Aan de games van jaaaaren geleden wordt niet meer gedacht. Het enige dat lijkt te tellen is de next-gen meuk, en alle andere pre-rendered zooi. Tijd om oude games in het zonnetje te zetten, tijd voor een nieuwe Re-Play. Want wie het oude niet eert…
Op verzoek van Nitros Frufo[/center]
… is het nieuwe niet weerd. En dus beginnen we direct met een hele oude. Het is 1990, en de gouden tijd van het gamen staat in de steigers. Distinctive Software besluit een racegame te ontwikkelen, waarin men over stuntparcoursen racet. Het doel is om jezelf zo snel mogelijk naar de finish te rijden, klinkt simpel toch? Niet als je weet dat je over gebouwen moet springen, meerdere loopings achter elkaar moet bedwingen en ook nog af moet rekenen met concurrenten.
Een dikke baaneditor, veel wagens, gekke parcoursen en nog gekkere tegenstanders. Zie hier de gouden formule voor een van de meest begeerde racegames aller tijden: Stunts. Ook bekend onder de naam 4D: Sports Driving. Ik besluit om de game (1 MB!) te installeren, en word direct meegezogen naar de jaren 90. What the… De geluidsboxen van mijn PC kan ik weggooien, ik word immers getrakteerd op knarsende, schelle piepjes uit mijn computer zelf. In het hoofdmenu van de game besluit ik om direct zelf een parcours te bouwen. Hmm… recht stukje hier, springschans daar, flatje ertussen, springschans er weer achter, haarspeldbocht en een looping om het af te maken. Dit moet toch wel te doen zijn dacht ik zo. Ik kies een Lamborghini Countach, de andere tien auto’s probeer ik later wel. Skid Vicious, een gladjanus die in de jaren 70 is blijven hangen, wordt als tegenstander aangewezen. Vlak voor de laatste bocht probeer ik hem af te snijden. Helaas voor ons beiden belanden we in de rivier, en de race is over. “What was that good for, moron” krijg ik te horen, en een revanche is dan ook het gevolg.
Tegenwoordig is er nog steeds een gigantisch grote community rond de game Stunts, en worden er nog wel eens competities gehouden. De World Stunts Meeting is een ode aan de game, en werd gehouden in Budapest, 2004. Trackmania, Trackmania: Sunrise en Trackmania: Nations zijn dan ook de spirituele opvolgers van Stunts. In de time-trial mode wordt vervolgens tegen elkaar geraced, om te kijken wie de stuntbaan beheerst. Helaas vermaakte deze game mij dit keer een stuk minder dan tien jaar geleden, maar dat zal wel aan de verslavingsfactor liggen.
Kamertemperatuur, salaris en kots[/center]
In 1997 besloten de breinen achter Theme Park de engine, interface en de setting eens flink te veranderen. Van pretpark naar ziekenhuis, van lol naar serieuze shit. Jij bent ziekenhuisdirecteur, en om aan jou de taak mensen van de meest enge ziektes te genezen. Ik start een willekeurig level op, en zie dat de grootte van het ziekenhuis al bepaald is. Aan mij de taak om alles in te richten. Maar hoe krijg ik dat voor elkaar? Gelukkig komt er rechtsonderin een zuster/chirurge die mij helpt. Een receptie bij de ingang, een frisdrankautomaat ernaast, een spreekkamer, een apotheek enzovoorts. Laat de klanten maar komen! Na een minuutje wachten zijn er nog steeds geen klanten. De personal coach rechtsonderin geeft me een hint dat ik wel personeel in moet huren. Maar natuurlijk…
