Worms: A Space Oddity

Wanneer er ergens een spelcomputer opduikt, springt er geheid een Worms-game achteraan. De Wii is natuurlijk uitermate geschikt voor een laagdrempelige serie als Worms, maar is Worms: A Space Oddity dan ook meteen een simpel product?

Terug bij de roots

De Worms-serie is terug van weggeweest. Na de ongelooflijke misstap die men heeft begaan door de serie te evolueren naar een driedimensionale spelwereld is men nu weer terug bij de roots. Vooral de Open Warfare-games die de afgelopen jaren voor de Nintendo DS en Sony PSP verschenen waren zeer goed te pruimen. Worms: A Space Oddity is een Worms-game exclusief voor de Nintendo Wii.

De subtitel van het spel slaat op het flinterdunne en oninteressante verhaaltje waarin een groep wormpjes in een ruimteschip een zwart gat induikt om zo terecht te komen in een vijandig sterrenstelsel. De verhaalmodus is opgebouwd uit verschillende planeten, die weer onderverdeeld zijn in levels. Het doel is elke keer om alle vijanden af te maken en dat gebeurt uiteraard geheel in Worms-stijl.

Geen online

Leuk en aardig, die singleplayermode, maar het draait natuurlijk om het meerspelergebeuren. Bij de aankondiging van A Space Oddity werd volmondig gerept over een uitgebreide onlinemode voor maximaal vier spelers, op reeds bestaande of zelf gemaakte levels en ga zo maar door. Het lijkt er echter op dat Team17 aan het rijtje third party-ontwikkelaars toegevoegd kan worden dat zijn zaakjes met betrekking tot de Nintendo Wi-Fi Connection maar niet op orde krijgt, want de onlinemode schittert door afwezigheid.

Dit was ook het geval bij het orginele Worms: Open Warfare (1) voor de Nintendo DS. Ook hierin kon men niet online, hoewel dat wel beloofd was. Het tweede deel maakte echter alles goed en zorgde voor een complete en zeer solide online Worms-ervaring. Wellicht gaat dit ook het geval zijn bij A Space Oddity, al hoop ik niet dat met de kerst alweer een tweede deel in de winkels ligt waar de onlinemode aan toegevoegd is, want dan is het aanschaffen van deze game natuurlijk weggegooid geld.

Mikken

Iedereen die wel eens een Worms-game heeft aangeraakt zal zich nog wel herinneren hoe het spelconcept in elkaar steekt en hier is dan ook weinig aan gesleuteld in dit deel. Worms is een turn-based spel waarin kleine, cartooneske wormpjes elkaar het leven zuur maken met een arsenaal dat eerder aan Noord-Korea kan worden toebedeeld dan aan een wormenkolonie. Elke beurt duurt maximaal zestig seconden en daarin kun je één worm over het 2D-level heen sturen en een wapen afschieten.

Het doel van het spel is om de vijandige wormpjes te raken met je wapens en zo te doden, of ze in het water te krijgen, waardoor ze verdrinken en dus ook doodgaan. Het schieten en mikken was altijd het lastigste deel van het spel. Er moest beroep worden op je inschattingsvermogen aangezien je niet de plek aanwees waar de bom moest landen, maar waar je hem heen wilde schieten. Op de Wii is deze techniek echter behoorlijk op de schop genomen.

Team17 heeft zeer goed gebruik gemaakt van de mogelijkheden van de Wii, aangezien alle, en daarmee bedoel ik dan ook echt alle, wapens te besturen zijn met de motion sensing- of infraroodtechniek van de Wiimote. Een bazooka vuur je bijvoorbeeld af door eerst te richten en daarna de snelheid te bepalen door de Wiimote een harde of zachte zwiep te geven. Een geleide granaat vindt zijn weg doormiddel van de intraroodtechniek en volgt je cursor dan ook met dodelijke preciesie. De publiekslieveling is en blijft echter het Robo Sheep, welke ditmaal ook los te besturen is.

Conclusie

Voor wie denkt toch geen gebruik te gaan maken van een onlinemode en liever met vrienden op de bank knalt, is A Space Oddity goed vertoeven. Het gemis van de onlinemode en vooral de wetenschap dat deze binnen een afzienbare tijd in een vervolg gepropt kan worden, zet echter vraagtekens bij de aanschaf van Worms: A Space Oddity. Niemand geeft graag geld uit in de weet dat hij in de nabije toekomst een veel betere aankoop zal kunnen doen.

Toch heeft A Space Oddity een solide basis gezet voor een vruchtbare Worms-serie op de Nintendo Wii. Met name het richtsysteem, waarbij alle goede punten van de Wiimote worden gebruikt, is letterlijk en figuurlijk een schot in de roos. Gamers die niet kunnen wachten om op de Wii aan de slag te gaan met gewelddadige en sadistische wormpjes doen hier geen miskoop aan, maar de vieze nasmaak van het ontbreken van een online multiplayermode verdwijnt nooit helemaal.