Na hun avontuur in Afrika werden Sniper en Spotter weer op een welverdiende vakantie gestuurd, maar helaas bleef de wereld niet veilig. Gelukkig was er nog hun neef Heavy Gunner Grant, die een andere aanpak had voor het gespuis.
Mijn naam is Grant
Mijn naam is Grant. Voluit: Heavy Gunner Grant. Ik ben van het type dat eerst schiet, dan nog een keer schiet en als er dan nog iets beweegt, blijft schieten. Vragen stellen? Daar doe ik niet aan. In mijn wereld, het Vietnam van eind jaren ’60 van de twintigste eeuw, zijn vragen ook overbodig. Als het op een vijandige Vietnamees lijkt, dan schiet je en in mijn specifieke wereld zijn alle Vietnamezen vijandig. Dat is de afspraak in mijn squad en zo vullen we de dagen tot het einde van deze game.
Ik heet niet voor niets Heavy Gunner Grant, want ik ben Grant. En een heavy gunner. Mijn specialiteit is schieten met grote wapens. M60 en dat soort dingen. Daarnaast draag ik ook wel een pistool, wat granaten en een normaal wapen bij me, een M16 of zo. Zo’n normaal wapen houdt ik in mijn handen als ik normaal patrouileer. Pas als Sarge (niet die van Quake 3:Arena, misschien een broer?) het beveelt, verandert een object zoals een boomstam of muurtje ineens van z’n eigen kleur in goudkleurig en kan ik mijn grote kanon neerzetten en beginnen met maaien. Beachhead of Paratrooper, zo noem ik dat ook wel eens. Vijandelijke soldaatjes komen dan van alle kanten en ik mag ze in een bloedend hoopje ellende veranderen. Zo gaan we van punt naar punt: gewoon lopend en normaal schietend op kleine groepjes vijanden en pas als de tegenstand erg groot wordt, haal ik mijn heavy machinegun tevoorschijn en mag ik in m’n eentje iedereen neerschieten. Mijn tegenstanders zijn slim genoeg om dekking te vinden, maar te dom om daar te blijven. Pech voor hun, niet voor mij.
Nutteloze squadleden
Mijn heavy machinegun neerplanten heeft twee grote voordelen: spontaan heb ik dan oneindig veel munitie en ik kan ook tegen een behoorlijk aantal stootjes. Normaal ben ik, net als mijn tegenstanders, dood na drie schoten, maar met mijn heavy gun uitgestald kan ik tientallen schoten op mijn lichaam verdragen. Hoe dat komt weet ik niet, ik stel immers ook geen vragen. Helaas ben ik naast heavy gunner van mijn squad ook nog eens een manusje van alles. Elke speciale missie die Sarge kan bedenken mag ik uitvoeren, terwijl mijn squad lekker blijft zitten waar het zit tot ik klaar ben. Moet er een brug worden opgeblazen? Grant loopt wel! Mortieren uitschakelen? Laat Grant het maar oplossen. Misschien moet ik maar eens vragen gaan stellen…
Eigenlijk begrijp ik best wel waarom Sarge geen andere manschappen inzet voor speciale missies. Mijn squadleden zijn namelijk idioten. Schieten kunnen ze bijvoorbeeld bijna niet, in ieder geval bij lange na niet zo goed als ik. Ook laten ze vaak genoeg vijandelijke troepen dwars door zich heen lopen, zonder er wat aan te doen. Die vijandelijke troepen weten dat ook en ze weten ook dat ik wel een goede soldaat ben en dus ben ik dan altijd de pineut. Man, ik haat het als vijanden als bijen op honing alleen op mij afkomen en geen oog voor mijn squadleden lijken te hebben en diezelfde squadleden hier niets aan doen…
Er is één ding waar mijn squadleden wel goed in zijn: buikspreken. Als zij in de tijd tussen de missies spreken, dan bewegen ze geen van allen hun mond. Dat zouden ze wel moeten kunnen, want mijn wereld wordt jullie voor de ogen gezet door de ‘Next Generation Unreal Engine’, wat dat ook mag betekenen. Ook valt mij op dat ze er een stuk beter uitzien dan al het andere in mijn wereld. Alleen zij bestaan uit ovale vormen, de rest van de wereld is erg hoekig en ook detail ontbreekt vrijwel volledig. Helaas zijn mijn squaddies wel erg beperkt in hun stemvermogen. Ik heb zelden zulke slechte stemmen bij elkaar gehoord. Alsof een groepje ontwikkelaars ons heeft ingesproken.
Conclusie
Matige AI, matige graphics, matig geluid, redelijke gameplay. Nee, Marine Heavy Gunner: Vietnam zal nooit een topper worden, maar altijd een rasechte budgetshooter blijven. Dat wil niet zeggen dat je geen waar voor je geld krijgt, want je betaalt voor Marine Heavy Gunner: Vietnam slechts 15 euro en daar krijg je dan evenredig veel game voor terug. Leuk voor tussendoor en met het oog op Sinterklaas een goede keuze voor een surprise voor een FPS-fanaat.
