Halo: Combat Evolved, tot 10 november was dit de titel die je in een adem noemde met de Xbox. Op 11 november kwam het langverwachte vervolg, Halo 2, uit. Als mensen later terugkijken op de Xbox, denken ze dan aan Halo: Combat Evolved, of is deze shooter van zijn plaats verstoten door zijn opvolger?
Wat duurt 2 jaar wachten lang. 2 Jaar geleden al werd op de X02 het vervolg op Halo: Combat Evolved aangekondigd. Vrij logisch, want Halo was een verkoopsucces en heeft ook flink bijgestaan aan het succes van de Xbox. Maar hoe blij ik ook was, het was toch een aankondiging met een keerzijde. Er was geen releasedatum, dus zou elke dag zonder Halo 2 een knagend, verlangend gevoel opleveren. Wat duurt 2 jaar wachten lang.
Op de Electronic Entertainment Expo (E3 voor vrienden) van afgelopen mei werd gelukkig de uiteindelijke datum bekend gemaakt: 11 november voor ons Europeanen. Eindelijk zekerheid, maar nog wel een half jaar van ons verwijderd. Vlak voor de release moest iedereen weten wat Halo 2 was en grote campagnes hebben ervoor gezorgd dat zelfs oma’tjes nu weten dat op 11 november het spel Halo 2 uit zou komen. Overal werd je dus geconfronteerd met Halo 2 en dan wordt dat knagende gevoel alleen maar erger. Veel erger.
Halo was een hele sterkte titel, tot de dag van de release van Halo 2 werd deze game nog volop gespeeld. Zo deed ik ook op 10 november de game weer in mijn Xbox. Assault on the Control Room, eventjes snel erdoorheen, genoten. Ik heb de game bedankt en weltrusten gewenst, want ik wist dat de volgende middag mijn knagende gevoel verholpen zou gaan worden. Halo 2 lag die middag ook echt op de deurmat en nog geen 2 seconden later in mijn Xbox-lade. Ik nam de controller in mijn handen, ik zou Halo 2 gaan spelen.
In een hap
Van de prachtige openingsscene tot de climax in de eindscene, Halo 2 speel je net als de eerste Halo in één keer uit. Het verhaal speelt net zo’n belangrijke rol als in Halo: Combat Evolved en als lezer van de Halo-boeken was ik dus erg geinteresseerd in een vervolg van het Halo universum. De intriges die ik tijdens het spelen van Halo 2 tegenkwam waren stuk voor stuk wendingen die ik nooit had verwacht; Bungie weet de speler dus zeker te verrassen. Ik was het echter niet met elke keuze eens die Bungie had genomen, waardoor het verhaal soms zijn geloofwaardigheid verloor. Gelukkig is het verhaal veel dieper dan in de eerste Halo en in dit deel zul je ook veel meer te weten komen over de vijanden waar je tegen vecht. Iedereen zal echter een ander verwachtingspatroon hebben en zal het verhaal ook op een andere manier beleven. Het verhaal van Halo 2 is uniek en ijzersterk, maar kan bij bepaalde gamers heel anders opgevat worden. Een groot aantal spelers zullen bijvoorbeeld erg opkijken dat je na twee levels op Aarde al vertrokken bent van onze moederplaneet. Ook het eind van Halo 2 is een dilemma, You either love it or hate it, het maakt ons echter wel een ding duidelijk: Halo 2 is niet het laatste deel in de serie.
Verbeteringen ten opzichte van de eerste Halo zitten echter niet alleen in het verhaal. Bungie is in staat geweest om op dezelfde Xbox als toen bij Halo: Combat Evolveld een heuse verbetering in graphics te geven. Waar veel in Halo nog plat was krijgt in Halo 2 alles diepte dankzij bump-mapping technieken. Vooral in omgevingen in de natuur is Halo 2 prachtig om naar te kijken en komt deze techniek op bergen, stenen en noem maar op erg tot zijn recht. Omgevingen hebben ook een flinke mep aan details mee gekregen: in Halo waren ze soms nog wel wat kaal, in Halo 2 is dit gelukkig niet meer het geval. Helaas hebben de latere levels nog wel eens herhalend design.
