Area 51

In het land der First Persons Shooters is de gamer koning. Zo langzamerhand moeten de ontwikkelaars echter steeds meer moeite doen om origineel te zijn en met een degelijke shooter op de proppen te komen die ons ook nog eens verrast. Lees hier om te kijken of Area 51 tot die laatste categorie behoort.

Daar gaan we weer

Area 51 gaat over de gelijknamige supergeheime basis in Amerika, waar de Verenigde Staten al hun sneaky wapens ontwikkelen en plannen uitdenken. De naam Area 51 is dus niet alleen synoniem voor geheimzinnigheid, maar is tevens een dankbaar onderwerp voor spannende films, intriges en nu ook games. Hoewel, Area 51 komt al wel vaker voor in computergames. Ik herinner mij natuurlijk een van de levels in Tomb Raider 3, voor mij nog steeds de moeder aller games. Het level is genaamd, jawel, ‘Area 51′ en al in dit bejaarde level was er sprake van een zweem van geheimzinnigheid. Midway kon dus haar lol op want wat is er nu mooier dan een game maken over zo’n tot de verbeelding sprekend onderwerp. Dat moest dus haast wel goed komen.

Ja….maar!

Laat ik het maar vast zeggen: het is goed gekomen. Er kleeft echter wel een ‘maar’ aan. Hoe goed Midway deze geheimzinnigheid ook heeft benut, wat het uiteindelijk geworden is, is niet meer dan een standaard shooter. Eentje die weliswaar prima in elkaar zit, maar die op geen enkel gebied boven de rest in het woud van shooters uitsteekt. Het verhaal, hoe clichématig dan ook, is dan ook echt wel de redder van deze game. En het moet toch ook worden gezegd: Midway heeft echt wel een prima product neergezet.

Pluspunten

Het verhaal dus. Omdat dit zo goed in elkaar steekt en ook de game eigenlijk een beetje draagt, doen we het hier toch even uit de doeken. Een ondergronds laboratorium, ergens benden Area 51 (of was het nou Area 51 zelf?) explodeert op een mysterieuze wijze. Jij, als hoofdpersoon genaamd Ethan Cole (ik krijg bij dat soort namen altijd een beetje een Mission Impossible gevoel, dus dat heeft Midway goed begrepen), krijgt de fantastische opdracht om dit te gaan onderzoeken. Het blijkt dat er een agressief virus is uitgebroken dat alle medewerkers transformeert in de meest angstaanjagende monsters. De plaatselijke, maar ook de landelijke authoriteiten doen er alles aan om dit uit de publiciteit te houden. Helaas gaat dit Ethan ook tegenwerken op het moment dat al zijn teammaten het tijdige met het eeuwige verwisselen en Ethan vast komt te zitten op de basis en als klap op de vuurpijl ook nog eens besmet wordt met het virus. De regering trekt haar handen van hem af en wast ze vervolgens in onschuld. Geen fijne situatie, tenzij je in een First Person Shooter zit, want dit is het moment dat Ethan zijn missies gaat volbrengen, nadat de weg terug naar boven is afgesneden door een versperde liftschacht.

We komen hierdoor bij het tweede positieve punt: de levels. We kunnen niet anders concluderen dat Midway hiermee een voltreffer scoort. Niet alleen qua aantal maar ook aan duidelijkheid laten deze niets te wensen over. Duidelijke doelen met een afstandsmeter erbij die je dus niet nodeloos laten zoeken naar je bestemming. We zijn tenslotte niet met een puzzelgame bezig maar we willen zoveel mogelijk fraggen. Welnu, Area 51 bedient je hierin vorstelijk. En dit alles ziet er op zijn zachts gezegd geweldig uit: zeer gedetailleerd vijanden, scherpe cutscenes en wapentuig dat er zeer realistisch uit ziet. Dat er wat weinig wapens zijn vergeven we de makers onmiddellijk. Ze schieten namelijk stuk voor stuk zeer prettig en Ethan beschikt daarbij ook nog eens over de mogelijkheid om te muteren in een monster dat een stuk sterker en krachtiger is dan hij zelf. Op het moment dat dat gebeurt, verandert het scherm van kleur en zijn de vijanden een stuk beter zichtbaar. Maar goed ook, want Ethan zal dan al het mogelijke moeten benutten om ze de baas te blijven. Hij heeft hiervoor een klauw, de mogelijkheid om een stel parasieten af te vuren en hij kan er voor kiezen om een handje vol virussen in het rond te strooien. Daarbij is de A.I. van de vijanden van een zeer acceptabel niveau. Regelmatig werd ik verrast door een bende mutanten die mij toch weer om wisten te leggen.

