Gamersnet.nl

GTA: San Andreas

Stel je even het volgende voor: je bent één van de belangrijkste personen in een stad, genaamd Los Santos. Jij en jouw ‘hood’ controleren zo ongeveer de hele stad en houden andere gangs onder je gewelddadige duimpje. Echter, je broer wordt vermoord en je vreest dat jij de volgende bent. Uit schrik vlucht je naar een stad in een andere staat, genaamd Liberty City. Na enkele jaren hoor je echter dat je moeder is vermoord en besluit je om weer terug te keren. Wanneer je weer aankomt in Los Santos, wordt je tegengehouden door corrupte politieagenten die niet bepaald een hoge pet van je ophebben. Ze willen je voor een moord op een agent laten opdraaien als je niet doet wat ze zeggen, dus heb je geen keus… je gaat voor ze aan de slag wanneer ze iets nodig hebben. Als je dan naar je ‘hood’ en je ouderlijk huis gaat, merk je op dat jouw gang, de Grove Street Family, de scepter niet meer zwaait over Los Santos, maar dat andere gangs nu de touwtjes in handen hebben genomen. Aan jou nu de taak om de macht weer te grijpen. Bij voorkeur ook in de andere steden; San Fierro en Las Venturas. Dit allemaal (en nog veel, heel veel meer) overkomt Carl Johnson, kortweg CJ. Hij is de hoofdpersoon van Grand Theft Auto: San Andreas.

Beloftes…
GTA San Andreas is één van de absolute topgames die dit jaar uit zouden moeten komen, naast bijvoorbeeld Halo 2. De redenen hiervoor zijn simpel: de GTA reeks is al van begin af aan populair en de liefde voor de game is niet minder geworden sinds je in 3D kunt moorden etc. Vice City was een nieuw hoogtepunt, wat nog groter en beter was dan GTA III. Echter, de veranderingen waren miniem. Nu is het logischerwijs (Liberty City, Vice City en San Andreas zijn de drie steden uit de oorspronkelijke GTA) de beurt aan San Andreas. Toen Rockstar allemaal beloofde wat deze game wel niet zou gaan brengen, werden gamers zo ongeveer gek. Het zou namelijk mogelijk (en soms ook nodig) zijn om te eten, jezelf te trainen, kleren te kopen, naar de kapper te gaan, een te tattoo nemen, te fietsen, te parachutespringen, te basejumpen en alles wat in de vorige delen ook al kon. Daarnaast zouden er geen laadtijden zitten tussen de eilanden, die volgens Rockstar enorm moesten zijn. San Andreas is dan ook een staat die bestaat uit meerdere kleine dorpjes en grote steden. Er werd diversiteit in het landschap beloofd, waarbij we moeten denken aan grote bergachtige, beboste gebieden die langzaamaan overlopen in een afgelegen boerderij met bijbehorende akkers. Dit alles zou vanaf de stad al te zien moeten zijn (bij wijze van spreken), want Rockstar beloofde een enorme drawing distance.

De vraag is nu: in hoeverre is Rockstar geslaagd in het waarmaken van deze beloftes?

From tha hood to the countryside
Het eerste wat ik deed toen ik GTA San Andreas in mijn PS2 stopte, was het verkennen van de stad en het bijbehorende platteland van Los Santos, de eerste uit drie eilanden. En ja hoor, precies zoals Rockstar beloofde is er een enorme diversiteit aan landschappen. Het ene moment zit je nog in de drukke stad, rijdend tussen de wolkenkrabbers en het volgende moment koppel je een ploeg aan je tractor. Echter, de tijd die tussen deze twee mogelijkheden zit, is enorm lang. Het duurt een tijdje voor je de binnenstad uitbent en je de buitenwijken aandoet, waarna je via enkele landweggetjes de eerste akkers tegenkomt. De grootte van het eerste eiland is dan ook ongelooflijk: qua oppervlakte zou het misschien wel de grootte van Vice City kunnen evenaren. De cultuur tussen deze landschappen verschilt ook enorm. Zo kom je in de stad nog vooral auto’s en vijandige gangs tegen, op het platteland zijn het vooral ‘hillbilly’s’ op crossmotors, langharige motorrijders (afkomstig van de snelweg, waar ook echt heel hard gereden wordt) en boeren op tractors. Waar in Vice City dus nog alleen huizen en water waren, zijn er nu grote bergen, verschillende, grote bossen met beekjes, kleinere primitieve dorpjes enzovoort. Dit alles ziet er ook nog eens fantastisch uit. Grote diversiteit dus in het landschap, precies zoals beloofd was.

