Kane & Lynch: Dead Men

Het kan aan mij liggen, maar de titel van Kane & Lynch: Dead Men beviel mij op voorhand al. Door de vele trailers die de game vooraf gingen heb ik het gevoel met een bijzondere shooter te maken te hebben. Zijn Kane & Lynch blijvertjes of ben ik blij gemaakt met een dode mus…

Je laatste dag…

De laatste weken worden we overspoeld met vette games. Van de meeste games wisten we ruim van tevoren al wel waar ze over zouden gaan maar Kane & Lynch: Dead Men is zo’n game waarvan we lange tijd niet wisten wat we precies zouden moeten verwachten. Er zijn wel flink wat korte trailertje verschenen waarin we eigenlijk alleen maar wat dialogen tussen de hoofdrolspelers van de game konden zien, maar die maakten ons ook niet veel wijzer dan wat we van de spaarzame informatie al waren. Eidos heeft de spanning en verwachting voor deze game goed opgedreven en heeft het uiteindelijk ook gedurfd om het spel in de drukbezette periode voor Kerst uit te brengen en Kane & Lynch: Dead Men de concurrentie aan te laten gaan met onder andere Halo 3, Mass Effect, Uncharted: Drake’s Fortune en natuurlijk Assasin’s Creed. Het Deens IO Interactive, onder andere bekend van Hitman, tekende voor de ontwikkeling.

Waar het in ieder geval niet aan kan liggen is het verhaal want dat is behoorlijk origineel. Ik zeg behoorlijk, want natuurlijk zijn er al games waarin de hoofdrolspeler in de bak zit en bevrijd wordt waarna deze heftige avonturen gaat beleven. Het verschil wat Kane & Lynch: Dead Men echter maakt is dat Kane niet alleen in de gevangenis zit maar ook nog eens zit te wachten op zijn doodvonnis. Sterker nog, na het opstarten van de game zit je meteen in de gang van de spreekwoordelijke dodencel en zal het niet lang meer duren voordat Kane een kopje kleiner wordt gemaakt. Natuurlijk zal dat ook het einde van de game betekenen dus het zal je niet verbazen dat Kane ‘gered’ wordt door een stel vrienden die naar later blijkt geen enkel humaan belang dienden toen ze Kane op gewiekste wijze uit de lik bevrijdden. Sterker nog, deze jongens die nog steeds deel uit maken van de groep criminelen die luistert naar de naam The 7, zijn puur uit op eigengewin want Kane heeft hen bij het laatste klusje behoorlijk laten zitten en is er zelf vandoor gegaan met een behoorlijk bedrag aan diamanten. Niet lang nadat Kane is bevrijd, wordt hij dan ook geconfronteerd met het feit dat zijn vrouw en kind de inzet zijn van een duister spel, waarbij zijn enige invloed het terugbezorgen van al dat geld blijkt te zijn.

Op zich nog steeds niet heel bijzonder maar dit is het moment waarop het interessant wordt. Door The 7 krijg jij namelijk ‘vrijwillig verplicht’ een maat aan je zijde die er niet alleen voor moet zorgen dat je je doel gaat behalen maar die ook een oogje in het zeil houdt. Lynch is namelijk ook meteen maar bevrijd en ontloopt de doodstraf die hij heeft gekregen voor de moord op zijn vrouw. Vanaf het begin van de game zijn de twee gasten onafscheidelijk maar tegelijkertijd kunnen ze elkaars bloed wel zuipen. Dat komt niet in de laatste plaats omdat Lynch op zijn zachtst gezegd nogal labiel is. Hij is verslaafd aan pillen, heeft de boel niet op een rijtje en kan het beste als een chaotische schizofrene psychopaat omschreven worden. Een sterk punt van deze game is dan ook de interactie tussen de twee heren die slechts communiceren als ze elkaar aanwijzingen geven om de beste schietpositie in te nemen en om cynische one-liners in elkaars richting te smijten. Het geeft de game een heel bijzonder sfeertje en daar leunt dit spel dan ook zwaar op.

