Gran Turismo 5: Prologue

Scheuren in glimmende vette bakken is onderhand een nationale volkshobby geworden. De naam Gran Turismo heeft inmiddels een magische klank gekregen, dus de komst van Gran Turismo 5: Prologue vervult vele behoeftes. Is deze game een zoethoudertje of kunnen we het zonder gene in ons game-rek zetten.

Uitgekleed

Sony en PolyPhony Digital maken er inmiddels een gewoonte van om een volgend deel in de Gran Turismo franchise te hypen en te promoten door een zogenaamde Prologue versie uit te brengen. Noem het cashen, noem het nep, noem het een halve game. Feit blijft dat veel, heel veel gamers op dit soort spellen zit te wachten, al was het alleen al maar om dit wachten wat aangenamer te maken. Want één ding is zeker: er komt gewoon een Gran Turismo deeltje 5, ergens in 2009. Deeltje vijf met veel meer auto’s, veel meer circuits en tracks en met veel meer mogelijkheden. En ja, deeltje vijf is ook een stuk duurder.

De gemiddelde prijs voor Gran Turismo 5: Prologue ligt rond de vijfenveertig euro. En dat is, behalve dat de aanschaf van een spel natuurlijk altijd een flinke aanslag op je budget doet, niet duur voor een game als deze. Ook al hebben we het hier over een uitgeklede versie van een game die eigenlijk nog moet uitkomen en waar weer de volle mep voor betaald moet gaan worden. En (ik doe het toch) dat vind ik op voorhand eigenlijk toch gewoon een beetje nep. Dit gevoel verdwijnt echter op het moment dat je het glimmende zwarte schijfje in de PlayStation 3 duwt en na een installatieprocedure (de game moet in zijn geheel op de harde schijf worden geinstalleerd) aan de slag gaat zonder laadschermen en hinderlijke wachttijden als gevolg van diezelfde installatie. Het is ook een verademing dat je in je moerstaal wordt verwelkomd en ook in de menu’s en de game door Nederlands teksten begeleid wordt in de wereld van Gran Turismo 5: Prologue.

Japanners, ik zeg het niet graag, konden eind vorig jaar al genieten van deze, oneerbiedig gezegd, veredelde demo. Toch mogen wij onze handen knijpen dat de game pas nu uitkomt op ons continent. GranTurismo 5: Prologue bevat namelijk veel extra’s ten opzichte van de versie die onze Japanse medegamers in hun rekje hebben staan. Ik noem alleen al de nieuwe Drift Mode, de offline-multiplayermogelijkheden (splitscreen) en de tuningopties die de versie die momenteel in mijn PlayStation 3 vastgeroest zit sieren.

Ok, we hebben het dus over een uitgeklede versie van een van de populairste racegames aller tijden. En de kwalificatie ‘race-game’ is nog zachtjes uitgedrukt. Gran Turismo staat voor realisme en ooggverblindende schoonheid. Het is de ultieme natte droom voor racefans en dat straalt de game uit. Ook de Prologue-versie van deel vijf. Vanaf het moment dat je de game opstart en de menu’s doorloopt krijg je de kriebels van al het moois wat er voorbij komt schuiven. Het ziet er strak uit, het nodigt uit om van het begin tot het eind te worden uitgespeeld, ook al ben je verplicht de game met een type truttenschudder te beginnen, in ieder geval in vergelijking met al het moois wat uiteindelijk je doel is.

Ik ben er van overtuigd dat je voordat je ook maar één meter hebt gereden al met een verhoogde hartslag op het puntje van je stoel van spanning stiekem al denkt aan al het moois wat je gaat unlocken in deze game. Het uiteindelijk doel is natuurlijk om in een van de vele superbolides te mogen rijden. In totaal zitten er meer dan zeventig wagens in de game. Natuurlijk is dit veel minder dan in de uiteindelijke versie maar het zijn er meer dan genoeg om hier vele maanden mee zoet te zijn. GTHD zijn we inmiddels allemaal meer dan spuugzat dus dat werd ook wel even tijd.

Gran Turismo 5: Prologue bevat in totaal slechts zes circuits. Dat lijkt niet veel en dat is het eigenlijk ook niet. Leuk is de introductie van een High Speed Oval die er net als alle andere circuits grafisch verschrikkelijk mooi uit ziet. Leeg, dat wel en ik durf het zelfs kaal en ongeinspireerd te noemen, maar in combinatie met de wagens die er ongelofelijk gelikt en strak uitzien kan je niet anders dan concluderen dat hier een puik staaltje design geleverd is. Er staan op de circuits wel een paar toeschouwers met bijvoorbeeld vlaggen te zwaaien maar op tribunes zie ik dan weer de vierkante, platte en statische variant van de toeschouwer en dat staat in schril contrast met de rest van deze fotorealistische game. Het kleine aantal circuits is op den duur wel irritant, zeker als je beseft dat er twee ovals in zitten en ook nog eens het bekende GTHD circuit wat me inmiddels al mijlenver de keel uithangt en we tot in den treure kennen. De overige circuits, naast het overbekende Formule 1 circuit Suzuka luisteren de circuits naar de namen Eiger Nordwand, London City, Daytona Speedway en Fuji Speedway. Daarnaast is er natuurlijk ook nog de High Speed Oval.

