Final Fantasy XII

De PlayStation 3 is een feit, dus geef die oude PlayStation 2 maar aan het goede doel. Aan je broertje bijvoorbeeld. Maar wacht eens even! Stop! Er komen nog hele goede titels uit voor dit ‘oudje’. Wat dacht je bijvoorbeeld van dit nieuwe juweeltje van Square Enix? Final Fantasy is terug en hoe! Maak je klaar voor deel twaalf!

Het is bijzonder hoe vernieuwend en vertrouwd tegelijk de Final Fantasy reeks iedere keer weer is. Er zijn heel veel overeenkomsten, maar toch is er zoveel te ontdekken, dat je uren achtereen aan het spelen bent om meer te weten te komen. Naast de hoofdlijn van dit –wederom- prachtige verhaal, kun je ook weer een heleboel ‘side-quests’ doen. Kleine spelletjes en uitdagingen om het spel afwisselend en vrij te houden.

eft

Een goed verhaal

Het thema grijpt terug naar de eerdere delen van Final Fantasy (Tactics), iets dat heel goed heeft uitgepakt naar mijn mening. De sfeer die door het spel hangt heeft iets weg van een mix van de riddertijd en Starwars. De ‘Emperial Guards’ lopen in prachtige stalen harnassen, terwijl de meest futuristische luchtschepen overvliegen. Er zijn grote markten met veel mensen en uitgestrekte woestijnen vol met vijanden. Dat is op zich niet zo bijzonder voor deze reeks, maar het heeft iets heel levendigs over zich. Alles voelt natuurlijk aan en je hebt echt het idee te lopen in de wereld zoals die voorgeschoteld wordt.

Zoals met ieder deel van Final Fantasy duurt het even voordat het verhaal echt op gang komt. In het begin word je uitgelegd hoe je kunt lopen en rondkijken. Ook wordt het nieuwe gevechtssysteem uitgelegd, iets waar ik zo nog even op terug kom. Opvallend was de nieuwe 3D-aanpak. Je hebt nu volledige bewegingsvrijheid, waar je even aan moet wennen. Je kunt met je twee analoge sticks lopen en de camera om je heen laten draaien. Voor mijn gevoel draaide de camera precies de verkeerde kant op steeds, maar een optie tot ‘invert x-axis’ ben ik helaas niet tegengekomen. Kwestie van smaak en gewenning, maar dit ‘probleem’ zou zo wel makkelijk op te lossen zijn. Ook zijn de controls net iets anders vormgegeven. Helaas heb ik deel XI niet gespeeld, maar ik weet dat Final Fantasy sinds jaar en dag het rondje op de controller gebruikt om zaken te bevestigen. Kruisje was annuleren. Dat is nu precies andersom. Voor nieuwe spelers veel logischer, maar voor de oude rot wel even wennen. Ook dit is niet aan te passen.

Het verhaal van Final Fantasy XII is als vanouds weer goed. Het verhaal is meeslepend en zeer uitgebreid. Dalmasca is een koninkrijk dat midden tussen twee aartsvijanden ligt: Archadia en Rozarria. Archadia vindt het op een gegeven moment nodig om Dalmasca binnen te vallen, waarna er een groot verzet ontstaat. Dit gaat natuurlijk niet zonder slag of stoot en er zijn grote belangen bij de verschillende partijen. Je moet af en toe wel goed opletten om de vele plotwendingen te volgen.

