Gamejournalist, is het niet een geweldig vak? De nieuwste games als eerste spelen, in contact komen met allerlei machtige mensen uit de bizz en tripjes waarop geweldig voor je gezorgd wordt. Althans…
Een hele hotelverdieping speciaal voor ons gereserveerd, paintballen tegen de Belgen in de bossen van Brabant en voetballen tegen de gasten uit FIFA Street 2, we hebben het allemaal al meegemaakt. En het enige wat je ervoor hoeft te doen is af en toe wat nieuws te verzinnen en soms de zogenaamde expert uit hangen in een van je reviews. Het is geweldig dat je soms je frustraties heerlijk van je af kunt schrijven in een review die spelaspect na spelaspect van een game de grond in boort. Een review, waarin je geen spaander heel laat van alles waarvoor de makers achttien maanden lang, tien uur per dag gezwoegd hebben. Of je prijst een game de hemel in, wanneer je na het spelen van het spel met vlinders in je buik opstaat en wanneer dat gevoel na het vol slijmen van vier kantjes door je hele lichaam is verspreid, in de wetenschap dat jij nu misschien wel duizenden lezers net zo enthousiast hebt gemaakt.
Inderdaad, een beetje invloedrijk zijn is prachtig, en dat hebben de uitgevers ook door. Als jij een game grondig getest hebt en daarna je artikel online zet, breng je eigenlijk gratis reclame voor een game. Het is ten eerste voor de uitgevers al van belang dat de lezers op de hoogte zijn van hun nieuwste games, en een goed oordeel daarbij is natuurlijk helemaal mooi. Daarom schijnen ze bij de PR-bureau’s wel door te hebben hoe ze ons moeten paaien, al die leuke tripjes en de bijbehorende extra’s zijn daar een goed voorbeeld van. Maar natuurlijk ook de boothbabes, alhoewel die helaas gedwongen worden in steeds meer kleren te lopen.
Afijn, we zijn dus gamejournalisten. Gamejournalisten, die naar een godvergeten wolkenkrabber in Hoofddorp komen om daar op de negenentwintigste een game te spelen. We schrijven hier over Cars, de nieuwste game bij de gelijknamige film van Pixar en Disney, die over een aantal weken in première gaat. Een tijdje geleden kregen we een uitnodiging dat we dit spel eens grondig aan de tand konden voelen en om alvast in de stemming te komen konden we daarvoor al genieten van de film. Een heel leuk extraatje natuurlijk, en het was dan ook een beetje vechten hier op de redactie wie erheen zou mogen. Uiteindelijk werden het ondergetekende en De Nuchtere Brabander Teun, die helemaal vanuit een gehucht ergens dichtbij Eindhoven tweehonderd kilometer afreisde voor een kinderspelletje.
Daar waren we dan, stipt om vier uur op de bovenste etage van de Zuidertoren in Hoofddorp. We werden een mooi bioscoopje ingeleid, wat eerlijk gezegd vele malen beter was dan wat we verwachtten. Ook de film was zeker niet slecht. Uiteraard waren we er misschien een jaartje of tien-vijftien te oud voor, maar dat mocht de pret zeker niet drukken. Lighting McQueen is geen typetje in strak pakkie die de dansvloeren van de jaren ’70 onveilig maakt, maar een keisnelle racewagen. In de laatste race om de Piston Cup wordt hij gedeeld eerste, waarmee de strijd nog niet gestreden is. Een week later zal de echte finale verreden worden, en Lighting reist in zijn trailer af naar de City of Angels om daar de beslissende race te rijden. Hij valt echter van zijn oplegger af en belandt in Radiator Springs, ‘het leukste stadje in Carburator County’. Daar ontdekt hij dat niet alles om winnen gaat, dat vrienden veel belangrijker zijn en dat je niet altijd alleen maar aan jezelf moet denken.
Een diepe moralistische inslag dus, naar de film bevat uiteraard ook de nodige dosis aan Pixar-humor. Verwacht niet dat je over de bioscoopbanken rolt van het lachen, maar een grijns rond je mondhoeken krijg je zeker een tiental keer voor elkaar. Na de film hadden we echt zin om de game te spelen, want een racegame met deze setting zou natuurlijk behoorlijk vermakelijk kunnen zijn. De game volgt uiteraard het verhaal van de film en verweeft daar dan een aantal leuke opdrachten en veel humor doorheen. Waarschijnlijk. Althans, dat denken we. Tenminste, we raden dat we dat zouden denken.
Punt is namelijk, dat we die hele game niet eens gezien hebben. Heel Disney Nederland was al vertrokken toen de film was afgelopen en nergens in het gebouw was ook maar een console te bekennen. Kijk wanneer we nou een stel gasten van MoviesNet.nl waren geweest hadden we na de film uiteraard de benen genomen maar we kwamen daar toch echt om die game te spelen. Zonde om met deze zeperd naar huis te gaan, we zijn toch geen stel kinderen die een kleurplatenprijsvraag hebben gewonnen?
