Er mocht dan een bladerdek van tientallen meters boven hen hangen, toch kon je het genadeloze werk van de zon goed voelen op de grond. Zweet trok steeds voor de ogen van col. Stockwell, terwijl hij met zijn verrekijker de tegenstanders in het kamp verderop probeerde te volgen.
Stockwell: Die verrekte zweetdruppels in mijn ogen ook steeds! Telkens ben ik ons doel kwijt! Als ik nu…
Dietz: Hier, neem deze…
Achter Stockwell was 2nd lt. Dietz komen te staan. Hij reikte hem een doekje aan. Stockwell droogde zijn gezicht af, om vervolgens zijn werk weer te hervatten.
Dietz, ik waardeer dit best, maar je hoort op je plek te blijven. Ik wil niet geflankeerd worden.
Dietz bleef staan, met uitgestrekte hand.
Zo’n doekje kost 50 cent. Wil je dat nu betalen, of moet ik het op je rekening zetten?
Sta je er nu nog….en wat bedoel je met 50 cent? Ben je niet goed of zo? Terug naar je plek man!
Hé, zaken zijn zaken en boter bij de vis hè. Je wilt toch niet als wanbetaler te boek staan?
DIETZ! Terug naar je plek, dat is een bevel! En anders krijg je een kogel in je hol!
Oké, op de rekening dus…
Dietz was net voor de missie aan het Ghost squad van Stockwell toegevoegd, ter vervanging van een lid dat tijdens de laatste lunch een ongelukkig avontuur met een schilmesje had beleefd. Echt, bloeden jongen! Maar daar gaat dit verhaal niet over, dus terug naar Stockwell:
Man, dat geloof je toch niet! Orders negeren en proberen te handelen, terwijl de vijand op een pisstraal afstand staat!
Johnson: Tja, Dietz staat bekend als de sjacheraar van het kamp. Hij schijnt alles te kunnen krijgen en hij is ook erg fanatiek in het innen van zijn geld, heb ik gehoord. Ik bedoel: de laatste die niet betaalde plast voortaan alleen nog maar zittend en dat ging alleen maar om een doosje lucifers…
Jongens, houdt zoveel mogelijk radiostilte zoals afgesproken! We vallen aan zodra hun leider weer is weerge…
BRING!!! BRING!!!
Het was niet eens een harde ringtone, maar in de stilte van de jungle en hun missie leek het welhaast oorverdovend. Stockwell sprong bijna uit zijn vel, maar wist zich gelukkig nog in te houden.
Wie…neemt…er…in…godsnaam…een…mobieltje…mee…tijdens…een…missie…en..laat…hem…dan…nog…aan…staan…ook!
Ghost Retail, goedemorgen! Wij verkopen alles wat los vast zit en als het te vast zit, dan verkopen we gewoon de rest erbij! Oh, ben jij het schat? Wat zeg je? Ja, ik noem het nu Ghost Retail ja. Ik zit namelijk bij de Ghosts. Wat? Nee, dat is geen bandje op het kamp, maar een supergeheim team van soldaten die allerlei nog veel geheimere missies moeten uitvoeren. Zo moet ik nu die drugsbaron van het nieuws, ja, ja, die Tehun ja. Die moet ik dus volgen met de rest.
Zijn…vrouw? En…dan…vertelt…hij…ook…nog…over…ons…en…de…missie?
Wacht even schat…zeg kolonel, kun je iets zachter vloeken? Ik zit te bellen namelijk. Ja, ik ben er weer hoor. Waarvoor bel je eigenlijk? Wat? Heeft ‘ie nog niet betaald? Luister even goed: ik weet dat hij zich elke vrijdagavond lamzuipt in het café bij hem op de hoek. Pak effe z’n factuur en ga naar dat café toe en wacht tot ie half lam naar de WC strompelt. Dan volg je hem…ja naar binnen ja. Zo erg is het er niet en niemand die er raar van opkijkt als jij daar ook naar binnen gaat. Maar luister even: als hij staat te pissen, dan draait hij zich toch niet om en dan timmer je hem keihard op z’n kop en leg je die factuur naast hem. Werkt negen van de tien k…
Hier met dat ding! Ben je helemaal gek geworden? En nu terug naar je plek, want ik schiet echt hoor je…ik schiet echt!
Inmiddels was Tehun in het kamp aangekomen. Dit was het moment waarop ze de hele dag in die hete jungle gelegen hadden. Stockwell vergat dan ook direct wat er tussen hem en Dietz aan de hand was en gaf het bevel het kamp nog dichter te naderen, om zo de aanval in te kunnen zetten. En plots….
BRING!!! BRING!!!
Zonder erbij na te denken nam Stockwell Dietz’ telefoon, die hij zojuist had afgepakt, aan, terwijl hij dacht dat het het hoofdkwartier op zijn radio was.
Dit is Ghost 1. Wie? Ghost Retail? Is dat Dietz niet? Dietz! Het hoofdkwartier voor je, vangen!
Hoofdkwartier? Hier Ghost Retail. Heeft u een opdracht of zoekt u iets speciaals? Wat? U heet geen hoofdkwartier maar anonieme koper? Van wie heeft u dit nummer? Oh ja, die ken ik nog wel. Wat zoekt u? Cocaïne? Ja, nu u het zegt: ik zit hier vlakbij een grote stapel van dat spul, maar helaas, ik handel niet meer in die zooi. De laatste keer gingen een paar zakjes lekken en zat die zooi in al mijn andere waar. Alles naar de klote en de drugs ook kapot. Kijk, dat is geen handelen he. Nee, echt niet! Ja, ga maar lekker naar een ander. Zeikerd!
Als verdoofd en met een glazig blik keek Stockwell naar Dietz.
Baas? Baas? Moeten we niet aanvallen?
Ja..ja..aanvallen..Johnson, jij neemt links, Kim, jij rechts en Dietz…
BRING!!! BRING!!!
Ghost Retail! Wij verkopen alles…
…jij doet maar wat je wilt…
Kim en Johnson gingen naar hun plaats, terwijl Stockwell zich ook klaarmaakte. Dietz ging intussen door met zijn gesprek
..ja, daar kan ik toevallig aankomen. Als u even een momentje heeft, dan zoek ik precies uit wat ik kan leveren.
Kim, Johnson…klaar om….wie schiet daar? Ik had nog geen bevel gegeven!
Het was Dietz die vanuit zijn schuilplaats wild begon te schieten op de soldaten in het kamp. Als een ware Rambo bestormde hij vervolgens de gebouwtjes, zonder een schrammetje op te lopen. Kogels, granaten, potloden, alles vloog in het rond. Stockwell, Johnson en Kim zaten echter met open mond van verbazing te kijken, zonder iets te doen. Uiteindelijk trok de rook op en kwam een breed grijnzende Dietz teruggelopen, terwijl alles achter hem dood of vernietigd was.
Dietz, ik neem alles terug wat ik van je dacht en zei. Je bent een prima soldaat. Ik bedoel: dat handelen zit me niet echt lekker en ook bij de manier van aanvallen heb ik mijn twijfels, maar uiteindelijk heb je de missie wel doen slagen en…
Missie doen slagen? Waar heb je het over? Iemand wilde wapens van me kopen en toevallig lag er een kamp vol koopwaar voor me. Trouwens, met paaien kom je er niet hoor. Ik krijg nog steeds 50 cent van je…
