Ninja-games doen het over het algemeen erg goed, waarschijnlijk omdat veel mensen zich van binnen wel stiekem een beetje ninja voelen. Sluipen door het duister en met je zwaard je tegenstanders doormidden hakken is gewoon leuk! Shinobido: Way of The Ninja zou ook zo’n soort game moeten zijn, maar of Shinobido: Way of The Ninja zich bij de toppers kan voegen…
Het leven van een ninja is hard
In de ninja-cultuur draait het meestal om afgeslachte familieleden en haat- en wraakgevoelens die je ertoe aanzetten om de eer van je ninja clan te verdedigen en je tegenstanders uit de weg te ruimen. In Way of The Ninja is dat niet veel anders. De Asuka Ninja-clan waarvan je ooit lid was en die de regio beschermde is helemaal uitgemoord door een andere clan en dus verkeert de regio in grote onrust. Gelukkig is er één overlevende, Utaka, en laat dat nou net de ninja zijn die jij moet spelen. Utaka weet zich helemaal niks meer te herinneren en mede daardoor worden zijn haat- en wraakgevoelens aangewakkerd en hij denkt dat als hij de vijandige-clan heeft verjagen en uitgemoord hij weer verder kan met zijn leven. Een standaard verhaaltje dus en naarmate het spel vordert leert Utaka steeds meer over zichzelf en begint hij zich steeds meer te herinneren van vroeger.
De camera en de controls
Een game waarin alles draait om precisie van je aanvallen en bewegingen kan alleen goed werken wanneer de controls en de camera ook 100% meewerken en precies doen wat je ervan verlangt. Helaas is dat met Shinobido: Way of The Ninja niet het geval. De camera zit erg vaak in de weg en zeker wanneer je van dak naar dak probeert te springen zal je al snel de weg kwijtraken omdat de camera rondjes om je begint te draaien omdat de camera een dakpan aanziet als een muur, helaas zit het spel vol met camera bugs.
Ook de controls zijn verre van ideaal. In dit spel kan je zo goed als alles in je omgeving gebruiken om aan te hangen, op te klimmen of overheen te rennen en dus zal je enorm veel gebruik gaan maken van verschillende knoppen combo’s om overal bij te kunnen komen. Maar wanneer de camera verkeerd draait en jij op dat moment probeert ergens op te springen, zal je sprong afwijken en zal je waarschijnlijk er vanaf vallen of gezien worden door een tegenstander. Ook zitten er toch wel redelijk wat bugs in het spel en het besturen van je character als het aankomt op het klimmen en rennen op de muren. Zo had ik een missie waarin ik ongezien ergens naar binnen moest komen, en ik dacht bij mezelf dat wordt een makkie! Daken genoeg dus ik koos een steegje uit waar ik ongezien het dak op kon klimmen, een eitje dacht ik. Vervolgens ging in het steegje de camera van links naar rechts waardoor ik niet goed gecontroleerd het dak op kon komen. Blijkt dat je in de verwarring op het verkeerde dak bent geklommen…
Dé boomhut
Iedere ninja moet natuurlijk een vet hippe hide-out hebben, bijvoorbeeld een stoere ondergronde gang, een grot of een superdeluxe penthouse. De makers van dit spel hebben dit niet helemaal begrepen, want de hide-out van de hoofdpersoon is een oud vervallen huis, waarvan hij beweert dat het ooit een geweldig mooi huis was (sure..), dat ongeveer net zo luxe is als de gemiddelde kartonnen doos in een sloppenwijk. Vanuit die ‘nog net geen kartonnen doos’ kan je items kopen per postduif (logica?) en zal je missies kunnen accepteren om geld te verdienen en des te meer missies je complete des te meer kom je over jezelf te weten.
Wat is een vervallen boomhut zonder een mooie tuin? Wanneer je lekker in je huisje zit kan je uit het toch wel goed gemaakt en uitgebreide menu buiten vele opties als items kopen, missies accepteren, saven en loaden ook ervoor kiezen om naar de tuin te gaan. In die tuin kan je zelf hindernisbanen en missies maken om jezelf alvast klaar te stomen voor het echte werk, wat toch wel een erg leuke functie is voor die drie mensen die helemaal op zullen gaan in deze game.
Mission Impossible 4
De meeste ninja-games draaien om stealthen en het ombrengen van je tegenstanders zonder sporen achter te laten en zonder ontdekt te worden. Natuurlijk is Shinobido: Way of The Ninja daar geen uitzondering op, maar of het ook lukt is een heel ander verhaal. Natuurlijk is het mogelijk en in de tutorial-filmpjes ziet het er allemaal heel makkelijk uit, maar mede door de knullige besturing en bagger camera is het zo goed als onmogelijk om een tegenstander van achter te benaderen en zonder gezien te worden zijn strot door te snijden. Dit heeft tot gevolg dat je de missies waarin je iedereen moet vermoorden zonder gezien te worden snel zal verpesten en het niet mogelijk is om een missie te herkansen en ik kan je vertellen, dat zorgt voor erg veel frustratie en irritatie en daarom is het wel zo verstandig om voor iedere missie te saven zodat je hem tenminste terug kunt spelen. Mocht je toch in staat zijn om een missie af te sluiten, dan zal je geld krijgen waarvan je nieuwe items kunt kopen en zal het vertrouwen van je opdrachtgever stijgen.
Als het fout gaat, gaat het ook goed fout
Wanneer je er niet in slaat om je tegenstander vanuit een stealth-move te verslaan te doden in één simpele beweging zal je hem gewoon man-to-man moeten vechten. Wanneer je je tegenstander niet binnen tien seconden om weet te leggen, zullen ze om versterking roepen. Normaal zal dit gaan om de volgende tegenstander die nog geen dertig meter verderop staat, maar in Shinobido roept hij gelijk zijn hele familie erbij en dus sta je al snel tegen een stuk of negen mensen te vechten. Normaal zou dit geen probleem zijn geweest, maar je kunt je aanvallen maar focusen op één tegenstander tegelijk en in een mass-fight zorgt dit erg snel voor problemen met gevolg dat je compleet de pan in wordt gehakt, je een deel van je items kwijtraakt, je reputatie verliest met je opdrachtgever en je gefrustreerd aan een volgende missie zal gaan beginnen.
Conclusie
Toen Shinobido: Way of The Ninja bij mij op de deurmat viel zat ik mezelf echt te verheugen op een goede ninja-game. Helaas stelde wat ik uiteindelijk aantrof mij erg teleur. De verhaallijn is dik in orde, de afwisseling en keuze tussen de menu’s is erg uniek, maar dan de controls en camera… De controls en camera zijn dermate dramatisch dat de speelbaarheid van dit spel enorm laag ligt en ik raakte behoorlijk snel gefrustreerd door het falen van mijn character door de camera en controls. Shinobido: Way of The Ninja is misschien voor de fans van de serie en ninja-games nog wel te doen, maar ik had echt véél meer van dit spel verwacht… Shinobido: Go Away Ninja!