De karakters zijn herkenbaar, maar –zoals altijd- goed gepresenteerd. Vaan is de hoofdrolspeler in dit verhaal, een jonge rebel in de onder de voet gelopen stad Dalmasca. Hij wil graag verzet bieden en doet dat dus ook. Al snel krijgt hij hulp van verschillende karakters, die mij sterk deden denken aan figuren uit eerder delen van Final Fantasy. “Vaan, Cloud, Tidus, hoe heet hij ook al weer?”. Het is even wennen aan de nieuwe namen, maar al snel zit je helemaal gebakken.

ightHet duurde wel even voor het echte hoofdverhaal op gang kwam. In het begin doet Vaan wat klusjes voor de plaatselijke middenstand, waarna hij besluit om in het paleis in te breken. Het land is namelijk al twee jaar bezet en door iets te stelen in het paleis zou hij het verzet erg goed kunnen helpen. Om in het paleis te komen moet je wel erg veel dingen doen. Even een snelle schets: om in het paleis te komen moet je iemand raadplegen in een riool. Deze man weet de weg maar vertelt dat je een steen nodig hebt om binnen te komen. Echter, deze steen is niet opgeladen. Om de steen op te laden moet je de woestijn in. In de woestijn aangekomen is degene die je moet hebben er niet. Die moet je gaan zoeken. Als je diegene vindt heeft deze wel een goede steen, maar deze moet nog worden opgeladen. Dus dat moet je zelf doen. Dan ga je dus op zoek naar drie verschillende pilaren die de steen kunnen opladen. Als de steen is opgeladen kun je terug naar de man in het riool om de weg te vragen. Het is een leuk verhaal, maar door dit soort verwikkelingen heb je soms niet meer door wat je ook al weer aan het doen was. Zeker niet als je de volgende dag verder gaat. Maar al met al is deel twaalf weer een échte Final Fantasy. Veel plotwendingen en verslavend tot en met!

Battlesysteem

Zoals ik al vertelde is er een nieuw gevechtssysteem ontwikkeld. Er zijn grote veranderingen doorgevoerd, waardoor het nu een mix tussen ‘real time’ en ‘turn based’ vechten is. Dat zal ik even uitleggen. ‘Vroegah’ ging je op een aparte lokatie het gevecht aan, waarbij je na het opladen van je energie een klap kon uitdelen. Je moest dus wachten voordat je wat kon doen. Wát je deed om de ander te verwonden, kon je rustig beslissen. Het is dus niet zoals met spellen als Virtua Fighter, dat je zoveel mogelijk klappen moet uitdelen in een zo kort mogelijke tijd. Door schade aan te richten bij de tegenstander pak je punten af van hem of haar. Naarmate het spel vordert kun je hardere klappen toedienen. Zelf heb je ook meer kracht door de ervaringspunten die je opdoet. Voor de ervaren spelers is dit geen nieuws onder de zon. Alleen bij FF XII kom je nu je tegenstanders tegen en begin je gelijk met vechten. Je kunt rondjes om de tegenstanders heen lopen en ze in de rug aanvallen, of voor ze wegrennen. Tactiek is van het grootste belang. Als je met meerdere personen bent kun je je richten op een specifieke tegenstander, of de taken verdelen. Net wat je zelf het beste vindt werken. Je hebt HP (health points) en MP (magic points) om te gebruiken in de gevechten. Met de HP kun je fysieke klappen incasseren, met de MP kun je magische elementen gebruiken. Je kunt heel simpel slaan met je zwaard, maar met een magische spreuk kun je erg tactisch in een gevecht staan. Zo kun je bijvoorbeeld je tegenstander vertragen met “Slow”, of een maatje helen met “Cure”.

eftAangezien je met een aantal verschillende karakters onderweg bent en het vechtsysteem nu half ‘real time’ is, wordt er gebruik gemaakt van ‘Gambits’. Met deze gambits kun je je karakters voorprogrammeren om een bepaalde actie te ondernemen. Je kunt bijvoorbeeld al je karakters de vijand laten aanvallen die jij op dat moment kiest. Ook kun je ervoor kiezen om iemand een maatje te laten verzorgen die er slecht voor staat. Er zijn bijna eindeloos veel mogelijkheden. Het Gambit-systeem is erg handig om een gevecht georganiseerd in te gaan. Mochten de Gambits je op een zeker moment tegenwerken, dan kun je ze ook heel makkelijk uitzetten. Verder zijn er Quickenings, die eigenlijk hetzelfde zijn als “Overdrive” in deel tien. Het kost je al je MP-punten, maar je kunt met deze Quickenings heel erg veel schade toebrengen in één keer. Je kunt een reeks aanvallen -met grote impact- achter elkaar inzetten. Handig voor een moeilijke tegenstander!

