Ico kwam in 2002 uit. De game kreeg gigantisch hoge cijfers van de bladen en de gamessites, maar helaas luisterde de grote massa niet. Nee, die speelden liever Grand Theft Auto, Pro Evolution Soccer of Metal Gear Solid. Met Shadow of the Colossus wil Sony het nogmaals proberen. Ook deze game lijkt weer supergoed te worden, er zitten innovatieve nieuwe dingen in en het wordt misschien wel dé game van dit voorjaar, of van 2006?
Laten we hopen dat de geschiedenis zich niet zal herhalen.
Allereerst wil ik even duidelijk maken dat Shadow of the Colossus geenszins een vervolg zal zijn op Ico. Inderdaad, de games kennen hun overeenkomsten en je kan duidelijk zien dat ze van dezelfde ontwikkelaar komen, maar het was zeker niet de bedoeling om een tweede deel van Ico te maken.
Tragisch heldenepos
In Shadow of the Colossus speel jij de held van het verhaal. Zijn geliefde is dood en de hoofdpersoon is ontroostbaar. Het enige wat hij nog wil, is weer bij zijn vriendin zijn. Daarom moet of het meisje weer tot leven worden gewekt, of onze held moet ook dood, zodat ze samen rust hebben.
Met een spel waarin je hoofddoel is om dood te gaan kun je natuurlijk niet zoveel plezier beleven, dus hij kiest voor het eerste. Daarom breng je het meisje naar een verlaten tempel en leg je haar op het altaar. De zielen uit het hiernamaals rijzen op en de god, die heerst over het leven en dood op deze slechte wereld, verschijnt. Om de vriendin van de held tot leven te wekken, moet hij de gigantische kolossen in de mysterieuze wereld waarin dit epos zich afspeelt doden. Hij gaat op pad en komt al spoedig bij de eerste aan…
De wereld waarin Shadow of the Colossus zich afspeelt is uitgestrekt, heel erg uitgestrekt. Gelukkig heb je de beschikking over een paard zodat je sneller kunt reizen, maar het blijft alsnog een hele tocht. Niet dat dat erg is, want je zal genieten van de omgeving. De werelden zijn erg mooi vormgegeven en af en toe zijn hierin ook wat platformelementen verborgen. Jungles, woestijnen en berggebieden wisselen elkaar af, maar de indruk dat dit één grote woestenij is, komt altijd over. Je voelt je alleen op de wereld, en dan sta je ook nog eens tegenover zo’n reusachtig schepsel.
Zestien kolossen
Je vindt je weg naar de eerste kolos met je zwaard. Wanneer je dit omhooghoudt, reflecteert het koele staal de zonnestralen, en de volgende kolos is in de richting van de sterkste straal. Na een tijdje lopen doemt een grote gestalte aan de horizon op. Pijlen hebben geen nut en erop inhakken heeft geen zin, dit is één van de oude heersers van deze wereld.
Elk van de zestien kolossen vereist een andere tactiek om hem neer te halen. Meestal komt het erop neer dat je langs zijn lichaam omhoog moet klimmen om zijn zwakke plek te vinden, om hem met enkele steken van je zwaard te doden. Elke kolos is anders, dus elke kolos vereist ook een andere tactiek. Sommige kolossen zijn van steen, andere hebben een vacht en ene is nog groter dan de ander. Als je de screenshots bekijkt krijg je nog niet de helft van het gevoel dat je ervaart wanneer je de game speelt en zelf tegenover zo’n enorme demon staat.
Voorlopige conclusie
De graphics zien er nu al adembenemend uit en ademen een sfeer zoals geen enkel ander spel. Shadow of the Colossus moet een avontuur worden dat je nooit meer zal vergeten.
De game is inmiddels al een tijdje uit in de Verenigde Staten en Japan, en we horen niets dan lovende reacties. Enige kleine minpuntjes die worden genoemd zijn de framerate die soms nogal laag is, de besturing die niet echt geschikt is om behendig een kolos mee te beklimmen en af en toe werkt de camera ook niet helemaal mee. Het lijkt me onwaarschijnlijk dat deze dingen nog uit de versie zoals die hier in Europa in de winkels komt te liggen worden gehaald, maar dan nog zullen ze de pret niet kunnen drukken. Binnen een maand lees je hier ons eindoordeel, van deze nu al onsterfelijke game.
