FlatOut

Er zijn de laatste tijd een heleboel goede racegames uitgekomen of die komen nog uit. Ik noem Burnout 3, Colin McRae 2005, Need for Speed: Underground 2, Forza Motorsport, Gran Turismo 4 en Juiced. FlatOut biedt geen fotorealistische graphics, geen uitgebreide tuningmogelijkheden met 70 miljard combinaties en ook geen ongelooflijk realisme en precies nagemaakte racenbanen met maximaal 1,5 cm afwijking. Maar toch weet FlatOut zich te onderscheiden tussen dit motorgebrom. Niet in hoe goed het racen is, maar hoe je racet. Met oude Amerikaanse Musclecars door de natuur, circuits en bouwplaatsen, en aan het eind van de trip ligt zeker de helft van je onderdelen verspreid over de ruïne die je veroorzaakt hebt. Of dit net zo leuk is als de ‘grootheden’, lees je hier. Geef dus een flinke stoot gas, laat je gordels lekker af, knal tegen een boom en door de vooruit heen en vlieg zo de review in…

Crashen
FlatOut is een echte arcaderacer waarbij de gekste dingen mogelijk zijn. Deze gekke dingen zijn gelukkig gewoon bedoeld voor de lol, want zeg nou zelf, hoe vet is het om je auto’s eerst een paar flips te zien maken waar een stuiterbal van op zou kijken en daarna jezelf door de vooruit te zien vliegen om vervolgens je wrak nog een hele stapel banden om te zien gooien die zo de weg op rollen. Inderdaad, FlatOut is qua crashes, smerig rijden en chaos veroorzaken helemaal over-the-top. Alles aan de omgeving kan kapot. Bomen die omvallen, reclameborden die instorten, wegrollende banden of boomstammen, stellages die bovenop je tegenstanders vallen, verbuigende vangrails, het is allemaal mogelijk. En niet alleen de buitenwereld is het slachtoffer van jouw ‘rijkunsten’, ook jouw auto zal er aan moeten geloven en als het even meezit die van je tegenstanders ook. Op een gegeven moment reed ik met nog alleen maar een buizenframe, een motor, een onderstel en vier wielen en ik moet zeggen dat deze nieuwe cabrio-uitvoering behoorlijk prettig reed. Want helaas, wat er ook gebeurd, je bak zal even goed blijven rijden.

Smerig Rijden
Maar bij een racer gaat het natuurlijk om hoe snel je van start naar finish gaat, en niet hoe proffessioneel je het parcours tussen die twee punten sloopt. Daarom heeft de ontwikkelaar gelukkig ook gewerkt aan het racen zelf, want als dat niet goed in elkaar zit kun je de track ook moeilijk slopen, of juist wel, hoe dan ook, het racen is redelijk goed uitgewerkt.
Elke auto rijdt weer anders en hoeveel pk en hoe zwaar een auto is heeft wel degelijk effect op hoe hij optrekt en door de bochten gaat. Daarom kun je je auto ook verschillende punten opvoeren door in een boerenhutje tweedehands motorblokken, remschijven, uitlaten of banden te kopen. Niet zo heel erg uitgebreid dus, maar wel leuk dat het erin zit. In totaal zitten er 16 auto’s in het spel en de laatste paar zullen vrij moeilijk onder controle te houden zijn. Niet door het enorme aantal pk’s dat je onder de motorkap kan stoppen, maar omdat het spel dweilneigingen heeft en met hoge snelheid is het een hele klus om je auto op de baan te houden. Het lijkt namelijk alsof je auto gewoon wegglijdt richting de bandenstapel en niet via de wielen om zijn as draait. Je komt zo de vangrail of het hekje wel veel te vaak behoorlijk intiem tegen. Keer op keer uit je auto geslingerd worden en dan weer 100 meter eerder teruggezet worden is gewoon irritant.
Het racegevoel in de game is wel goed. Je zit dan soms wel te zweten om je auto op de baan en uit de buurt van die grote graafmachines te houden, op de rechte stukken heb je echt het gevoel dat je hard gaat en met een lange jump die je wielophanging bijna doet breken voel je jezelf echt gevaarlijk bezig. Zeker als je dan de boostknop ingedrukt houdt. Voor elk iets wat je verwoest krijg je een stukje boost en na de race ook geld. Een pionnetje helpt niets, maar een heel billboard of steiger de puinpoeier inrijden geeft je meteen een volle meter. FlatOut is dus helemaal gericht op het slopen en inbeuken van de track en vooral omdat je daar boost voor krijgt neem je soms veel risico. Soms té veel, en dan hap je een boom, wordt je weggeslingerd, kan je weer opnieuw beginnen en slinger je ook je controller bijna weg.

