De Turok-franchise zorgt bij veel gamers voor gemengde gevoelens. In vroeger tijden was de franchise ijzersterk, onder meer op de Nintendo 64, maar er zijn ook stevige dieptepunten geweest. Anno 2008 is Turok next-gen gegaan en klaar voor een nieuwe strijd, maar de gemengde gevoelens van vroeger blijven echter aanwezig…
Er is in al die jaren veel veranderd, want je bent zeker niet meer die authentieke indiaan van vroeger. In deze game speel je namelijk de rol van Joseph Turok, lid van een elitair black-ops team. Je krijgt de opdracht om tijdelijk deel uit te maken van Whiskey Compagnie en samen met je nieuwe team word je uitgezonden naar een verwilderde planeet om de voortvluchtige oorlogsmisdadiger Roland Kane gevangen te nemen. In vroeger tijden was Kane jouw mentor, waardoor je zeker niet geliefd bent bij je gelegenheidsvrienden van Whiskey Compagnie. De situatie wordt al helemaal gevaarlijk als je ruimteschip uit de lucht wordt geschoten door militairen van Kane. Je stort samen met je nieuwe team neer en dan begint het grote avontuur.
Hongerige dino’s
Het mag geen verrassing heten dat je in Turok niet alleen menselijke tegenstanders in het vizier krijgt, want uiteraard zijn ook diverse prehistorische beesten van de partij. Van kleine, irritant springende beesten tot bloeddorstige velociraptors. Je beschikt over een degelijke arsenaal aan wapens om de diverse vijanden om te leggen, waarbij de bekende schietijzers zoals een shotgun, assault wapens, een sniper-rifle en zelfs een vlammenwerper niet ontbreken. Het zijn echter de alternatieve wapens die voor iets meer voldoening moeten zorgen: je mes en je vertrouwde pijl-en-boog.
Beide wapens zijn niet zonder enige reden in de game verwerkt. De boog is iets dat zeker niet mag ontbreken in een Turok-game, maar samen met het mes is het wel een ideaal wapen om voor een iets voorzichtigere aanpak te kiezen en niet als een blinde Rambo het open veld in te rennen. Een goed gemikte en hard weggeschoten pijl kan je tegenstander direct vloeren, maar het biedt ook leuke mogelijkheden om een tegenstander aan een boom te spiezen en hem als afhaalgerecht te laten hangen voor hongerige dino’s. Het mes zorgt eveneens voor wat voorzichtige stealth-elementen, want door een tegenstander van achteren te besluipen kan je een melee-kill maken door de rechter trigger in te drukken. Een bloedige animatie bezegelt het lot van de ongelukkige vijand.
Een groot nadeel van dit alles is alleen dat het na enige tijd vrijwel onmogelijk wordt. Grote groepen tegenstanders of een grote kudde dino’s lokken eerder flink wat schietwerk uit dan een voorzichtige sluipaanval. Je zult nog wel wat kleine dino’s kunnen pakken en breken als ze op je af stormen, maar in de meeste gevallen zal je sneller het vuur openen dan met het mes op pad te gaan. Daar komt nog eens bij dat het ook eigenlijk allemaal wat makkelijk aanvoelt. Joseph Turok kan zonder moeite een groepje velociraptors de keel door snijden, terwijl ik nog altijd met spanning terug denk aan een bekende scene uit Jurassic Park. Arme Muldoon…
Meerwaarde
Dat het allemaal wat simpel aanvoelt heeft nog niet eens zoveel te maken met de moeilijkheidsgraad van Turok. De AI is niet al te sterk uitgewerkt, maar het grote probleem is toch echt het lineaire spelverloop. Hoewel je soms denkt een vrij pad te bewandelen, is het diep van binnen nog steeds het klassieke “kamer in, knallen, volgende kamer opzoeken”, maar dan iets groter opgezet en meestal in de buitenlucht. Een groot gemis, want wat meer vrijheid en een betere uitwerking van de mogelijkheid om stealth te gebruiken, zouden zeker een meerwaarde zijn geweest voor de game. De game wijst ook maar wat graag op de mogelijkheid om menselijke tegenstanders en dino’s tegen elkaar op te zetten, maar dit komt maar zelden echt tot zijn recht.
Een stukje variatie is er dan nog wel te vinden als je overvallen wordt door een dino. Een animatie start en met een echt quick-time-event zal je het beest van je af moeten houden door flink op een aangegeven knop te rammen. De animaties zijn helaas beperkt en het effect van zo’n close-up actie met een dierlijke tegenstander gaat al snel verloren. Gelukkig verveelt het snijwerk met je mes minder snel en anders kun je ook altijd nog gaan dual-wielden om met twee wapens tegelijk te knallen.
Uitstraling
Op het technische vlak weet Turok ook niet echt boven het maaiveld uit te steken. Er zijn diverse bekende personen uitgekozen om hun stem te lenen aan een personage, wat opzich best leuk klinkt, maar grafisch is het helaas minder imponerend. Van de Unreal Engine 3 hebben we inmiddels al veel betere dingen gezien en daardoor valt Turok toch wel een beetje tegen. Niet dat de game een lelijke uitstraling heeft, maar diep van binnen weten we gewoon dat er zeker meer in had gezeten.
Als je bent uitgekeken op de singleplayer kan je natuurlijk ook nog je heil online gaan zoeken met de diverse multiplayer mogelijkheden. Variërend van co-op mappen voor vier spelers tot het gangbare werk met een deathmatch, team deathmatch en capture the flag mappen; Turok doet hier prima zijn ding. Verwacht er alleen geen knallende multiplayer van zoals Call of Duty 4 of Halo 3, maar als het sfeertje je aanstaat kan je ook online genoeg leuke uren beleven.
Conclusie
Na lange tijd komt Turok weer eens tot leven, al is deze herboren shooter nog verre van volwassen. Het werken met je boog en mes is best leuk, maar de game dwingt je regelmatig om te kiezen voor de luidruchtige aanpak. Daarbij zijn de omgevingen erg lineair opgezet, waarmee de game toch wel behoorlijk door het ijs zakt. Krijg je echter nog steeds kippenvel bij het horen van de Jurassic Park soundtrack en weet je een setting met prehistorische dieren op voorhand al meer te waarderen, dan mag je het eindoordeel zeker wat positiever benaderen. De gemiddelde gamer zal helaas moeten hopen dat ontwikkelaar Propaganda Games genoeg krediet heeft om aan een beter vervolg te mogen gaan werken.