Tja, de nadelen

Area 51 is een game die niet al te moeilijk of ingewikkeld is. Persoonlijk heb ik daar geen problemen mee. Een game moet in mijn ogen vooral leuk en lekker te spelen zijn en voldoende uitdaging bieden. Area 51 biedt dit zeker, maar schiet op een paar punten toch echt te kort. De belangrijkste is het al eerder aangehaalde originaliteitsgehalte. Niet alleen vinden we eigenlijk niets nieuws in deze shooter, buiten het verhaal is er gewoon niet veel spanning te vinden. Het vijandengehalte staat op een bedenkelijk laag niveau. Ik ben door de game maar drie soorten vijanden tegen gekomen. Om te beginnnen zul je veel monsters tegenkomen die erg makkelijk zijn af te knallen. Als je positief redeneert kun je zeggen dat ze twee doelen dienen. Één: Als ze er niet zijn wordt de game wel erg makkelijk, saai en leeg. En twee: Het geeft je wel weer het idee dat je wat aan het doen bent hoewel je na een tijdje toch wel weet dat je deze vijanden de baas bent dus dan wordt het wel weer saai (het is ook nooit goed!). Het tweede soort vijand is de Black-Ops soldaat, die wat meer weerstand biedt. Wat mij betreft zijn dit de prettigste vijanden. Niet al te moeilijk maar je moet er wel je best voor doen. Liefhebbers van zware tegenstand komen met deze game dus bedrogen uit, hoewel er ook een soort alienmannetjes rondlopen die er voor zorgen dat de Black-Ops soldaten gere-spawnd worden. De gedode vijanden verdwijnen nadat ze zijn gedood en blijfen dus niet liggen en dat is niet erg realistisch. Goed beschouwd zijn al deze punten niet echt dodelijk voor de game, integendeel, het zijn slechts kleine puntjes die het spel een tikje naar beneden halen.

Area 51-Sound en ontploffende vaatjes

Bij een onheilspellende omgeving hoort een dito geluid en dit is dan ook een van de grote pluspunten van Area 51. Stuk voor stuk alle acties, voorvallen, het laden van wapens, de schrikmomenten, werkelijk alles is voorzien van de juiste geluidseffecten, muziek en stemmen. Kleine kanttekening: van de makers moeten we de stem van Ethan Cole erg cool vinden, maar dit slaat volledig de andere kant op. Zijn stemgeluid (ingesproken door Mr. Samenzwering David Duchovny) klinkt als een kruising tussen de stem van Clint Eastwood en een cowboy die te veel whiskey heeft gedronken. Niet cool dus. Verder zijn er de onvermijdelijke ontploffende vaatjes, omvallende voorwerpen en ander interactief spul zoals kapot te schieten glas. Zaken die je in de game net dat tikje meer actiegevoel meegeven. Prettige bijkomstigheid is ook de ‘dual-wield-shotgun’ á la Halo. deze optie is in niet heel veel First Person Shooters te vinden. Ook zeer prettig is het handgranaatje gooien terwijl je nog een (of twee) vuurwapen(s) in je handen hebt. Met een simpele knop houdt Ethan even zijn wapens opzij en smijt een handgranaat weg. Je hoeft er geeneens een pin uit te trekken. Misschien niet helemaal realistisch, maar het speelt heerlijk, zeker gezien de realistische ontploffing en wat daar op volgt in combinatie met de geluidseffecten. Vijanden reageren namelijk precies zoals ze zouden moeten reageren als ze een handgranaat om hun oren krijgen.

Conclusie

Area 51 is zeker geen slechte game maar een middelmatige shooter met sound en graphics van het hoogste niveau. Dat laatste kan niet voorkomen dat slechts het verhaal de game naar een hoger niveau tilt. Om een topper te mogen heten mist de game gewoon te veel originaliteit en afwerking. FPS liefhebbers mogen dit spel echter zonder risico gaan halen. Een game die niet verschrikkelijk moeilijk, behoorlijk lineair en dus duidelijk is, zal toch veel gamers over de streep trekken, geholpen door het intrigerende verhaal/onderwerp. Voeg naast de spannende single-player campaign een vier-speler splitscreen multiplayer toe en een online modus voor 16 personen en de game mag zijn geld waard heten.