Verwoeste Stages
FlatOut bevat meer dan 30 tracks die zich afspelen op de gewone weg (wel zonder verkeer), op circuits, in de natuur door bossen, langs beekjes en over heuvels en in woestijnachtige gebieden. Er zijn 3 stages, gold, silver en bronze en elke stage heeft 9 races en een eindtoernooi. Daarnaast zijn er ook nog 12 bonusstages welke erg leuk zijn. Zo moet je bijvoorbeeld je racer afschieten bij een schans en hem zo hoog mogelijk lanceren. Ook kun je met hem bowlen, darten en verspringen. Daarnaast is er nog een soort Derby waarin je de rest moet kapotbeuken. Deze bonusstages zijn erg leuk en een goede variatie op de gewone races, want die vervelen nog wel eens.
De tracks zijn mooi en alles kan kapot, maar de races zelf zijn niet zo gevarieerd. In feite zijn er gewoon 4 grote landschappen waardoor BugBear races heeft getrokken. Daarom heb je soms het idee dat je dezelfde race al eens gedaan hebt. En omdat je in principe veel vrijheid zou kunnen hebben omdat het grote landschappen zijn, zou je bijvoorbeeld een alternatieve route kunnen nemen en af kunnen snijden. Maar nee, dan wordt je weer onherroepelijk teruggezet, met een vette achterstand. Je kunt dus wel alles wat je wilt slopen, maar er dan gebruik van maken en een stukje afsnijden ho maar. Een gemiste kans.

Online elkaar een whiplash bezorgen
FlatOut kan met uitzondering van de PlayStation 2 versie ook online. Dus op Xbox Live en via de PC kun je wel tegen elkaar racen. Je kunt gewone races afwerken of een bonusstage doen en een zo hoog mogelijke score halen. Er is weinig lag en de speelsessies zijn meestal wel leuk. Maar online (op Xbox Live, op de PC weet ik het niet) is het stil. Heel stil. Er zijn weinig mensen om mee te spelen maar ik hoop dat dat binnenkort nog gaat verbeteren want het kán heel leuk zijn.
Daarnaast kan de game ook nog in split-screen multiplayer gespeeld worden, zeker met nog drie vrienden is dit heel erg leuk.

Mooi omgevallen bomen
Grafisch ziet FlatOut er erg mooi uit. De omgeving, de kapotte omgeving, de totaal verwoeste omgeving, het ziet er allemaal gelikt uit. De game loopt soepel en kent geen framedrops. Achter FlatOut zit dus een solide engine die alle ingestorte dingen mooi laat zien. Toch ziet het er allemaal een beetje saai uit. Een grauw bos met zandpaadjes ziet er toch minder spannend uit dan een mooie lichte metropool van bijvoorbeeld NFSU2. De game kent ook geen goede stijl of sfeer, en dat komt ook door het geluid.
De motorgeluiden komen niet overtuigend over en klinken een beetje dof en plastic. Ook de muziek komt niet goed uit de verf. BugBear heeft een soort EA Trax-achtige opzet gebruikt. Nog onbekende bandjes hebben ze een kans gegeven om in deze game te komen om zo goedkoop aan leuke muziek te komen. Maar dat is niet helemaal gelukt. De muziek is gewoon niet gaaf en valt in herhaling. De game kent namelijk zeer weinig liedjes, ongeveer 10 en dat is niet genoeg.

Boerenput
FlatOut is een leuke racer die je eens wat anders biedt dan circuits of grote steden. De game laat je racen met oude Amerikaanse auto’s door de vrije natuur en je alles slopen wat er maar te slopen valt. Tot zover doet de game het goed, maar op gebied van de tracks, de physics en het speelplezier laat hij toch wat steken liggen. Ook de speelduur is niet echt geweldig, binnen 5 a 10 uur heb je de hele game wel uitgespeeld en kan je geen rollende autoband meer zien.
FlatOut is dus anders dan anders, maar niet goed uitgewerkt en kan daarom de middenmoot niet ontstijgen. Het spel is wel stukken beter dan het soortgelijke Dukes of Hazzard-product maar doe mij dan toch maar liever een mooi circuit, een drukke grote stad of een rallystage dan een boerenput. Wat niet betekent dat je je woede heerlijk kan afreageren met deze racegame.