Toen ik NBA Ballers op mijn matje hoorde vallen, spurtte ik richting voordeur. Snel rukte ik de envelop aan stukken. Ik had nog maar bar weinig van deze game gehoord, maar het verbaasde me dat ik zag dat Midway voor deze game gezorgd heeft. Midway? Maken die ook sportgames?
Ten eerste…
NBA Ballers is niet het soort sport dat ik voor ogen had. “Het is natuurlijk een basketbal game met de Amerikaanse basketbal competitie”, dacht ik. Daar had ik het echter toch een beetje mis. In NBA Ballers draait het ten eerste om één tegen één wedstrijdjes, van (normaal gezien) twee minuten, waarbij je wint als je als eerste 11 punten (of meer) hebt. Je maakt deze punten uiteraard door de bal in de enige basket die op het veld staat, te gooien. Regels zijn er eigenlijk niet: je mag je tegenstander tot vijf keer toe wegduwen, naar een vriend in het publiek passen of de bal via het hoofd van je tegenstander weer laten terugstuiteren. Dit alles, plus scoren, moet binnen de vastgestelde tijdslimiet. Je kunt dan nog gebruik maken van allerlei trucs, inclusief alley-oops, slamdunks en driepunters. Als je dit ook nog eens op spectaculaire wijze doet, zul je punten vergaren die door de wedstrijd heen je ‘House’ meter opvullen. Als dit balkje helemaal vol is, kun je een massale ‘Alley-Oop’ doen, waarna de basket spontaan afbreekt en je automatisch het duel wint.
Besturing
De besturing zit vrij makkelijk in elkaar, maar vergt wel enige oefening. Met je linker analoge stick beweeg je jezelf, met het rondje schiet je of pak je de bal af. Dat is de (erg makkelijke) basis. Wil je echter ook tot schieten komen, dan zul je gebruik moeten maken van meerdere trucs, die je met het vierkantje (in defensieve positie ook te gebruiken om de bal af te pakken) en de rechter analoge stick uitvoert. Als je dan in scoringspositie staat, kun je ervoor kiezen om gewoon te schieten, maar dunken of alley-oop’en is spectaculairder (en zorgt dus voor veel punten). Dan zijn er nog de schouderknoppen. Deze worden gebruikt om je ‘Juice’ te activeren; een capaciteit die ervoor zorgt dat je betere trucs doet of harder sprint. Dit is vergelijkbaar met de sprintknop bij FIFA games: hoe meer je het gebruikt, hoe sneller het opgaat en hoe langzamer het zich weer bijvult.
‘It’s my man Bubba, facing…’
De storymode (ja, er zit wel degelijk een soort storymode in de game) is vrij origineel. Je begint als onprofessionele straatbasketballer, die je kunt creëren á la The Sims. Enkele Tv-magnaten zijn op zoek naar een nieuwe, verfrissende serie en besluiten een soort ‘real life soap’ te maken omtrent enkele onbekende straatbasketballers. Jij bent daar dus één van. Je moet het in het programma genaamd ‘Rags to Riches’ gaan opnemen tegen andere beginnende ballers in toernooitjes. Als je deze veel wint, begint het echte werk en mag je je gaan meten met professionele NBA Ballers. In het begin zul je nog vrij onbekende spelers tegen komen, maar naarmate je in het spel vordert zullen spelers als Shaquille O’Neal je pad kruisen.
Hoe meer toernooitjes je wint, hoe meer geld en statistieken je verdient. Met dit geld kun je een nieuwe look kopen, maar ook auto’s, een landgoed of vrienden. Deze vrienden kunnen vervolgens langs de kant gaan staan om je een handje toe te steken tijdens een wedstrijd. Ook je status stijgt naarmate je meer wint, en dat is te merken aan het publiek dat langs de kanten staat. Daarnaast kun je nog extra moves unlocken, zoals een alley-oop, de mogelijkheid om hoger te springen of spectaculairdere dunks.
Grafische pracht…?
