Virtua Tennis 3

Als het gaat om sportgames zijn er vrijwel altijd twee kampen die tegen elkaar strijden. FIFA en PES voor voetballers, NBA Live en NBA 2K voor de basketballers en op de tennisbaan is er de keuze tussen Top Spin en Virtua Tennis. En laat Virtua Tennis nou net een ijzersterk derde deel geserveerd hebben…

Arcade

De concurrentie in tennisland is eigenlijk kleiner dan het wellicht lijkt. Natuurlijk, je hebt de keuze uit Top Spin en Virtua Tennis, die allebei strijden voor een zo groot mogelijk deel van de markt. Toch valt er niet heel veel te vergelijken tussen de twee games, aangezien ze een totaal verschillende insteek hebben. Virtua Tennis is duidelijk de meest arcade-gerichte game van het stel en met Virtua Tennis 3 probeert SEGA de achterstanden weg te werken. Inderdaad, de achterstanden, want Top Spin 2 is al bijna een jaar geleden verschenen voor de Xbox 360 en liet destijds een prima indruk achter. Een lastige klus dus om er nu nog overheen te gaan…

World Tour

Virtua Tennis 3 herbergt een uitgebreide singleplayer: de World Tour. Dit is de welbekende carrière-modus, waarin je zelf een loopbaan als tennisspeler mag opzetten. Allereerst kan je uitgebreid je character vormgeven van wenkbrouwen en breedte van de neus tot aan de stand van de ogen. Of je nu een kopie van jezelf of een hondslelijk mormel maakt (mits daar enig verschil tussen zit), aan jou de keus hoe je voor de dag komt.

Als nummer 300 op de ranglijst word je letterlijk op de globe gezet en moet je jezelf zien op te werken tot nummer 1 van de wereld. Natuurlijk zal er hard getraind moeten worden om je skills te verbeteren en dit kan op een aantal manieren. Allereerst zijn er de typische mini-games, waarmee Virtua Tennis al veel faam heeft verworven. Verder is er de Tennis Academy, waar je speciale opdrachten moet vervullen, en natuurlijk kan je ook door het spelen van oefenwedstrijden jezelf tot een betere tennisser ontwikkelen. De mogelijkheden om betere skills te krijgen zal ik zodadelijk verder toelichten. Je skills zijn opgedeeld in vier groepen: service, voetenwerk, slagen en volleys. Elke groep kent vervolgens ook subgroepen, zoals snelheid en kracht bij de service, forehand en backhand bij de slagen en zijwaartse beweging en naar het net rennen bij voetenwerk. Oké, er zijn dus heel wat onderdelen om aan te werken, dus wordt het nu eens hoog tijd voor…

Training, training, training

De training vormt het hart van de World Tour. Zoals hierboven vermeld, zijn er diverse mini-games en de Tennis Academy. De mini-games zijn elk gericht op een bepaalde skill en ze zijn werkelijk weer zo bizar mogelijk gemaakt. Om je service te trainen heb je bijvoorbeeld de bekende mini-game Pin Crusher, waarbij je kegels omver moet serveren, en Balloon Smash, waarbij zoveel mogelijk ballonnen kapot moeten. Voetenwerk kan je trainen met onder andere Avalanche, een hoge schuine wand waar grote tennisballen en fruit vanaf komt denderen. Je raadt het al: verzamel zoveel mogelijk fruit om je skills van voetenwerk te verbeteren. Het optimaliseren van je volley’s kan je doen met Bull’s Eye; hoe dichter je een bal in het midden van een puntencirkel krijgt, hoe meer punten je krijgt. Een bizarre mini-game, die ook gericht is op maken van volley’s, is Feeding Time. Een aantal krokodillen zit met een ketting vast aan enkele raderen en vlak bij het net liggen een paar lekkere stukken vlees. Aan jou de taak om de diverse raderen goed te raken, zodat de krokodillen niet bij het vlees kunnen komen. Tot slot zijn er ook nog vele mini-games gericht op het bijschaven van je fore- en backhand, zoals Court Curling, waarin je grote curlingschijven in een zone met punten moet slaan.

Dit is nog maar het begin, want er zijn nog diverse andere mini-games te spelen. Allen zijn ze erg verslavend, spelen lekker snel en zijn bovendien ook uitdagend. Zodra je een bepaalde grens hebt bereikt met een skill kan je de bijbehorende mini-games op een hoger niveau spelen. Elke gradatie hoger brengt weer een grotere uitdaging met zich mee, waarbij elke mini-game maximaal tot level 6 gaat. Hierbij dient wel gezegd te worden: de level 6-varianten zijn behoorlijk pittig, maar het voelt des te meer als een overwinning als je eindelijk ook op dit niveau de mini-game met succes doorstaat.

Naast deze mini-games is er ook nog de Tennis Academy. Op vier niveau’s, van beginner tot expert, kan je diverse aspecten oefenen. Wederom zijn de trainingen verdeeld over de verschillende skills, maar deze keer gaat het vooral om het tactische werk. Je oefent bijvoorbeeld om binnen een aantal slagen een punt te forceren, of gericht een maximale service te slaan. De Tennis Academy is een uitstekende oefening om een betere, virtuele tennisspeler te worden en dit is een welkome aanvulling op de mini-games.