Filmachtige ervaring

De voorgeanimeerde filmpjes zijn werkelijk weer om van te smullen. Het detail, het licht, het zit allemaal weer top in elkaar. Het sluit erg goed aan op het verhaal en er zijn genoeg filmpjes om te zien. Soms zijn er ook cutscenes, waarbij je de ‘in game’-graphics weer voor je hebt. Dan is de overgang soms even schrikken, maar niet heel storend. Helaas is de PS2 een beetje aan zijn limiet qua grafische pracht. Het geluid heeft een beetje met dezelfde kwaal te kampen. Sommige dialogen zijn met prachtige audio, waarna het gesprek ineens verder gaat met alleen geschreven tekst. Heel vreemd af en toe, maar ook dit is te vergeven. Het totaal zorgt voor een cinematische ervaring. Je vraagt je soms af of het nou een role playing game moet zijn, of een filmachtig spel in de trant van Metal Gear Solid. Prachtig!

Sidequests

Je kunt naast de hoofdlijnen van het verhaal ook veel ‘side-quests’ doen. Zo word je in het begin al vrij snel verteld dat je kunt jagen op verschillende vijanden. Op een publicatiebord staan de gezochte vijanden. Je kunt de adverteerder aanspreken en de uitdaging aan gaan om het gezochte beest te verslaan en zo een leuk zakcentje verdienen. Je begint met een Rogue Tomato. Dit is een klein, gemakkelijk te verslaan beestje. Daarna zijn er nieuwe beesten te vinden. Het hoeft allemaal niet, je kunt er zoveel energie in steken als je zelf wilt. Ook is het mogelijk om in grote gebieden met vijanden jezelf te ontwikkelen. Door veel te vechten word je sterker en zijn er meer mogelijkheden om vijanden te overwinnen. Ook verdien je er geld mee, zodat je mooiere wapens en harnassen kunt kopen. Door veel van dezelfde vijanden achter elkaar te verslaan kun je ‘chainen’. Het voordeel hiervan is dat je vijanden veel handige items laten vallen als ze verslagen worden. Ook word je er soms tijdelijk sterker van. Af en toe het spel opslaan is hierbij wel aan te raden, aangezien je soms ook een ‘boss’ tegenkomt die wel eens erg sterk kan zijn. Het is dan zonde van je progressie als je opnieuw moet beginnen. Het is mij ook een keer overkomen, balen! Eén nadeel van saven: zodra je je spel opslaat is je ‘chain’ van vijanden weg. Stel, je had al dertig van dezelfde vijanden verslagen, hij begint dan weer te tellen bij één.

ight

Licenseboard

In deel tien had je een ‘sphere grid’ om meer mogelijkheden te ontwikkelen. Nu is er een ‘licenseboard’, wat het beste is te vergelijken met een groot schaakbord. Door te vechten krijg je levelpoints (LP) en die punten kun je weer gebruiken op het licenseboard. Om bepaalde wapens en magic te kunnen gebruiken moet je eerst het bijbehorende vakje op het bord openen. Zodra je een vakje opent zijn de naastgelegen vakjes daarna beschikbaar. Om de vakjes te openen gebruik je de eerder genoemde LP. In het begin kost een vakje bijvoorbeeld 15 LP. Het naastgelegen vakje kost dan 20 LP, om maar een voorbeeld te geven. Hoe verder je komt, hoe meer LP je nodig hebt om de vakjes te openen. Misschien wat lastig om te begrijpen, maar het is eigenlijk erg simpel. Er staat een screenshot naast dit artikel van het licenseboard, om een beeld te krijgen. Het is dus opletten geblazen als je bijvoorbeeld een wapen koopt, aangezien je eerst het bijbehorende vakje open moet zien te krijgen om het te mogen gebruiken. Met dit systeem krijg je ook verschillende magics tot je beschikking. Ook kan je er sneller door leren vechten, of er meer healthpoints (HP) door krijgen.