Dekking!

Kane & Lynch: Dead Men draait om het gezamenlijk afwerken van missies, waarbij je in de singleplayercampaign de controle hebt over Kane. In de huid van deze crimineel kun je Lynch en alle andere teamgenoten (huurlingen) die met je meevechten opdrachten geven zoals het neerschieten van personen, het innemen van posities, volgen en het blijven staan op bepaalde plaatsen. Een lastige klus, want collega Lynch blijkt helaas niet zo betrouwbaar als dat hij er, althans voor de onderwereld, uit ziet. Te pas en te onpas zal hij zijn geweer legen op onschuldige passanten en types die juist niet beschoten moeten worden en zal hij op de meest vreemde momenten opeens een veel minder betrouwbare partner in crime blijken om dat hij eigengewin hoog in het vaandel heeft staan. Het feit dat je constant op je hoede moet zijn levert een extra gameplay-element op waarmee terdege rekening gehouden dient te worden.

Zoals in zoveel games tegenwoordig zijn medipacks geheel in de ban gedaan. We zien de laatste tijd steeds meer dat de gezondheid van het karakter waarmee we spelen met een beetje campen en het betere schuil- en ontloopwerk weer rap aangevuld wordt tot de volle honderd procent. Bij Kane & Lynch kun je in principe ook naar hartelust gezondheid bijtanken met dat verschil dat je je gezondheid bij teamleden moet gaan halen die zonder pardon een adrenalinespuit in je criminele donder zetten. Dit geldt ook voor je munitie, waarvoor je bent aangewezen op een teamlid die het munitie-icoontje boven zijn snufferd heeft zweven. Even er naar toelopen en met een vriendelijk gebaar worden je magazijnen weer opgetopt. Overigens komen er nog veel meer ‘verdovende’ middelen in de game voor en wel bij de keuze voor wat voor moeilijkheidsgraad je gaat doen. Het begint dus al goed als je moet kiezen tussen Aspirine, Codeine of Morfine. Ik ben wel gevoelig voor zulke originele vondsten en dit draagt, hoe gek het ook klinkt, bij aan de sfeer waarin de game zich afspeelt.

Co-op

Co-op heeft meerdere betekenissen in Kane & Lynch: Dead Men. Het duidt aan de ene kant een gruwelijk vette co-op-campagne aan, waarbij een tweede gamer in de huid van de door psychotische aanvallen gekwelde Lynch kan kruipen. Juist omdat de heren Kane en Lynch dan wel in een adem genoemd worden maar niet als duo door dik en dun door het leven gaan, is het extra vet dat je in die co-op-mode moet samenwerken (waarmee je overigens niet online kunt) terwijl je ook weet dat af en toe een gezond wantrouwen geen kwaad zal kunnen en tegelijkertijd samen bepaalde opdrachten moet zien te volbrengen zonder dat een van hen het loodje legt. Aan de andere kant moet je ook in de singleplayercampaign je maatje Lynch goed in de gaten houden en handig gebruik maken van zijn vaardigheden, als die ze tenminste niet tijdelijk in de ijskast heeft gezet.

‘Dekking’ is het magische woord in Kane & Lynch en dat hebben we in een recent verleden natuurlijk al eens eerder gehoord. Gears of War bediende zich ook van een gruwelijk vet dekkingsysteem, maar ik moet mijzelf echter corrigeren want het woordje ‘ook’ is niet helemaal terecht. Kane & Lynch: Dead Men beschikt namelijk wel over een ingenieus dekkingsysteem maar de makers hebben dat min of meer verprutst, in die zin dat het wel geniaal is maar dat het soms niet werkt. En juist op zo’n dekkinsysteem moet je als je een dergelijke game speelt gewoon voor honderd procent kunnen vertrouwen en dat is niet het geval. Wat is er namelijk aan de hand… Als je dekking wilt zoeken dan loop je gewoon tegen een muur of tegen een object aan en je neemt automatisch de dekkingpositie in. Althans, dat zou zo moeten. Het wil namelijk nog wel eens voorkomen dat dit niet helemaal soepel gaat waardoor je te laat bent of helemaal geen dekking meer kan zoeken met alle gevolgen van dien. De trial & error-situatie die dan volgt heeft ook nog eens het nadeel dat de nieuwe setting geheel gelijk is aan de oude, inclusief de posities van de vijanden. Weinig verrassing meer dus.