Het principe van de game is nog steeds des Gran Turismo. Je start in de showroom van een dealer waar je met je beperkte budget in een zeer matig karretje kunt stappen waarna je geld meteen op is. In mijn geval schafte ik een Alfa 147 aan die ik meteen maar in het Bianco-wit liet afleveren. Op de circuits maak je hiermee niet veel indruk en moet je absoluut je plaats kennen. Het is de bedoeling dat je door het voltooien van events (voltooien betekent niet altijd winnen) geld verdient en dit verdiende geld dan weer omzet in andere wagens. Switchen is mogelijk en vaak ook noodzakelijk omdat je in de drie raceklasses met je oude barrel niet meer mee kunt komen of zelfs niet mee kán doen. Vaak zul je in auto’s van hetzelfde merk moeten rijden om mee te kunnen doen met events.

Zo zul je (veel) geld bijeen moeten sprokkelen om de duurdere auto’s te kunnen kopen en dat is helemaal niet eenvoudig omdat veel races erg lastig zijn om te winnen. De A.I. van de chauffeurs is dan ook flink opgeschroefd waardoor ze je aardig in de nieren kunnen zitten met hun stuurmanskunsten en vaak erg realistisch gedrag vertonen. Vrij snel nadat ik een paar events had gereden zorgde ik er voor dat het gasgeven en remmen naar de triggers van de PlayStation 3-controller werden overgezet. En hoewel ik geen fan ben van deze triggers reeds dat toch een stukje prettiger dan met de knoppen. Echte die-hards zetten natuurlijk alle hulpen zoals de automatische versnellingsbak en stuurhulp uit, maar laf als ik ben liet ik mij, geholpen door de door de game uitgestippelde rijlijn met ingebouwde remindicator, over de circuits manoeuvreren.

Geheel nieuw in deze versie van Gran Turismo is de online-mode. De mogelijkheid om zelf te kiezen of je in de A-, B-, of C-klasse gaat rijden heeft als groot voordeel dat je niet alleen maar in topbakken hoeft te gaan rijden. Daarnaast kun je alle wagens die je in je garage hebt staan ook online inzetten en zijn onlines races (tot zestien coureurs) ook geld waard waardoor je je banksaldo snel kunt opschroeven om bijvoorbeeld te sparen voor de Ferrari F1 2007. Een hele leuke feature is dat de race die een host opstart geheel aangepast wordt aan de tijd en weersomstandigheden zoals die op dat moment bij hem van toepassing zijn. Een groot nadeel is dat de game geen schademodel kent en dat het gevaar op onverantwoord, roekeloos en lomp rijgedrag daardoor erg groot wordt. De makers hebben dit willen ondervangen door ervoor te zorgen dat de wagens van deze spelbrekers in ghost-cars veranderen waardoor ze (in ieder geval tijdelijk) niet meer meedoen. Ik betrapte helaas toch enkele randdebielen die het toch probeerden en helaas met succes de game in een lompe arcade-racer omtoverden. De aangekondigde patch die over enkele maanden moet uitkomen zal ook een schademodel introduceren dus dat probleem zal dan hopelijk tot het verleden behoren.

Conclusie

De Ferrari F1 2007. Need I say more… Daarnaast nog een kleine tip: zet de irritante achtergrondmuziek uit en luister naar het gebrul van de motoren. Kippenvel gegarandeerd. Gran Turismo 5: Prologue is dan ook veel meer dan een uitgebreide demo. De prijs van deze game, die ook online in de PlayStation Store te koop is, geeft aan dat het geen volwaardige game is in die zin dat we volgend jaar een nog veel uitgebreidere versie kunnen verwelkomen. Het aantal circuits is het eerste waaraan je merkt dat dit het geval is, want dat is echt een minpuntje van deze game. Qua auto’s kun je echt wel even vooruit, maar wat meer lokaties om op te racen zou geen overbodige luxe zijn. De game valt op door de bloedmooie graphics, niet alleen bij de voertuigen, maar ook door de prachtige omgevingen (die echter soms wel wat kaal zijn) en de heerlijke besturing zonder al te veel laadtijden die mij bijvoorbeeld bij Forza Motorsport 2 zo irriteerden. Gran Turismo 5: Prologue hoort dus bij iedere racefanaat in de collectie thuis, tenzij je nog een jaar of langer wilt of kunt wachten.