Genji: Days of the Blade

Genji: Days of the Blade was één van de launchtitels van de Playstation 3 en is daarbij de enige ‘hack and slash’-game verkrijgbaar voor dit platform op dit moment. Een waardige titel voor de PS3 of kan deze game net zo snel weer afgevoerd worden?

Genji heeft een heel aardig beginfilmpje en een sfeervol hoofdmenu, dat belooft wat! Het spel begint vrij snel: het keizerrijk wordt binnengevallen door vijanden die eerder voor dood werden gehouden. Problemen dus, tijd om die rakkers naar de volgende wereld te helpen met je samuraizwaard. Een simpele tutorial legt uit hoe je je in de gevechten moet redden. Het lijkt allemaal leuk om te doen, ik heb er zin in!

(Proberen te) vechten

Je kunt met twee verschillende knoppen een aanval met je zwaard initiëren, waarbij één van deze aanvallen opvalt in een negatieve zin: je kunt totaal niet richten op een vijand. Je karakter schiet vooruit met mijn zwaard, maar mist keer op keer de tegenstander. Een ‘auto aim’ zou erg handig zijn geweest, want dit is ronduit lachwekkend. Er staan soms tien vijanden, die je steeds mist door langs ze heen te schieten op ‘stoere’ wijze. Dan blijft er eigenlijk maar één knop over om je zwaard mee te hanteren, wat een beetje snel saai wordt. Buttonbashen is het gevolg.

Het vechtsysteem is een gemiste kans, zeker omdat dit het hoofdingrediënt van Genji is. De gevechten zijn frustrerend, steeds weer sla je mis of schiet je willekeurig door het beeld. De bewegingen zijn op zich erg cool, maar de controle van je karakters is zo slecht dat de lol daar snel vanaf is. Je vijanden zijn erg voorspelbaar en daardoor een oninspirerende meute. Ze staan in een groepje om je heen en spelen ‘ezeltje prikje’. Om de beurt steken ze op identieke wijze naar je, of boren een pijltje in je rug. Als je tegen een vijand oploopt, schuif je ze zo weg, zonder een spier te verrekken. Vreemd om te zien en ronduit saai. Dat kan toch een heel stuk beter lijkt me.

Waar gaat die camera heen?

Daarbij komt dat het camerastandpunt ronduit dramatisch te noemen is, iedere keer weer ben je buiten het beeld aan het vechten. Vijanden vallen aan vanuit het niets en soms sta je op je eigen rug te kijken, waardoor het overzicht totaal weg is. Dit is in het gehele spel aanwezig en dus heel erg nadelig voor de gameplay, sterker nog: de gameplay wordt hierdoor behoorlijk verziekt. Je irriteert je mateloos aan het gebrek aan overzicht, de enige hulp die je krijgt is van de minimap, die je vijanden ten opzichte van jouw positie weergeeft. Wel handig, want anders is het helemaal niet te doen. En dat is jammer, want een nextgen spel gebaseerd op een minimap is niet helemaal wat ik in gedachte had bij Genji: Days of the Blade.

Al snel krijg je de ‘controle’ over drie andere karakters, die ieder hun eigen specialiteiten hebben. Ze verschillen in sterkte, snelheid en vaardigheden. Tijdens gevechten kun je de karakters snel afwisselen, wat goed werkt. Ieder karakter heeft ook zijn eigen verhaal, maar heel erg kon ik me er niet in interesseren. Het verhaaltje is weinig spannend en bewandeld alle paden die ‘cliché’ heten. De muziek in het spel draagt dan nog heel aardig bij aan de sfeer, maar voor de rest is het verhaal een slap aftreksel van alle succesvolle RPG’s. Nu we het toch over RPG’s hebben: de karakters zagen er van dichtbij wel aardig uit, maar waren nou niet echt ‘nextgen’ te noemen. Een paar maanden geleden speelde ik nog Final Fantasy XII op de Playstation 2, maar daar waren de hoofdpersonen minstens net zo gedetailleerd, als ze niet mooier waren…

Next-gen

Het drama is nog niet over, want de omgevingen zijn ook niet je-van-het qua vormgeving: Er staan links en rechts wat potjes en dozen, maar verder kan er werkelijk niets stuk. Er is totaal geen interactie met voorwerpen, waardoor je het gevoel hebt in een soort decor te lopen. Een kleine kandelaar met vuur staat daar maar te staan, zonder dat je er iets mee kan. Dat ding zal hooguit tien kilo wegen en toch kan je er niet doorheen lopen, heel vreemd. Ook een plukje gras is ondoordringbaar, terwijl je wel zo op het dak van een gebouw springt als het spel dat van je verlangt. Dit zorgt voor onzichtbare muren die echt van een andere tijd zijn. “Kssst! Weg van de nextgen consoles!” Door het eerder genoemde rare camerastandpunt verdwijnen ook je vijanden soms in het niets, waardoor je aangevallen wordt door iemand die je niet ziet. Dit komt omdat de vijanden dan te dicht bij de camera staan en doorzichtig worden voor ‘meer’ overzicht, right… En dan zijn er nog een paar kleine foutjes waar ik mij erg aan kan irriteren in een spel van deze tijd. Je hebt verschillende wapens tot je beschikking, maar in de tussenfilmpjes heb je altijd je standaard wapen in je handen, om maar wat te noemen. Waarom? Is het zo moeilijk om dit in te programmeren? Ieder (beetje) recent spel is van dit soort euvelen genezen, dus ook Genji heeft een bepaalde standaard te halen.

Dus…

Genji: Days of the Blade is leuk verzonnen, maar slecht uitgewerkt. Normaal ben ik iets milder bij spellen op een nieuw platform, maar dit spel is gewoon in een beroerde staat afgeleverd. “Heeft niemand deze titel uitgebreid getest?” Denk je alsmaar. De gevechten zijn slecht te controleren, het camerastandpunt maakt dit nog veel erger en de verhaallijn is weinig spannend. Dan blijft er weinig over voor deze titel, behalve de budgetbak.