Toppers

Niet alleen is het belangrijk om je skills te verbeteren, ook je ranking moet natuurlijk flink verbeteren wil je die nummer 1 van de wereld worden. Door deel te nemen aan toernooien en wedstrijden te winnen zal je ranking stukje bij beetje ook de goede kant op gaan. Als je start kan je nog maar weinig toernooien spelen, maar zodra je een betere ranking krijgt zullen er ook meer toernooien beschikbaar zijn. Hierbij speel je regelmatig single-toernooien, maar ook doubles en mixed doubles zullen de revue passeren. Hier komt gelukkig geen lastig systeem bij kijken, maar je kunt gewoon direct een keuze maken uit alle beschikbare toppers. Het is natuurlijk helemaal kinky als Sharapova na een potje je beloont met de heerlijke uitspraak: “Thanks, you were great!”. Als je dán nog geen zin krijgt om even een sigaretje op te steken…

Dit brengt ons meteen bij een volgende troef die Virtua Tennis 3 in handen heeft: de licenties van topspelers. Federer, Nadal, Ferrero, Roddick, Hewitt, Sharapova, Hingis, Davenport en nog vele anderen zitten in de game, geheel voorzien van een prachtig, herkenbaar uiterlijk. Dit is toch wel een stuk leuker dan spelen tegen totale no-names. Klein detail hierbij is wel dat de spelers met jouw skills mee levellen. Als nummer 300 van de wereld zal een Roddick als een slappe zondagmiddag-amateur serveren, terwijl je later op Grand Slams de ballen met Mach-3 om je oren krijgt. Misschien een vreemde gewaarwording, maar eigenlijk is het slechts een minimaal detail. Feit is dat het gewoon leuk blijft om de bekende sterren tegen te komen.

Let

Virtua Tennis 3 heeft tot dusver een bijzonder sterke indruk achtergelaten, maar toch zijn er een paar kleine misslagen te noteren. Hoewel de gameplay echt sterk is, wil je character nogal graag wat schaafwonden oplopen. Regelmatig zal er naar een bal gedoken worden, terwijl je er toch nog wel aardig ‘normaal’ bij had gekund. Het ziet er misschien wel spectaculair uit, maar zeker op een hoger niveau is dan eigenlijk het punt al verloren. Veel oefenen en goed voetenwerk kan hier helaas weinig aan veranderen.

Verder is er een opmerkelijke afwezige bij deze game op de meeste platformen: de online functionaliteit! De reden hiervoor blijft nogal vaag, maar het is toch wel een groot gemis. Zeker als je bekijkt dat de Xbox 360-versie wél online kan. Het blijft dus een weloverwogen keuze voor welk platform je deze game in huis haalt, dus een echte fout kan dit ook weer niet genoemd worden. Misschien eerder een ‘let’…

Tot slot zijn er nog twee kleine dingen die ik persoonlijk nogal storend vond. Allereerst zitten er af en toe minimale technische foutjes in de game. Dit viel me vooral op tijdens het spelen van Pin Crusher. Ik serveer, acht van de tien kegels vallen om en met een soort domino-effect zie ik langzaam nog net de laatste 2 kegels omva….niet!? Blijkbaar zit er een soort tijdschakelaar ingebouwd, want een aantal seconden na je service is je beurt gewoon voorbij. Ongeacht of er nog kegels aan het omvallen zijn. Aan de ene kant kan je zeggen dat je gewoon beter moet serveren, maar het is toch vooral frustrerend als je ziet dat net die laatste kegels aan het omvallen zijn waarmee je een strike zou hebben, en vervolgens tellen ze gewoon niet mee. Het tweede puntje betreft de blessures van je character. Als je je speler namelijk niet genoeg rust geeft, bestaat er de kans dat hij geblesseerd raakt. Soms is het slechts een lichte blessure, maar het gebeurt ook regelmatig dat je er voor acht of twaalf weken uit ligt. Wat dan nog rest is simpelweg elke week ‘voorbij klikken’ om vervolgens weer verder te kunnen. Waarom deze poging tot realisme in het spel is gestopt, is mij nog steeds een raadsel…

Conclusie

We kunnen ons weer gaan opmaken voor een nieuwe verslaving, want SEGA levert met Virtua Tennis 3 een absolute topgame af. De bijzonder verslavende mini-games en heerlijke graphics, in combinatie met de aanwezigheid van vele bekende toppers uit het tenniscircuit, zorgen voor een mooi totaalplaatje. De gameplay is heerlijk en zal ook in de multiplayer voor veel vermaak zorgen. Hoewel de game wel een paar schoonheidsfoutjes kent en alleen op de Xbox 360 online kan, is dit toch wel het beste wat je als digitale tennisliefhebber momenteel kunt krijgen. De arcade-stijl moet je echter wel liggen, want anders ben je wellicht beter af bij de concurrent.