[/center]Tony Hawk is niet eerder op de handhelds in drie dimensies uitgekomen, aangezien daar vaak de mogelijkheid niet was gezien de hardware. Met de komst van de DS en PSP kan dat echter wel. Daarom heeft Activision een port laten maken (door Shaba Software) van Tony Hawk’s Underground 2 naar de PSP. Hoe dat is bevallen, lees je in de review.
Tony? Die ken ik al
Waar ik bang voor was in Tony Hawk’s Underground 2 Remix was een slechte camera positie, maar vooral te weinig vernieuwing. Tony Hawk’s Underground 2 Remix zou een rechtstreekse poort worden, wat zou betekenen dat de verhaallijn en classic mode hetzelfde zouden zijn. Dat de story mode hetzelfde is betekent dus wederom een World Destruction Tour. Bam Margera en Tony Hawk hebben ieder hun eigen team waarmee ze over de wereld reizen. Zo komen ze in de wereldsteden waarvan de karaktereigenschappen op elkaar gepropt zijn en zo ideale skatelijnen hebben gevormd. Beide teams moeten vervolgens punten vergaren door waanzinnige tricks te doen, vaak met een destructieve ondertoon. Dit houdt in dat er uit een helikopter moet worden gesprongen, de lokale bevolking op de kast gejaagd moet worden of dat er onderdelen van een stad gesloopt moeten worden.
Aangezien de landen die in Tony Hawk’s Underground 2 Remix aanwezig zijn exact hetzelfde zijn als in THUG 2 qua verhaal en opdrachten, wist ik direct waar ik naartoe moest. Zo waren deze steden dus binnen tien minuutjes uitgespeeld en kon ik fluitend (terwijl ik de game op ‘hard’ speelde) naar het volgende level. Gevolg was wel dat ik, ondanks dat ik veel opdrachten had vervuld, de story mode al in vier uur uit had. Wanneer je zo snel door de 16 levels heen skate en alleen vier nieuwe exclusieve nieuwe levels tegenkomt, kun je dus spreken van weinig vernieuwing. Door deze niet vernieuwde story mode is Tony Hawk’s Underground 2 Remix dus, zoals verwacht, geen spel voor iemand die de game al op de PlayStation 2 heeft.
Gameplay
Wanneer je een PlayStation 2 spel converteert naar een PSP spel, zit je natuurlijk met een aantal problemen. Het grootste probleem is nog wel hoe je acht beschikbare toetsen (richtingstoetsen daar gelaten) omzet naar zes toetsen. Aangezien Tony Hawk door de ontwikkelde gameplay de laatste jaren behoorlijk wat toetsen erbij heeft gekregen, moest er dus voor sommige doeleinden een oplossing gevonden worden. Het wel bekende ‘focus’ had datzelfde probleem. Focus kan gezien worden als de Tony Hawk’s eigen bullettime waarbij het spel wordt vertraagd en je zo dus meer tijd hebt voor combo’s. De focus schakelde je op de Playstation 2 in doormiddel van L3 – het indrukken van de trigger waarmee je het spel ook bestuurde. Nu schakel je de focus in doormiddel van een klein tikje met de analoge trigger van de PSP, de trigger waarmee je de camera tijdelijk regelt van de game. Persoonlijk vind ik het heel irritant om de focus in Tony Hawk’s Underground 2 Remix te gebruiken, omdat je te veel uit je spel gehaald wordt doordat het (relatief) te veel tijd kost. Dit terwijl de focus bij mij altijd een belangrijke rol speelde bij het halen van miljoenen combo’s.
Voor de rest is de besturing, ondanks het missen van twee schouderknoppen, vrijwel hetzelfde gebleven. Met enkele aanpassingen heb je de besturing toch vrij snel onder de knie. Dit betekend dat Tony Hawk’s Underground 2 Remix direct vanaf het begin al lekker weg skate met wederom het heerlijke gevoel van ‘alles kan’.
Conclusie
Ondanks dus enkele ‘onhandigheden’ in de besturing, zijn er zeker ook een aantal pluspunten te noemen. Dat Neversoft zo’n game uit een DVD haalt, is niet zo heel uniek. Dat Shaba Games dezelfde game en nog meer op een handheld te krijgen, is echter een behoorlijke prestatie. Hoewel de game iets minder scherp is en een wat lagere fps lijkt te hebben, is het natuurlijk een knap staaltje techniek dat een PlayStation 2-spel vrijwel even soepel loopt op je PSP. Een ander absoluut positief punt in de game is de multiplayer. Via een draadloos netwerk kan er met maximaal vier PSP’s tegelijk gespeeld worden. Niks splitscreen zoals bij de consoles, maar je eigen volledige schermpje. De modes zijn vrijwel hetzelfde als op de PlayStation 2, maar op deze manier natuurlijk veel leuker om te spelen. Daarnaast zijn de vier levels die zijn toegevoegd stuk voor stuk leuk om te spelen.
Toch zijn er ook enkele minpunten in de game. Zoals gezegd is de framerate en scherpte ietwat lager dan we in THUG2 zagen. Mijn grootste punt van ergernis was echter de vele (grafische) bugs. Vaak zat ik vast aan een trap, maakte ik een manual in plaats van een grind op een leuning of viel ik dwars door een muur heen. Door het gebrek aan knoppen is, zoals gezegd, niet iedere functie even handig te bedienen met je PSP.
Twijfel je of je deze game wilt kopen, dan moet je je twee dingen afvragen. Als je Tony Hawk’s Underground 2 al op de PlayStation 2 hebt gespeeld, dan is Tony Hawk’s Underground 2 Remix waarschijnlijk mosterd na de maaltijd voor jou. De story mode is amper vernieuwd (op 4 nieuwe levels na) en de classic mode is identiek. De tweede vraag is of je een console in bezit hebt. Tony Hawk’s America’s Wasteland zit er namelijk aan te komen en is, voor zover wij hem hebben gespeeld, veel interessanter. Heb je Tony Hawk’s Underground 2 op de PlayStation2 niet gespeeld, dan haal je een leuke titel voor je PSP in huis. Heb je dat wel, dan is het verstandiger om te wachten op America’s Wasteland.