Tom Tom

De worldmap is terug, maar in een andere vorm. Eerst liep je over een grote wereldkaart heen om ergens te komen (deel zeven bijvoorbeeld). Later is die kaart verdwenen. Hij is in deel twaalf weer netjes terug te vinden, maar in een andere vorm. Om je in je directe omgeving te oriënteren heb je een soort rader rechts boven in beeld. Hierin staan de contouren van de omgeving. Ook zie je hier vrienden en vijanden op verschijnen als groene en rode puntjes. Omdat het spel nu helemaal 3D is ingericht kun je zo ook makkelijk zien welke kant je oploopt en kijkt. Met de select-knop op je controller kun je de omgevingskaart zien, soms met een hint waar je naar toe moet. Erg handig om te gebruiken. In het menu kun je dan de wereldkaart weer opzoeken, om te zien in welke stad je zit, of waar je naar op zoek bent. Een goed werkend systeem, als je het mij vraagt.

Dus…

Beter dan deel tien? Beter dan deel zeven? Moeilijk te zeggen, maar de standaard voor iedere RPG ligt weer meters hoger. Ik durf geen uitspraken te doen als “de beste Final Fantasy ooit”, maar als er gekozen moest worden, staat deel twaalf zeker in de lijst. Het verhaal is meeslepend, de karakters overtuigend. Ik heb er veel lol aan beleefd en ga het spel zeker proberen uit te spelen. Goed voor tientallen uren gameplay! Een must-have voor iedere RPG fan, dus wat doe je hier nog? Kopen die game!

  1.   
    Legendmorgan's avatar

    LEuk spel lijkt me maar elk jaar een nieuw Final Fantasy kopen nu al XII (12)

    GOD!!!!!

    😛 😆 😛 😆 😛 😆

    Naja

  2.   
    Legendmorgan's avatar

    Nou eigenlijk bedoel ik:

    Originaliteit: NUL!!!!!!!!!!!! 👿

  3.   
    nintendo's avatar

    eg een vet spel!!! 😆

  4.   
    paulus1958's avatar

    weet iemand hoe ik de summons kan vinden zit in vliegtuig in de lucht in port launch en
    dreadnaught levithan .

  5.   
    Serg1337's avatar

    lol 😀 ik koop liver een xbox 360 om leuke games te spelen en vooral halo 3 😀
    maar tog lijkt dit mij ook wel een leuke game dus een 10 voor everything 😀

  6.   
    Senbonzakura's avatar

    Een hele goeie spel! 😀

  7.   
    pokemon-freaker's avatar

    eind baas is lol
    makkelijk te volgen beeld is 3d en geluid GOED! 😆 😆
    final fantasy III (3) is makkelijk en orgineel

  8.   
    coolecedje's avatar

    is dit spel zo super zoals ze zeggen?

  9.   
    Dy-88's avatar

    saai spel ”vind ik” want ik hou niet van RPG spellen. het is aanvallen en dan wachten, en dan weer precies de zelfde aanval. het vechten lijkt op pokemon. ook wachten, aanvallen, wachten, aanvallen. ect etc etc. daarom vind ik er geen moer aan, srry dat ik het zeg.

  10.   
    coolecedje's avatar

    Jouw zin!Koop ik het niet! 🙁

  11.   
    gamertje1's avatar

    Ik zou het wel kopen als ik jouw was, het is misschien niet zo nieuw meer maar je moet tog wat tot XIII uit is, ik ben trouwens gister opnieuw begonnen 😆

  12.   
    maga's avatar

    GRAPPIGE PERSONEN 😆