Natuurlijk is de gameplay nog even vertrouwd als het beroemde concept van de eerste Halo: de game blijft de First Person Shooter met de beste consolebesturing en is met een paar kleine tweaks zelfs beter geworden. Zo is je Heads Up Display aanzienlijk verbeterd waardoor het één en ander overzichtelijker wordt en ook spring je nu hoger. Wat echter direct merkbaar is en tevens een grote verandering voor het spel, is Dual-Wielding. Het concept om twee handwapens tegelijk te besturen klinkt natuurlijk vrij simpel en is al in een aantal games mogelijk en de manier waarop het in Halo 2 is geintegreerd komt de gameplay erg ten goede. Zo kun je een combinatie van bijvoorbeeld een Plasma Pistol en een SMG nemen. Met de Pistol kun je het schild van de tegenstander uitschakelen en om hem vervolgens vol schieten met de kogels van de SMG. Onoverwinnelijk ben je echter niet, want de mogelijkheid tot het gooien van granaten en het uitvoeren van een mêlée attack zijn met twee wapens niet mogelijk en deze twee zaken worden in een game als Halo regelmatig gebruikt.
Andere nieuwe dingen zijn het boarden van voertuigen en ook het feit dat elk voertuig kapot kan worden gemaakt. Het boarden is een hele interessante feature waarmee je bestuurders van een voertuig uit hun wagen kunt trekken om vervolgens zelf achter het stuur plaats te nemen. Je kunt er ook voor kiezen om gewoon een granaatje in de cockpit te werpen en de tegenstander dus uit zijn voertuig te smoken. Op deze manier komt er echter wel schade aan het voertuig, die in Halo 2 wel erg uitgewerkt is. Met een paar schoten schiet je een vleugel van de Ghost of een wieldop van een Warthog en schiet je een groot salvo dan wordt het voertuig onbruikbaar en zal deze een explosie van jewelste opleveren. Beide features zijn fijne toevoegingen voor de Single Player, maar het wordt pas echt interessant in de Multiplayer.
Zoals gezegd speel je de Single Player in één keer uit. Dit keer gaat dat zonder laadschermen tussen de levels door. Dit gaat echter wel ten koste van de kwaliteit van de cut-scenes, waar de textures nu een fractie van een seconde later op het scherm getoverd worden. Het is niet erg storend, maar haalt soms wel de snelheid uit het verhaal. Uitspelen op Normal gaat in zo’n 10 tot 15 uur. Na het uitspelen ga je echter nog regelmatig levels van de Single Player in. Dit kan zijn voor het verhaal of omdat je het op een hogere moeilijkheisgraad wilt spelen, maar ook kun je natuurlijk met een vriend via de co-op-functie de levels doorlopen, wat een hele andere ervaring geeft dan in je eentje.
It’s good to play together
Bungie had nooit verwacht dat ook de Multiplayer van Halo: Combat Evolved zo succesvol zou zijn. De Split Screen optie was natuurlijk een erg fijne voor als je meerdere controllers en vrienden had. Maar de System Link optie, en dus indirect ook LAN, werd vaak door honderden gamers gespeeld. Vanwege het ontbreken van Xbox Live rond de release van Halo was de game echter niet uitgerust met een online optie, al was deze kleinschalig wel mogelijk. Met de release van Halo 2 wordt Xbox Live in volle glorie ondersteund en kun je werkelijk alles doen op het online netwerk van Microsoft.
Het klinkt natuurlijk makkelijk: dezelfde fenomenale gameplay uit de Singleplayer overhevelen naar Multiplayer en je hebt een schot in de roos. Natuurlijk komt hier veel meer bij kijken. Zo was de Multiplayer van de eerste Halo op sommige punten niet in balans. Het pistool was een wonderwapen en zo had je in drie goed geplaatste schoten je tegenstander al op de grond. Halo voor de PC deed hier nog een schepje bovenop met onverwoestbare Banshee’s en mega sterke Fuel Rod Guns. In Halo 2 is dat verleden tijd. Maak jij gebruik van Dual Wielding, onverwoestbaar zal je toch niet zijn. Zit je in een Banshee en je kijkt eventjes om, dan heeft tegenstander jouw vliegtuig gekaapt of met een tracking rocket je Banshee naar het hiernamaals laten vertrekken. De Multiplayer van Halo 2 is gelukkig wel volledig gebalanceerd.
