al kan het soms zelfs nuttig zijn om jezelf even op de grond te laten zakken om even je coordinatie terug te vinden. Iron Man laat zich in principe goed besturen met de trekkers en de bumpers van je controller, waarbij het echt een aanrader is om de Y-as van je controller te inverten. Je hebt namelijk al genoeg je aandacht nodig bij de controls om Iron Man recht en doelgericht te laten vliegen. De besturing mag dan wel doelmatig zijn, hij is niet gemakkelijk en vergt zeker enige gewenning. Dit komt ook doordat je een constante lading vijanden op je afgevuurd krijgt. Ik heb overigens de onhebbelijke gewoonte om de moeilijkheidsgraad van filmgames op ‘makkelijk’ te zetten en dit uitte zich in het feit dat ik weliswaar in een onophoudelijk spervuur van raketten, gunshots en vijandelijk vuur terecht kwam, maar nooit het idee kreeg dat ik vol geraakt werd. ‘Af’ of ‘doodgaan’ gebeurde dan ook zelden en dat maakt toch dat de aandacht na verloop van tijd verslapt.

Het duurde overigens even voordat ik in de gaten kreeg dat het richten een minder belangrijke rol speelt in Iron Man. Als je je crosshair maar een beetje in de buurt van je doelen brengt zul je merken dat dit voldoende is om een voltreffer te bewerkstelligen. Je hebt wel de vrijheid om te gaan, staan en te vliegen waar je wilt, want je bent redelijk vrij om je route te kiezen. Uiteindelijk moet je natuurlijk wel bepaalde missiedoelen halen maar de volgorde is vaak aan jou. Het voelt goed aan om de omgevingen zoals raketbasissen, afweergeschut en voertuigen te vernietigen. Lastiger is het om helikopters en andere vliegende vijanden neer te halen, met als absolute topper de straaljagers, maar een goed middel is het retourneren van raketten die op jou worden afgevuurd. Hierbij is het noodzakelijk dat je gericht staat op je doel, waarna je met simpele druk op de B-knop een missile uit de lucht kunt plukken en retour afzender kunt sturen. Regelmatig zul je een soort eindbaas in de vorm van een gunship, helikopter of voertuig moeten vernietigen. Helaas is de opbouw van de opdrachten, die uit hoofd- en zijmissies bestaan, niet erg logisch. Soms zitten er erg lastige stukken tussen en dat irriteert meer dan dat het een positieve invloed op het spel heeft.

Upgrade

Een zeer positief element in de game is het upgraden van je pak en je wapens. Naast het behalen van de bekende achievements en het scoren van geld waarmee je die upgrades koopt, is dit een erg leuk onderdeel van het spel waardoor je wellicht toch door blijft spelen. Andere aspecten van de game Iron Man zijn de graphics en het geluid. In filmgames zijn dit niet onbelangrijke onderdelen die flink bijdragen aan de wijze waarop je de game ervaart. Helaas springt Iron Man ook hier niet echt in het oog. De omgevingen zijn redelijk divers want je kunt Iron Man onder andere in stedelijke omgevingen, een woestijnsetting, maar ook in een besneeuwde wereld rond laten vliegen. De cutscenes zijn wel een lust voor het oog en ademen de sfeer van de film en dat maakt dat je misschien toch weer verder wilt spelen. Jammer genoeg loont het niet de moeite om de speakers van je televisie of je geluidsetje hard te zetten want je oren worden nooit echt verwend door Iron Man’s soundtrack.

Conclusie

Van Catwoman kan ik de positieve punten nog steeds wel aanwijzen, maar Superman en Spiderman blijf ik hopeloos ruk vinden. Mijn mening over Iron Man ligt ergens in het midden want hoewel de game minder uitgebreid en ook minder afgewerkt is dan bijvoorbeeld een late Spiderman game, vermaak ik mij toch meer met onze vriend in het ijzeren pak. Dat komt hoofdzakelijk doordat het vliegen met Iron Man weliswaar moeilijk en soms zelfs zeer frustrerend is, maar als je de juiste knoppen weet te beroeren ontzettend leuk blijkt. Helaas zullen veel gamers vroegtijdig afhaken omdat nadat je de vliegkunst eenmaal beheerst er een game overblijft die repetitief is en nooit echt lang weet te boeien. En dat is jammer, want het wapenupgraden en het opwaarderen van je pak is best interessant. De veelbeproefde combinatie van film en game heeft dus weer een (klein) deukje opgelopen, hoewel mijn voorkeur na lang wikken en wegen toch uitvalt in het voordeel van de game. Ik had er alleen meer van verwacht.