Switch
Zonder het nog over de versies op de handhelds te hebben, zijn er al zes Tony Hawk spellen eerder verschenen. Het begon met Tony Hawk’s Pro Skater 1, waarin niet eens een manual mogelijk was. Uiteindelijk zijn er vier Pro Skater delen uitgekomen, waarna er twee keer een Tony Hawk’s Underground uitkwam. In Tony Hawk’s Underground speelde je twee vrienden die zich een weg naar de skatetop baanden en Tony Hawk’s Underground 2 ging over de Destruction Tour van Bam Margera vs. Tony Hawk. Aangezien Neversoft niet opnieuw tot vier wou tellen, sloeg men een compleet andere richting in. In Tony Hawk’s American Wasteland ben je een boerenkinkel die afreist naar de City of Angels om daar een gooi naar de top de doen. Al snel ondervind je hoe moeilijk het leven als hekkensluiter in de skatewereld is en ontmoet je een paar vrienden. Deze vrienden hebben een enorme lap grond, met het idee daarop een gigantisch skatepark te bouwen. Niet zomaar met kant en klare ramps, maar met onderdelen van de stad.
Tony Hawk’s American Wasteland draait dan ook om het opbouwen van dat skatepark. Samen met je vrienden sloop je onderdelen van de stad welke vervolgens in het park geplaatst kunnen worden. Zo jat je bijvoorbeeld een keer een dak van een kiosk en steel je een radioantenne door hem een paar keer te stickerslappen. Vervolgens worden de gewonnen onderdelen in het park gezet waarna je er wederom een opdracht mee kan doen.
Over de kop
Niet alleen de opzet van de game zelf is dus verandert, ook qua gameplay zijn de nodige aanpassingen verricht. De opvallendste nieuwe feature in American Wasteland is de aanwezigheid van BMX fietsjes. Vroeger speelde ik Tony Hawk Pro Skater 2 en Dave Mirra Freestyle BMX apart, nu lijken beide gecombineerd. Als je denkt dat het besturen van een BMX net zo eenvoudig en onuitgebreid als eerdere gastrollen in de Tony Hawk-franchise is, dan heb je het goed mis. De besturing van het fietsje is namelijk verdomd lastig onder de knie te krijgen. Het fietsje kan alleen bestuurt worden met de linker analoge trigger. Met de rechter analoge trigger en met de figuurtjestoetsen wordt de trick bepaald. Hoewel er in de lucht een beperkt aantal tricks mogelijk zijn, zijn er ook nog andere mogelijkheden om je combo zo groot mogelijk te maken. Dingen die op een skateboard ook mogelijk zijn zoals wallplant, diverse stallen, manuals, variaties op grind, back- en frontflips, maar ook het welbekende flatland. Flatland is vooral het technische deel van BMX’en waarbij je op een stukje straat alles laat draaien van je fiets wat kan draaien. Zo kun je bijvoorbeeld balanserend op je voorwiel je frame eromheen laten draaien. Hoewel de besturing van een BMX best pittig is, is het een kwestie tijd voor je het door hebt. Het BMX’en is een stuk realistischer dan het skateboarden, aangezien je hiermee echt geen onwijze airtricks maakt, zoals je die met een skateboard wel kunt maken. Bij het maken van een backflip (achterwaartse salto) ben je in het begin volkomen de weg kwijt. Je weet niet meer wat boven of onder is en je land vervolgens op je dop. Naarmate je meer feeling hierover krijgt voer je ze steeds beter uit en kun je er variaties op doen. Bij het BMXen had ik het gevoel alsof ik iets aan het leren was, hetgeen ik niet had bij het skateboarden.
De hoeveelheid nieuwe moves in Tony Hawk’s Americaan Wasteland is relatief groot. Zo zijn er een aantal old skool tricks toegevoegd zoals variaties op de Natas Spin, de Bert Slide en het rond draaien op je bord in Bert Slide-houding. Daarnaast is het mogelijk om tegen muren op te rennen om vervolgens salto’s te doen. Deze salto’s kunnen ook op de grond zelf worden gemaakt en gecombineerd worden in een combo.
Realistisch op je bek gaan
De physics van het board en skater zijn eveneens verbeterd. Het eerst wat mij op viel bij het spelen van de game was het landen van de skater. Het ziet er allemaal wat soepeler uit, niet meer die stand van de skater alsof ‘ie heel nodig naar de wc moet. Hij springt echt, flipt zijn board om vervolgens zijn board naar de grond te ‘stampen’. Hierdoor krijg je het gevoel dat je een trick echt landt. Het skateboard gedraagt zich als een skateboard en je bent hem dan ook echt ‘kwijt’ als je hard op je bek gaat bij het grinden.
Tony Hawk’s American Wasteland speelt zich af in een gigantische wereld wat symbool staat voor Los Angeles, the City of Angels. Wijken als Beverly Hills, Hollywood, LA Downtown, Santa Monica, West LA zijn verwerkt met hun karakteristieke eigenschappen. Zo zie je premières bij Hollywood, gangsters in Downtown en is West LA niets meer dan één groot open riool; een droom voor old skool skaters. Deze werelden worden verbonden met een stuk level ertussen in de vorm van een tunnel of gang. Hierdoor kun je skaten in LA zonder laadtijden wat weer staat voor uren skaten zonder storende menu’tjes. Dit is zeer goed uitgewerkt door Neversoft en is een sterke verbetering op voorgaande delen, aangezien de levels relatief klein begonnen te worden.
Conclusie
De keuze van Neversoft om het op een andere boeg te gooien, heeft wat mij betreft de game veel goed gedaan. Het skaten met bekende skaters was ik nu wel een beetje zat en bovendien ik was toe aan nieuwe namen. Tony Hawk’s American Wasteland heeft voldoende gameplay toevoegingen om het, zelfs voor mij die alle delen heeft gespeeld, boeiend te houden. Het opbouwen van je eigen karakter (mijne was zó geil), de gigantische wereld, de stylisch felle kleuren en natuurlijk de optie Skate Ranch maken het voor mij een titel die ik nog vaak zal spelen. Perfect is het niet en Tony Hawk’s American Wasteland zal niet voor iedereen hetzelfde amusante vertier betekenen als dat het voor mij heeft betekend, maar hou je van het sfeertje, dan moet je deze game zeker eens proberen. Als is het maar voor de vernieuwde stijl.