Als klap op de vuurpijl zit er in de game nog een online-mode, Fragile Alliance genaamd. In deze gruwelijk vette en originele online-multiplayer mode kun je met maximaal acht man een bank gaan overvallen waarbij het niet alleen de bedoeling is dat je zo veel mogelijk geld te pakken krijgt. Je moet hierbij echter op sommige momenten toch samenwerken en het is aan jou om te bepalen wanneer dat is en in welke mate. Het zou zelfs kunnen betekenen dat je een collega bankrover helpt en dat je die uiteindelijk nog omlegt ook om toch maar aan de maximale score te komen.

Kane & Lynch: Dead Men ziet er grafisch gewoon top uit. Het criminele sfeertje spat van je scherm en er zitten een aantal memorabele (grafische) momenten in de game. Zo zul je in een nachtclub die helemaal vol staat met dansenden mensen onder flitsende lichten iemand moeten ontvoeren. De beat dreunt door, jij loopt tussen het publiek te zoeken en nadat je in het kantoor het slachtoffer hebt gevonden zul je je een weg terug moeten banen (schieten) om het pand heelhuids te kunnen verlaten. Ik verklap verder niet hoe dat er uit ziet maar het mag duidelijk zijn dat je niet onopgemerkt weg kunt en de reacties van de dansende bezoekers op de eerste schoten zijn echt fenomenaal. Een ander hoogtepunt is de politieachtervolging van Kane en Lynch als ze achter in een busje zitten. Tussen alle oneliners door knallen ze de ene na de andere politieauto de lucht in en zitten ondertussen ook nog eens elkaar dwars. Ik moet nog een opmerking maken over de vele brute kills die de heren maken. Met name Lynch kan er wat van, want hij schroomt ook niet om eenmaal neergeschoten burgers en politieagenten die kermend blijven liggen alsnog even te ‘helpen’ met een welgemikt head-shot op tien centimeter afstand. Grafisch mooi maar voor sommige kijkers daardoor wellicht te confronterend.

Conclusie

Er is de afgelopen week nogal wat drukte omtrent deze game. Er zou een reviewer bij een gerenommeerde gamesite ontslagen zijn door zijn negatieve oordeel over Kane & Lynch: Dead Men. Afgezien van het feit of dit gerucht waar is kan ik mij er maar weinig bij voorstellen dat deze game een mager zesje scoort. Okee, er zitten nogal wat fouten c.q. bugs in het spel en op de speelbaarheid heb ik zeker kritiek. Maar de rest van de game, en dan heb ik het over het verhaal en de manier waarop je als Kane samen met je ‘maatje’ Lynch door dit avontuur geloodst wordt, vind ik werkelijk fenomenaal en een groot compliment waard voor de gedurfdheid en lef waarmee het gemaakt is. Ik kan mij overigens voorstellen dat er gamers zijn die het geweld in deze game niet zo kunnen waarderen. Zombies afknallen okee, maar nog nooit heb ik zoveel leden van de sterke arm der wet omgelegd en ook de cutscenes laten soms niets aan de verbeelding over. Als je dat geen zier interessseert en je bent op zoek naar een grafisch toppertje met een originele gameplay, een sterk verhaal en een vette multiplayermode, dan is Kane & Lynch: Dead Men jouw game… Ik sluit daarom niet af met een krappe, maar met een dikke voldoende.