Gelukkig is hij ook nog eens geweldig om te spelen: de Multiplayer gaat nog maanden, zelfs jaren gespeeld worden. De Multiplayer telt twaalf maps die nu ook echt allemaal gespeeld worden, waar in Halo: Combat Evolved vier a vijf maps vrijwel altijd het strijdtoneel waren. Onder die twaalf maps zitten trouwens ook twee reïncarnaties van maps uit de eerste Halo, met natuurlijk een flinke grafische update en wat tweaks om het spelen in die maps fijner te maken. Zo is in Halo 2 niet elke map symetrisch en vormt dit dus een perfect strijdtoneel voor matches met een aanvallende en een defensieve groep, games zoals 1 Flag CTF en Assault. Ook bevat Halo 2 natuurlijk het welbekende Slayer, CTF, Team Slayer, Oddbal en King of the Hill. Stuk voor stuk modes die je weer kunt aanpassen waardoor er honderden varianten dagelijks gespeeld worden.
Omdat iedereen via Xbox Live gebruik maakt van een Gamertag kan Bungie dus stats bijhouden. Deze statistieken zijn er een van een gigantisch niveau en zijn te bekijken via Bungie.net. Via deze pagina’s kun je natuurlijk kijken hoe hoog jij al in level bent gegroeid, maar ook is het mogelijk om te zien door wie, met welk wapen en uit welke hoek van de map je bent gefragged. Een klein minpunt hieraan is echter wel dat je via Xbox Live weinig matches kunt vinden zonder rankings waar je gewoon kunt kiezen om die speelmode op deze map te doen. Mensen zonder Xbox Live hoeven echter niet te treuren: de Split Screen optie is ijzersterk maar vooral System Link is nu een stuk fijner geregeld dan voorheen. System Link is natuurlijk het koppelen van Xbox’en met elkaar, maar dit kan ook via een ‘normale’ internet verbinding en op die manier is het dus mogelijk om 16 Xbox’en met elkaar te koppelen. De Multiplayer is in een woord gewoon geweldig, het gaat zo vlekkeloos, lag heb ik nog geen enkele keer meegemaakt en het plezier dat je aan veel matches overhoudt is fantastisch.
Conclusie
Halo 2 is mooi. Soms verschijnen de textures iets later en er zijn wat kleine afrondingsfoutjes, maar de grafische actie schittert nog steeds van je scherm. Zo is er een missie waar je met een tank een gigantische brug over moet steken en hordes Ghosts, Wraiths en Banshees op je af zullen komen Vlekkeloos zullen al deze explosies op je scherm komen en je zult verbijsterd zijn van de effecten. Halo 2’s geluid is nog een stuk beter: iedereen kent wel de prachtige soundtrack die Marty O’Donnell voor Halo: Combat Evolved had geschreven. Denk voor Halo 2 maar aan dezelfde kwaliteit met nog een flinke schep er bovenop en je komt een heel eind. De muziek loopt perfect over in het spel en geeft de cutscenes altijd nog iets extra’s mee. De voice acting, die trouwens ook gedaan wordt door een paar bekenden, is heel professioneel aangepakt en de synchronisatie van de lippen van de personages verloopt uitstekend. Je kijkt helemaal op als je hoort dat er meer dan 20.000 regels aan dialoog is opgenomen en elke keer als je het speel speelt zul je de Marines de grappigste kreten uit horen roepen, die altijd verschillen.
Hoewel sommige keuzes een beetje jammer zijn ben ik toch tevreden over de verhaallijn van Halo 2. Het is een stuk dieper dan voorheen. In Halo: Combat Evolved bleef het verhaal nog op kleine schaal maar liet het toch een hoop vragen achter, met het verhaal van Halo 2 wordt er echter nog een nieuwe pot met vragen geopend. Het is goed om te zien dat er erg veel aandacht wordt besteed aan het verhaal en aan het hele Halo-universum, shooters met een goede verhaallijn zijn soms ver te zoeken. De Multiplayer van Halo 2 overtreft ieders verwachtingen en is zo solide als een baksteen; er moet veel moeite worden gedaan om deze in een vervolg te verbeteren. Ik houd de Singleplayer op een 9 en geef de Multiplayer een dikke 10.
Halo 2 was het twee jaar wachten gelukkig waard en met de verkoopsresultaten en het einde kunnen we er vrijwel zeker van zijn dat we een 3e Halo in de toekomst mogen verwachten. Als mensen later terugkijken op de Xbox, dan zullen zij zeker denken aan Halo 2.