Helaas is niet zo goed aan de volgende belofte voldaan. De drawing distance, die volgens Rockstar zo ver was, is niet zo heel best uitgewerkt. Je kunt wel ver weg kijken (als je niet wordt belemmerd door regen, wolken of iets dergelijks), maar al wat je dan ziet is grofweg het landschap. Bomen, auto’s en gedetailleerde wegen zie je dus nog niet. Deze springen ineens op als je dichterbij komt en deze pop-up kan af en toe vrij irritant zijn.
Één van de allergrootste pluspunten is voor mij nog wel het feit dat er geen laadtijden zitten tussen de eilanden. In Vice City was het nog zo dat je enkele tientallen secondes moest wachten voordat je verder mocht naar het volgende eiland. In San Andreas hoeft dit niet meer. Zo heb je dus één, gigantische wereld waar je je in kunt begeven. Dit komt echter niet ten goede aan de graphics, waar ik later nog op terugkom.

The Sims @ GTA
Menig gamer kreeg zo zijn twijfels bij de aankondigingen van Rockstar. CJ moet eten? Kleren kopen? Naar de kapper? Tattoo’s nemen? Wordt dit niet een beetje heel erg The Sims? Het antwoord is simpel: nee.

Al gauw krijg je in de game de mogelijkheid om deze dingen te gaan doen. Het eerste wat je misschien wel moet doen, is eten. Eten zorgt ervoor dat je gezondheid zich weer aanvult en, als je niet met mate eet, dat je dik wordt. Dit kun je echter weer eraf trainen door veel te rennen en te fietsen.
Alle eigenschappen die je kunt hebben zijn op te vragen via het startmenu. Alles wat je doet heeft dan ook invloed op je eigenschappen: als je naar de sportschool gaat om te trainen, zul je uiteraard harder kunnen slaan en zul je breder worden, wat weer een positieve invloed heeft op je sex-appeal. Als je veel op je fiets zit, zul je na verloop van tijd harder kunnen fietsen, langer kunnen sprinten en er minder snel vanaf vallen. Dergelijke zaken gelden ook voor motors, vliegtuigen, auto’s en welke vervoersmiddelen er nog meer zijn in San Andreas. Dit gaat echter allemaal vanzelf en je hoeft er niet zo op te letten. Tuurlijk, als je dik bent en altijd in auto’s rijdt val je niet snel af, maar waarom zou je dik worden? Niet voor je plezier in ieder geval, want voordat je een aardig buikje hebt gecreëerd moet je veel eten en eten kost vrij veel tijd.

Gangbangin’ niggas!
Allereerst: het woord ‘nigga’ is in San Andreas allesbehalve spottend bedoeld; de mensen die elkaar ‘nigga’ noemen zijn de beste ‘homies’ in de ‘hood’…. Dus. ‘Gangbang’ heeft niets te maken met meerdere mensen die hun sexuele lusten botvieren op elkander, maar zijn gewoon gangwars die jij met je gang kunt voeren tegen vijandelijke gangs (deze verklaring even voordat ik binnenkort op één of andere dodenlijst sta).

De gameplay in San Andreas komt veelal overeen met die van Vice City. Ditmaal stuur je met je linker-analoge knuppeltje; de rest is zo ongeveer hetzelfde gebleven. Je lockt op een persoon met de R1 knop; iets wat nog niet helemaal tot zijn recht komt. Dit omdat je met CJ moet mikken richting een persoon voordat je op je doel kunt mikken. Als iemand je dus aanvalt van achteren moet je eerst omdraaien; iets wat door de (soms irritante) camera niet altijd even snel gaat. Zo heb je vaak al wat kogels gevangen van een agent/vijandig ganglid voordat je ook maar de kans hebt gehad om iets terug te doen. Het beste is dan bijvoorbeeld om te vluchten. Je kunt gerust overal heen gaan en hoeft niet gauw op te letten dat je ergens níet ingaat, zoals een tuin die met een hek omsingeld is. Dit namelijk omdat Rockstar de geniale aanpassing heeft ingebracht om CJ te laten klimmen! Heel handig om ergens te komen waarvoor je anders 2 minuten moest omlopen.

Hét grote thema in GTA is toch al tijdenlang de gangsterwereld. Dit deel doet uiteraard weer mee aan deze thematiek, en wel heel duidelijk. In Los Santos (en later ook Las Venturas) is de stad namelijk opgedeeld in verschillende gangs, waarvan jouw gang, Grove Street Family, er één is. De bedoeling is natuurlijk dat jouw gang de hele stad overneemt, maar dit kun je natuurlijk niet in je eentje klaren. Daarom kun je zelf een gang stichten, zodat je met een man of drie (later zes) de andere gangs kunt uitdagen. Dit doe je door voorbijlopende homies (je herkent ze aan de Grove Street kleur; groen) te vragen of ze mee willen door op ze te locken en pijltje naar boven te drukken et voila. Zij zullen je vervolgens overal volgen en schieten vanzelf op vijandige groepen, waardoor je onder andere drive-by’s kunt gaan doen. Erg handig dus, die homies.
De gameplay over het algemeen gezien zit toch nog steeds goed in elkaar. Nog een veranderingetje is dat je nu kunt sprinten door de X-knop snel achter elkaar in te drukken. Ook het rijgedrag is wat verbeterd; het is je ietsje moeilijker gemaakt om op hoge snelheden een bocht te maken. Dit gaat echter weer wat makkelijker wanneer je vaker auto rijdt, vanwege het skill-systeem dat ik daarnet al uit heb gelegd. Het is dus maar net hoe je het bekijkt.