Een receptioniste, zuster, klusjesman, chirurg en een psychiater worden door mij aangenomen. Intussen is de zak met duiten al behoorlijk leeg, er moet dus gauw geld verdiend worden. De klanten komen, en het begint al aardig vol te raken. Niet alleen met mensen, maar ook met kots. De klusjesman kan het niet in zijn eentje af, en ik besluit om er nog twee aan te nemen. Er worden steeds meer ziektes ontdekt door mijn zuster, en dus kunnen steeds meer klanten geholpen worden. Meer klanten, meer geld. Meer geld, meer succes. Helaas breekt er een onbekende ziekte uit die door mij niet genezen kan worden, en dus vind er een groeispurt van bezoekersaantallen plaats bij het ziekenhuis aan de overkant van de straat. En dan begint mijn personeel ook nog eens om loonsverhoging te zeuren. Ik besluit om goedkopere, maar (dus) minder opgeleide krachten aan te nemen. Het niveau daalt aanzienlijk, en midden in de crisis krijg ik een telegram. Is het een sponsor die mij geld doneert? Is het een nieuwe ziekte? Ben ik ziekenhuis van het jaar? Geen van dit alles helaas. De burgemeester wil op bezoek komen. Mijn ziekenhuis is een remspoor in de onderbroek van de maatschappij (‘My ass is freezin’ off in here!) en moet dus dicht. Damn…
Wat een avonturen beleef ik met deze game, zelfs voor de zoveelste keer dat ik het speel. Dit is hetzelfde als XIII: er móét gewoon een opvolger komen. Dit is immers na Rollercoaster Tycoon gewoon de beste simulatiegame die gemaakt is. Nou ja, misschien niet de beste, maar zeker wel de leukste!
.gif)
De beste ollie tot nu toe[/center]
Na Fifa 99 mijn favoriete sportgame tot dusver. De kerels van Neversoft hadden een sterk eerste deel neergezet, en dus moest het tweede deel ook ijzersterk zijn. Dat het echter zó goed zou worden, hadden ze zelf niet eens durven dromen.
Ik lig al een tijdje na te denken over deze game. Ik wíl er wel kritiek op hebben, maar eigenlijk kan ik het niet. Technisch is deze game natuurlijk een pareltje, en heeft me ook tientallen uren vermaak bezorgd. Gelukkig heb ik ‘m nog op CD, en de installatie is dan ook snel voltooid. De gebruikelijke introfilmpjes (Neversoft: nog altijd de besten ooit) komen voorbij, en de werkelijk fantastische soundtrack begint. Van rock tot punk en hip-hop, werkelijk alles is verwerkt. En dan als je op de spatie drukt, dat nostalgische skateboardgeluidje. Het komt de game alleen maar ten goede, en de sfeer is dan ook al gauw gezet.
Maar hoe ging die game ook alweer? Met de C,V,B, pijltjestoetsen en de spatiebalk baande je skater zich een weg door de leuke levels. Elk level levert me weer een moment op waarop ik weer helemaal in de game zit. Te beginnen in de Hangar, om vervolgens te gaan naar School, Marseille, New York, Venice Beach, Ventura, Philidelphia en de laatste competitie wordt gehouden in de Bullring, Mexico. Er waren natuurlijk een aantal unlockable levels, evenals skaters die te verdienen waren. Spider-Man, Officer Dick, Private Carrera en McSqueeb zijn de vier namen die de hardcore fans van deze game allemaal al gezien hebben. De speler stapt in de huid van een erkend skateboarder, of een eigen gemaakt persoon. Je doel is om alle Mission-goals te voltooien. Verzamel de munten, grind over een bepaalde munt, vind geldbiljetten, vind de geheime videoband enzovoorts enzovoorts. Je wordt hiervoor beloond in valuta, waarmee je betere boards en nieuwe levels verdient. Ook was het mogelijk je eigen park te maken, en dat resulteerde in grootse communities op het internet. Nog altijd de beste skategame ooit. Jammer dat het nu gigantisch uitgemolken wordt, in Fifa- en Sims-stijl…
Heb je ook een game die je graag terugziet in de volgende Re-Play? Stuur dan een mailtje naar [email protected]!
