Syphon Filter: Logan`s Shadow

De eerste Syphon Filter was een meer dan succesvolle overzetting van een console-franchise richting de handheld. Ook met dit tweede deel werd er geen moeite bespaard en heeft Sony haar best gedaan om een volwaardige game af te leveren, speciaal voor een draagbaar platform. Logan’s Shadow is echt wel vet.

Contrastereotiep

Hoewel bijna alle games tegenwoordig op meerdere platformen verschijnen, zijn er nog steeds verschillen aan te wijzen op typische PC-, console- en handheldgames. Computerspellen zijn doorgaans nog steeds het meest hardcore en kennen de meeste diepgang. Games die voor een console verschijnen zijn vaak meteen wat laagdrempeler en als je wilt, casual te noemen, alhoewel die grens steeds meer begint te vervagen. De meeste spellen die voor de handhelds verschijnen hebben vaak nog altijd één ding gemeen: ze zijn vaak een stuk simpeler dan hun grote broers.

Niet per sé in moeilijkheidsgraad, maar in diepgang, de totale mogelijkheden, etcetera. Syphon Filter: Dark Mirror was een goed voorbeeld van een handheldgame die níét aan al die stereotypes voldeed en Logan’s Shadow sluit daar perfect op aan. De game kent diepgang, veel actie, een vloeiende besturing en een trits mogelijkheden die waarschijnlijk allemaal maar ternauwernood op het UMD-schijfje pasten. Nee, het is dat het allemaal met één hand vast te houden is, anders zou ik zeker beweren dat we hier met een consoletitel te doen hebben.

Lucky shot

En dat is natuurlijk alleen maar een compliment. Syphon Filter: Logan’s Shadow kent veel directe actie en alles spat van je scherm af. De game ziet er prachtig uit en loopt in vloeiend 3D. Er zijn verschillende knoppeninstellingen aanwezig waarmee je Gabe Logan kunt besturen, waarvan de meest traditionele in mijn ogen het lekkerste werkt. Je loopt met de analoge stick maar mist de tweede thumbstick nergens zoals bij zoveel shooters op de PSP, aangezien Syphon Filter een lock-systeem gebruikt.

Gelukkig is de game hier niet helemaal run-and-gun door geworden, zeker op de hogere moeilijkheidsgraden zul je vaak genoeg dekking moeten zoeken. Ook hiervoor is de besturing meer dan toereikend, Gabe is makkelijk te manouvreren tussen alle kisten en langs alle hoekjes. Daarnaast kun je in deze editie makkelijker vanachter kisten en hoekjes kijken en schieten, waarbij je bij die eerste dekking ook de mogelijkheid hebt om blind te schieten. Niet geschoten is altijd mis, een lucky shot is heel vaak raak.

Houdbaarheid

De speelduur, nog zo’n aspect waarin het uitblinkt ten opzichte van veel andere handheldgames. De game kent meer dan twintig missies binnen de reguliere campagnemodus, plus nog eens vijf bonusmissies die niet minder leuk zijn op te spelen. Het unlocken van deze bonusmissies en bonuswapens zijn voor een keer eens wél de moeite waard om vrij te spelen. Nadat je de game voor de eerste keer uitgespeeld zal hebben zullen de meesten zich zeker nog aan kunnen zetten tot het herspelen van sommige missies, niet in de minste plaats omdat een paar hiervan erg leuk en actievol zijn.

Iets waar Dark Mirror in uitblonk was de multiplayermodus en deze is ook in dit deel weer van stal gehaald. Je kunt losgaan tegen maximaal zeven andere gamers op zowel een lokaal netwerk als het wereldwijde internet en alles verliep even soepel als dat ik had gehoopt. Met zeven interessante maps en een aantal speelmodi, waaronder de bekende Deathmatch- en Team Deathmatch-varianten, ben je nog wel een tijdje zoet. Daarnaast biedt de game ook een vleugje clan-support, compleet met de mogelijkheid om de strijd tegen andere groepen gamers aan te gaan, iets waar zelfs veel consolegames vandaag de dag nog in tekort schieten, om nog maar te zwijgen over Xbox Live of het PlayStation Network.

Conclusie

Kan ik dan niets dan lofzingen over Syphon Filter: Logan’s Shadow? Nee, helaas niet. Ten eerste vind ik de game niet al te origineel. Gabe heeft te maken met een alledaagse dreiging van een alledaagse groep terroristen op alledaagse locaties. Wellicht dat een uitgebreid verhaal de volgende stap in de evolutie van de handheldgames gaat betekenen, maar aan dat aspect mag God nog wel wat sleutelen in deze Syphon Filter.

Verder knalde ik in het begin wat makkelijk door de game heen. Vervolgens zette ik de moeilijkheidsgraad hoger en nog steeds ondervond ik niet al te veel tegenstand. De artificial intelligence lijkt niet bijster intelligent, maar aan de andere kant mag je natuurlijk ook niet alles verwachten van een spelletje dat bedoeld is voor in de trein, in de bus of op de wc. Uiteindelijk is Syphon Filter: Logan’s Shadow een meer dan goede handheldgame die iedereen die een beetje actie wil beleven op zijn PlayStation Portable wel zou moeten spelen.