Ratchet & Clank Future: Tools of Destruction

Sinds Ratchet & Clank tot leven zijn gekomen in de ontwikkelstudio van Insomniac, is er eigenlijk geen enkele game van verschenen die echt slecht beoordeeld werd. Als je dan hoort dat een next-gen deel is uitgebracht voor de PlayStation 3 in de vorm van Tools of Destruction, dan kan dat toch alleen maar vuurwerk betekenen?

Stevige vragen

Ratchet & Clank Future: Tools of Destruction is het debuut van de serie in de wereld die next-gen heet. Je speelt nog steeds met de karakteristieke Ratchet, de laatst overgebleven Lombax in het universum, en zijn metgezel Clank, de handzame robot. Er heerst chaos op de thuisplaneet van Ratchet en al snel verschijnt de kwade keizer Percival Tachyon ten tonele. Tachyon is al jarenlang bezig om het volledige Lombax-ras te vernietigen en hij is dan ook zeker van plan om Ratchet uit de weg te ruimen. In alle tumult weten Ratchet en Clank te ontsnappen en zodoende ontvouwt het verhaal van de game zich verder.

Hier komt meteen een verschil met de voorgaande games uit de serie aan het licht, want het verhaal is een stuk nadrukkelijker aanwezig in Tools of Destruction. Daarnaast komen er ook stevige vragen aan bod zoals wat er met alle vorige Lombaxen is gebeurd, waar Ratchet vandaan komt en waarom Clank regelmatig spookrobotjes, de Zoni, ziet. Laat je echter niet van de wijs brengen door ogenschijnlijk serieuze gebeurtenissen, want de humor is in deze game nog steeds riant aanwezig. Regelmatig zal je een lach niet kunnen onderdrukken tijdens grappige dialogen en leuke tussenfilmpjes.

Vrije val

De basis van Tools of Destruction is gelukkig vrijwel gelijk aan de eerdere delen, wat neerkomt op veel platforming en actie. Hier ligt ook zeker de kracht van deze game, want je bent zoveel aan het doen, aan het beleven en aan het zien. Gedurende het verhaal zal je steeds van planeet naar planeet reizen, om steeds wat dieper in het verhaal te duiken. Dit gebeurt eigenlijk altijd op het juiste moment, voordat je misschien een beetje uitgekeken raakt op de omgeving van een bepaalde planeet. Elke planeet is namelijk erg mooi vormgegeven en er zijn ook altijd wel specifieke gameplay-elementen te vinden die voor een prettige afwisseling zorgen.

Zo mag Ratchet al snel wat stukken gaan grinden op de monorails in een stad, terwijl je op een andere planeet juist weer de lucht in mag gaan met je Robo-wings en even later ook nog een nat pak zal halen tijdens wat zwemactiviteiten. Daar komt nog eens bij dat Tools of Destruction ook af en toe vernuftig gebruik maakt van de Sixaxis-controller. Het zweven met je Robo-wings en zelfs een vrije val, waarbij je inkomende raketten of druk ruimteverkeer moet zien te ontwijken, wordt allemaal aangestuurd door te bewegen met je controller. Niks houterig, niks onnatuurlijk, maar gewoon lekker soepel bewegen zodat je ook echt het idee hebt dat je de controle hebt op zulke momenten.

Upgrades

Naast het platformen staat de serie natuurlijk ook bekend om een uitgebreid assortiment aan wapens, het liefst zo bizar mogelijk. Geheel in stijl kent het arsenaal van Tools of Destruction ook weer vele memorabele wapens. Laat je tegenstanders gehypnotiseerd swingen met een vrolijke disco-bal in de lucht dankzij de Groovitron, stuur een verwoestende tornado op ze af met de Tornado Launcher, of verander ze in pinguïns met de Transmorpher. Ook zijn er wapens die je meer met het platformen helpen, zoals het schieten van elastische gel-blokken waarmee je naar hoger gelegen plekken kunt springen.

Het wapengebruik in de game kent zelfs nog een zekere diepgang, want je kunt je wapens van diverse upgrades voorzien en natuurlijk zal je ook nieuwe wapens kunnen kopen in de diverse mobiele wapenwinkels die je in de werelden tegen zult komen. Door tegenstanders te vernietigen verzamel je ijzeren bouten (‘bolts’) en het bijzondere Raritanium. Met dit Raritanium kan je upgrades kopen, wat haast op een tech-tree achtige manier verloopt. De bouten gebruik je om Ratchet van nieuwe wapens te voorzien. Elke omgeving is ook rijkelijk gevuld met houten kisten waar ook altijd wel wat in te vinden is, dus het verdient zeker de aanbeveling om zoveel mogelijk in je buurt kapot te maken.

Ongekende klasse

Met ongeveer vijftien planeten om door te werken biedt Ratchet & Clank Future: Tools of Destruction een hoop vermaak. Hier staat echter wel haaks tegenover dat het wel snel aan zal voelen als een erg toegankelijke, haast casual game. De tegenstanders doen hun naam niet veel eer aan en bieden vrij weinig tegenstand. Gelukkig is er genoeg moois om naar te kijken, want op het visuele vlak is Tools of Destruction echt ongekende klasse. Samen met Uncharted staat deze game toch echt aan de grafische top op deze console, elk op hun eigen manier natuurlijk. Ook audiotechnisch gezien is er niks mis. De soundtrack past goed bij de game en de voice-acting is ook erg sterk. Zelfs het spelen van de Nederlandstalige versie stoorde me totaal niet, iets wat vooralsnog bij vrijwel elk ander spel niet gelukt is.

Het echte gemis komt pas om de hoek kijken zodra je het avontuur van de singleplayer hebt voltooid. De multiplayer schittert namelijk door afwezigheid en dat is iets waar de verstokte Ratchet & Clank-speler zeker even van zal schrikken. Toch is er binnen de singleplayer bijzonder veel te doen en er zijn ook diverse speciale items vrij te spelen, waardoor je het spel zonder problemen vaker zal doorlopen. Na het uitspelen van de game word je overigens beloond met de iets pittigere Challange Mode, wat het aantal uren speelplezier zeker zal verhogen.

Conclusie

Het vernieuwende van Ratchet & Clank Future: Tools of Destruction vind je in de nieuwe wapens, een sterkere verhaallijn en echt bijzonder mooie graphics. Verder heeft Insomniac in essentie geen schokkende nieuwe dingen toegevoegd en daar is eigenlijk niets op aan te merken. De verschillende planeten zijn erg divers, zowel qua uitstraling als ook de tegenstanders en de gameplay blijft lekker vlot en fris. Kan je er mee leven dat de game het zonder multiplayer moet stellen en vooral meer fun dan uitdaging brengt, dan is het gewoon een verplichting om deze titel aan je collectie toe te voegen.