Grafisch & sound
Het grootste minpunt voor veel fans was toch wel dat San Andreas in grafisch opzicht weinig verbeterd was ten opzichte van Vice City. Hier is echter een hele goede verklaring voor te geven: de wereld is GIGANTISCH groot, wat zonder laadtijden al ‘bestaat’. Dit vergt erg veel van de Playstation 2, die toch al grafisch ietsje minder krachtig is vergeleken met de concurrenten Gamecube en Xbox. Tegenover de mindere graphics staat dus wel dat je geen laadtijden hebt in een enorme wereld, die ook nog eens prachtig is weergegeven. Ikzelf heb dus niets te klagen over de graphics.
Het geluid van GTA is altijd al heel sterk geweest. Ook nu weer bevat San Andreas een grote radio database, waar verschillende muziekstijlen inzitten. Voor elk wat wils dus, al ligt de nadruk vooral op hiphop (in de stad) en country (in het platteland). Mocht je van geen van beiden houden, dan kun je altijd nog het praatprogramma luisteren, wat weer vol humor en geschifte gasten zit (precies zoals we gewend zijn). Naast het radiostation zijn ook de andere geluiden erg goed. Hoewel ik wat minder optimistisch ben over de geluiden van de voertuigen, vind ik de ingesproken stemmen juist weer super. Sterren als Samuel L. Jackson (officer Tenpenny) spreken natuurlijk erg geloofwaardige teksten in, maar ook de minder bekenden hebben een sterk staaltje voice-acting laten horen.

Extra’s
GTA San Andreas is ontzettend origineel. Het biedt dan ook vele extra’s. Om er maar een paar te noemen: er vliegen vliegtuigen rond. Deze vliegtuigen zijn toegankelijk, ware het niet dat je er niet bij kunt komen omdat ze vliegen. Ze zijn echter wel interactief, want het is mogelijk om ze neer te halen. Soms storten ze zelfs uit zichzelf neer doordat bijvoorbeeld de motor in de lucht explodeert! Van zulke dingen (en de streken die je zelf uithaalt) hoor je dan weer een bericht op de radio. Daarnaast variëren de missies die je moet uitvoeren ook ontzettend. Ze verschillen van gewone gangwars tot danswedstrijden, en alles wat daar tussenin zit. De gewone extra mogelijkheden, zoals basejumpen of parachutespringen, zijn ook erg vermakelijk. Daar komen nog de optionele missies bij (naast de gewone politiemissies bijvoorbeeld van Vice City), zoals PIMP-missies, waarbij je een prostituee naar een klant moet brengen.
Ook haalt Rockstar nog eens flink uit naar ‘na-aap’ games als True Crime en Driv3r. Driv3r, die eerder nog naar GTA uithaalden omdat toen Tommy Vercetti niet kon zwemmen, en zo trots waren dat hun Tanner dat wel kon. Vraag echter niet hoe dat gebeurde. CJ echter is vergeleken met Tanner een Pieter van de Hoogenband én kan duiken. Dat snoert de mond van Atari voorlopig dus wel.
Dan is er nog één optie die ik toch even wil melden. Je kunt namelijk, zoals de vermoedens al waren, met zijn tweeën amok zaaien in San Andreas! Dit gaat niet met een splitscreen, maar je bekijkt het van bovenaf. Je mag dan echter niet te ver uit elkaar gaan. Dit is niet top uitgewerkt dus, maar toch heel vermakelijk. Double trouble!

Conclusie
Rockstar heeft het weer voor elkaar gekregen om een topgame neer te zetten. Er zijn maar weinig dingen die je niet kunt doen in San Andreas; er is zó enorm veel vrijheid dat je na een paar uurtjes gamen de helft nog niet hebt ontdekt. De game is waarachtig enorm en je zult dan ook nog vele uurtjes zoet zijn als je de gewone missies hebt uitgespeeld (wat toch ook al enkele tientallen uurtjes duurt!), gewoon met verkennen, rondcrossen, stunten, verzamelen enzovoort. Ik zou nog 20 pagina’s aan info kunnen typen, maar ik doe het niet. Wat ik nog wel doe is advies geven: kopen die handel!