NBA Ballers ziet er in grafisch opzicht heel goed uit. De spelers uit de NBA zijn ontzettend goed nagemaakt, qua lichaamsomvang én gezicht. De speelomgevingen zijn vaak landgoederen van de grotere NBA spelers, die er ook heel gelikt uitzien. Dit alles vertraagt het spel geenszins. Ook bevat NBA Ballers veel muziek. Bij deze Undergroundachtige scene is Hip Hop een must. Zo gauw je het spel opstart maakt MC Supernatural dan ook zijn opwachting, die je een sterk staaltje rap laat horen én je wedstrijden verslaat. Tijdens deze wedstrijden zijn zichtbare en hoorbare ‘special effects’ aanwezig. Een voorbeeldje: wanneer je drie keer achter elkaar hebt gescoord, hoor je een brandweersirene. Je staat dan On Fire, wat wil zeggen dat je Juice niet op kan gaan en je harder dunkt, preciezer gooit en harder rent. De hitte komt dan letterlijk van je mannetje af, en iedere keer als je gooit komt er rook van de bal. Mocht je ook nog eens scoren, dan komt er als het ware een implosie van gele/groene/rode kleuren van de basket af.
Sounds like one hell of a game
Inderdaad, de game kent weinig minpuntjes. Maar toch zijn er enkele vervelende dingetjes. Zo wordt je meteen het diepe ingegooid wanneer je begint met de storymode; er is geen tutorial of iets dergelijks. Voordat je de game ook daadwerkelijk begint, is er wel een laadscherm, waar óf hints en tips komen, óf de besturing. Het blijft dan echter bij de functies van de knoppen; knoppencombinaties zie je daar niet. Dat is best lastig, als het in een bepaald level de noodzaak is om enkele trucs uit te voeren.
Verder verveelt de game nogal snel. Niet omdat het saai is om de game te spelen, integendeel. Het is alleen telkens maar weer hetzelfde wat je moet doen: versla tegenstander drie op een bepaalde manier, ga naar tegenstander twee. Versla tegenstander twee, ga naar tegenstander drie, totdat je op een gegeven moment bij de laatste (meestal beste) tegenstander bent. Als je die hebt verslagen begint alles weer opnieuw… en opnieuw… en opnieuw. Nogal eenzijdig dus. Het enige wat je dan weerhoudt om te stoppen is het feit dat je steeds nieuwe dingen kunt unlocken: nieuwe outfits, auto’s of vrienden.
Het verhaal is aardig bedacht, maar het lijkt eerder dat het verhaal op de uiteindelijke game is gebaseerd als andersom. “Gewoon één tegen één ballen is leuk, maar mist verhaal. Laten we dit dus doen”, moeten ze bij Midway gedacht hebben. Dit hebben ze dan ook vrij leuk uitgewerkt, maar een echt, diepgaand verhaal mis ik. Geen punt natuurlijk, want de nieuwste Fifa of Pro Evolution Soccer heeft natuurlijk ook geen verhaal. Laatste kleine puntje zijn de laadtijden. Als je bij het aanmaken van het personage wisselt tussen bijvoorbeeld ‘Haar’ en ‘Shirt’ zit er al een laadtijd van twee seconden. Als je een wedstrijd start zit er een laadtijd van circa vijftien secondes. Niet zo lang allemaal, zul je misschien zeggen, maar als je bedenkt dat één totale wedstrijd maximaal vier minuten duurt, kun je je misschien indenken dat dit bést vervelend wordt na enkele potjes.
Conclusie
NBA Ballers is een erg leuke game, als je ontdekt hebt hoe de besturing in elkaar zit. Het is niet echt een basketbal game, maar richt zich meer op de arcade kant daarvan. De één vs. één insteek komt dan ook erg goed tot zijn recht. Grafisch zit NBA Ballers, mede dankzij de fotorealistische gezichten die de ballers (allemaal) hebben, er prima uit. Het ballen zelf is heel aardig uitgewerkt; met behulp van professionele basketballers die zich hebben geleend om de moves in de computer te krijgen. Ook kent de game een online mogelijkheid via PlayStation Network Gaming, waardoor je dus je kunsten online tegen anderen kunt beoefenen. De arcadekant van deze game geeft het nét dat beetje spektakel wat het nodig heeft, en dit maakt NBA Ballers gewoon tot een leuke game Verwacht echter niet een armada aan spelopties.
