Chromehounds

Profvoetballer, Formule 1-coureur of piloot worden, het zijn de bekende jongensdromen. Op de tweede plek vinden we dingen als ontdekkingsreiziger, gamejournalist (ja, ik weet ‘t) en dierenarts. Maar stiekem, heel stiekem wil elke jongen dingen kapotmaken. Stenen tegen andere stenen aangooien, zandkastelen verwoesten en met vuurwerk spelen; het moet zo spectaculair mogelijk. Chromehounds laat je deze ultieme jongensdroom doen uitkomen; je hebt niks te verliezen en alles om kapot te maken. Van onderen, yee-haw!

Chromehounds speelt zich in 2006 af, maar niet in de wereld zoals wij die kennen. De Koude Oorlog loopt verkeerd af en het komt tot een derde wereldoorlog. Er worden een heleboel naties en landen genoemd die ik nu alweer vergeten ben maar het gaat erom dat de mensheid elkaar bijna compleet heeft uitgeroeid in de oorlog die inmiddels al twintig jaar voortduurt. Daarom zoekt men nu soldaten in de vorm van robots, oftewel chromehounds. Wapenwetenschappers hebben na de Tweede Wereldoorlog het bedrijf Rafzakael in het leven geroepen, dat op dit moment markt- en wereldleider is met zijn hounds. Rafzakael huurt mercenaries in om hun bedrijf te verdedigen, waarvan jij er eentje bent. Ze horen niet bij een van de drie vechtende partijen, maar ze vechten om te overleven.

Saaie campaign

Grote kans dat al je interesse in deze game in de bovenstaande alinea bent verloren, en zo was het bij mij ook. Het verhaal van de singleplayer is slap, erg slap, maar de singleplayercampaign zelve is zo mogelijk nog erger. De story mode kent een zestal campaigns met allemaal een aantal missies. In elke campaign neem jij een soort Chromehound onder je hoede, die het beste te omschrijven zijn als een class in een Role-Playing Game. Zo heb je de Soldier, Sniper, Defender, Scout, Heavy Gunner en Tactics Commander. Het klinkt allemaal misschien wel flitsend, de campaigns zijn oersaai. De missies bestaan uit niet meer dan een aantal opdrachten zoals ‘verover die locatie’, ‘moord alle vijanden uit’ en ‘ga daarheen voor informatie’, overgoten met dat saaie stukje verhaal wat we eerder al langs hebben zien komen. From Software heeft veel moeite gedaan een rijke achtergrond te scheppen bij deze game, met tijdlijnen en hele verslagen van oorlogen en beslissingen, maar het voelt allemaal zo nep aan.

Online

Gelukkig is de multiplayermode een heel stuk beter dan de singleplayer, en je doet de zestig euro die je aan deze game besteed echt tekort wanneer je deze game niet gaat spelen via Xbox Live. De standaard spelmodi zoals Deathmatch, Team Deathmatch, Capture the Flag en Survival zitten er in, tezamen met een aantal varianten hierop. Ook zit er een Neroimus War-mode in, genaamd naar het continent waar de game zich in afspeelt, heb ik me laten vertellen. Deze is nog het meest te vergelijken met de War of the Ring-mode uit The Lord of the Rings: The Battle for Middle-Earth II. Je krijgt een landkaart voor je te zien met daarop strategische punten op het speelveld. Vervolgens vecht je in een online potje uit wie dat punt gaat bezetten en zo probeer je de tegenstander te verdrijven.

Hectisch?

De online multiplayeractie is behoorlijk heftig. Er dus zijn een aantal verschillende mechs die allemaal hun technische voor- en nadelen hebben, en communicatie is van levensbelang. Ook is het zaak een uitgebalanceerd team te hebben, want met zes close-combat Soldiers tegen een team vol met Snipers leg je het uiteraard af. Elke mech heeft een aantal wapensystemen die overigens aan te passen zijn in de garage die in de game verwerkt zit. Wanneer je singleplayermissies voltooit krijg je nieuwe onderdelen voor je robots, die je prestaties online kunnen verbeteren.
De potjes op Xbox Live zijn met maximaal twaalf man te spelen en zijn af en toe vrij hectisch te noemen. Het is helaas jammer dat de meeste maps nogal groot zijn voor maar twaalf man, en daardoor voelt de game online een beetje leeg aan. Daarnaast is het zo dat de chromehounds waarin je speelt echt kolossaal zijn, we spreken over stalen gevaartes met de afmetingen van een goede Bijlmerflat. Daarom is het soms moeilijker om te missen dan te raken, waardoor tactiek van ondergeschik belang wordt. Ook voelt de besturing van de mechs een beetje lomp aan, ze bewegen lang niet zo soepel als hun tegenhangers van MechAssault. Het is dan wel weer zo dat je door het slome gedreun van de poten echt het idee krijgt in met een honderdtonner rond te lopen, maar het komt de online gameplay zeker niet ten goede.

Twee mooie dingen

Grafisch ziet de game er aan de ene kant subliem, maar aan de andere kant vreselijk uit. Nog nooit heb ik zoveel detail op een mech gezien als in deze game, het staal glimt en schittert echt en ze zitten boordevol details. Het andere wat mooi is in deze game, zijn de explosies, die werkelijk fenomenaal zijn. Al je munitie leegschieten op een groepje tanks levert een mooie vuurbol op, met uiteraard een dikke paddestoelwolk ten gevolg. Helaas blijft het hier bij. De rest van de wereld is ongeïnspireerd, saai en leeg. Je loopt door een land dat verwoest zou moeten zijn door oorlog, maar het enige wat ik tegenkom is af en toe een vijandelijke basis die er nog dooier uitziet dat de bomen er omheen. Het is wel duidelijk dat de ontwikkelaar zich voorgenomen heeft om veel aandacht te besteden aan de robots en de ontploffingen, en de rest maar heeft gelaten voor wat het is. Want excuusjes dat de console het niet aan zou kunnen, daar moet je over een jaar of vier nog maar eens mee terug komen, maar zeker niet nu, wanneer het apparaat bij de meest krachtige gameplatforms van dit moment behoort.

Conclusie

Toen ik aan de singleplayermode van Chromehounds begon werd het halverwege de tutorial al saai, en dat was een voorbode wat de rest van de campaign me zou gaan bieden. Online haalde ik meer m’n gram, maar ook daar wordt de game geteisterd door langdradigheid; de robots bewegen langzaam en lomp, en de maps zijn veel te groot, of het aantal gamers juist te klein. Wanneer je zo gek bent om de game helemaal te voltooien en alle onderdelen te halen zul je heel lang zoet zijn, maar je weet niet wat je jezelf aandoet. Wanneer je deze game koopt, doe dat dan alleen voor de online multiplayer.