De Star Trek-serie gaat al tientallen jaren mee. Naast de diverse films en de haast ontelbare series op tv, hebben we ook al diverse computergames gezien van deze intergalactische aangelegenheid. Zal Star Trek – Encounters alleen voor de echte fans zijn, of kan iedereen zich hiermee vermaken?
Trekkie?
Ik kreeg laatst een nogal vreemde vraag: “Michiel, ben jij een trekkie?” Eigenlijk wilde ik deze persoon direct wijzen op het lidmaatschap van de pedo-partij, totdat de game Star Trek – Encounters op m’n deurmat viel. Nu heb ik eigenlijk niets met Star Trek. Al die rare typetjes met lichtgevende ogen, zilveren oren en duikerspakken aan, die via het GFT-stelsel naar de planeet Kliko vliegen, nee… dat kon me tot dusver nooit interesseren. Toch leek me dit dan een mooie gelegenheid om me eens te verdiepen in deze buitenaardse wereld. Star Trek – Encounters is namelijk een soort omnibus van alle tv-series die de laatste jaren zijn uitgekomen. Van de originele Star Trek tot aan de recentere series Voyager en Enterprise en alles wat daar tussenin is uitgebracht. Elke serie heeft wel een eigen verhaallijn, maar waar het in feite op neer komt is dat er altijd een groepje mensen is dat andere delen van de ruimte wil verkennen. Wat moet je anders met zo’n duur ruimteschip hè?
Snelheid
Er zijn twee verschillende spelmodi waar je uit kunt kiezen bij deze game, te weten Skirmish en Episode. Skirmish is het overbekende recept om snel een potje tegen de computer te gaan beginnen. Kies je ruimteschip, selecteer het aantal frags dat nodig is om te winnen en gaan met die banaan! De Episode-modus is duidelijk de meest diepgaande optie, waarin je van alle aanwezige Star Trek-series een aantal bekende missies uit de betreffende serie kunt spelen. Als je begint met de Episodes heb je helaas nog geen keuze, want dan staat de tutorial-episode Incursion op het programma. Tijdens deze episode leer je om te gaan met het vliegen van een ruimteschip, het schieten en het ‘locken’ van tegenstanders. Helaas is dit een tergend traag geheel om te doorstaan, want je kunt niet gewoon even lekker vrij de ruimte in om de besturing onder de knie te krijgen, maar je moet bijvoorbeeld door 25 ringen vliegen om te laten zien dat je kunt sturen. Daarna krijg je ook nog eens een test om aan je snelheid te werken, waarbij maar liefst 40 ringen op je wachten. Deze keer geen hypermoderne warp-speed, maar op rollator-snelheid door de ruimte. Ook een ervaring op zich. Dit probleem doet zich tijdens de hele Episode voor, want bij alles wat je moet oefenen heb je het idee dat het allemaal ook wel een paar tandjes vlotter zou kunnen.
Gevoelig
Als eerste onderdeel van de gameplay nemen we eens de besturing onder de loep. Met je linker analoge stick kan je het ruimteschip besturen en door L1 of L2 daarbij in te drukken, kan je op een hoger of lager niveau gaan vliegen. Dit houdt in dat je eigenlijk geen echte vrijheid hebt om je ruimteschip te besturen, want je kan maar op drie verschillende hoogten vliegen: laag, normaal en hoog. Hierdoor is de besturing in het begin erg onwennig. Daarnaast kan je met je rechter analoge stick een radar om je ruimteschip bewegen. In een taartpunt-vorm kan je de radar om je schip laten draaien, wat je nodig hebt om de richting aan te geven waarin je wilt schieten. Ook om een tegenstander te locken is het nodig dat je het vijandelijk schip eerst binnen je radar krijgt. Een groot gebrek hierbij is het instellen van je controller, want de standaard gevoeligheid is erg hoog ingesteld. Het ronddraaien van je radar vergt dus zeker enige oefening en als het in het heetst van de strijd er op aankomt, wil dit zeker nog wel voor enige frustratie zorgen.
Ook de camerapositie is niet echt soepeltjes geïntegreerd. Als er soms een asteroïde langs komt zetten gebeurt het vrij regelmatig dat deze gewoon vol in beeld komt, waardoor je even geen idee hebt waar je ruimteschip is gebleven. Daar komt nog eens bij dat je vrijwel alles vanaf een afstand te zien krijgt, om een goed overzicht te behouden van het ruimtelijke strijdveld. De camera zal ook zelden echt met je schip meedraaien, waardoor je ruimteschip altijd het middelpunt van de belangstelling is. Aan de ene kant is dit wel zo handig om alle gebeurtenissen rondom je ruimteschip in de gaten te kunnen houden, maar het maakt het wel behoorlijk lastig om je schip fatsoenlijk verticaal te bewegen. Dit merk je vooral als er vijanden van bovenaf naderen. Op zo’n moment is het niet altijd even makkelijk om je ruimteschip goed in positie te brengen voor een aanval en loop je vaak onnodig veel schade op. Erg vervelend als je net je ruimteschip APK hebt laten keuren.
Tactiek
Je grootste maatje in deze game is natuurlijk je ruimteschip. Deze is opgedeeld in een aantal gebieden zoals Engines, Shield en Weapons. In eerste instantie lijkt dit weinig zinvol, totdat je wat verder in het spel komt en het op moet nemen tegen erg sterke vijandelijke ruimteschepen. Lock op de Engines van je vijand en zodra deze uitgeschakeld zijn kan je tegenstander geen kant meer op. Of schiet eerst de vijandelijke wapens aan puin, zodat je tegenstander alleen nog maar onschuldig kan vluchten. Dit geeft het spel een klein tikkeltje tactiek mee, maar het blijft zeer minimaal.
Niet alleen is het handig om deze delen op het ruimteschip van tegenstanders in de gaten te houden, ook op je eigen schip heeft dit een functie. Met de knoppen van je D-pad kun je namelijk kiezen om bepaalde eigenschappen van je ruimteschip een extra boost te geven. Je kunt hierbij bijvoorbeeld meer punten aan Speed toe te kennen om sneller te vliegen, of extra punten bij Armor zorgen voor een sterker schild rondom het schip. Deze punten zijn continu vrij uit te wisselen, waardoor je voor elke situatie zelf kunt bepalen wat je belangrijk vindt.
Zippo
Wat betreft de uiterlijke kenmerken van Star Trek – Encounters blijft er een dubbel gevoel hangen. Je ziet vrijwel altijd alles vanaf een gepaste afstand, wat de game haast een arcade-achtige uitstraling geeft. Hierdoor is er voor gedetailleerd level design echter weinig ‘ruimte’ (hoe toepasselijk). In de tussenfilmpjes is wel te zien dat de game toch zeker wel wat grafische kracht in huis heeft, maar het meerendeel van de tijd oogt het allemaal erg kaal. Dit wordt nog eens versterkt door het simpele geluid. Je hoort wel wat futuristische knallen als je een vijandelijk schip opblaast, maar de twee dikke after-burners achteraan je ruimteschip maken geen enkel geluid en lijken net op twee vlammetjes. Nou, als ik zulke suffe vuurtjes wil, dan ga ik wel met een zippo op het schoolplein spelen.
Conclusie
Is Star Trek – Encounters dan alleen leuk voor de fans? Ik denk het wel. De game is uitgebracht om het veertigjarige jubileum van de serie te vieren en als je de tv-series kent, dan kan het misschien best leuk zijn om een aantal bekende missies te spelen. Toch zal deze game voor de ‘gewone gamer’ geen bijzondere ervaring zijn. De besturing loopt niet echt soepeltjes en ook de camera werkt niet altijd geheel naar wens. Tel daarbij op dat de missies niet erg uitdagend zijn en al snel in herhaling vallen, dan had alleen het audio-visuele gedeelte de game nog kunnen redden, maar ook dat zit er niet in. Kijk je nu nog dagelijks de herhalingen van Star Trek op tv en heb je alle films in een luxe collector’s edition op dvd, dan is deze game misschien wel de moeite waard. Voor de overige gamers is het alleen aan te raden om dit ruimteschip maar aan je voorbij te laten vliegen.
