Animal Crossing is een first party game van Nintendo en dan weet je het wel: vrolijke graphics en muziekjes, geen geweld, verslavende gameplay en een toptitel. Animal Crossing doet het wat betreft die eerste vier punten uitstekend, maar de game kan toch geen toptitel genoemd worden. Waarom niet?
Je begint Animal Crossing in de trein. Een zekere teddybeer Rover komt met je praten en vraagt je je naam te geven, hoe laat het is en hoe het plaatsje heet waar je naartoe gaat. Het blijkt dat je naar dit gebied gaat verhuizen en laten we het voor het gemak maar even Dorp noemen. Rover belt een vriend van hem in Dorp, Tom Nook en die regelt dan een huis voor je in Dorp. Het huis kost echter 19800 bells en je hebt er maar 1000 bij je… Daarom ga je in de winkel van Tom Nook werken, en ook de andere dorpsbewoners willen je wel eens een klusje laten doen. Zo betaal je langzamerhand je huis af en als dat gedaan is, dan eh… niks. Animal Crossing is zo’n open-ended game, net zoals bijvoorbeeld The Sims of Simcity. Na de afbetaling kun je nog wel naar hartelust Dorp en zijn bossen en beekjes verkennen.
Het werken in Animal Crossing is vrij eentonig: breng dit pakje naar hem en neem dit terug, schrijf een brief naar haar dat de winkel nieuwe spullen heeft, haal wat sinasappels voor me uit de bomen, enzovoorts, enzovoorts. Hiermee zal je na ongeveer 10 uur spelen klaar zijn, want dan heb je je huis afbetaald.
Op een later moment zul je ook een hengel, een net en een schep krijgen, zodat je uit vissen kan gaan, insecten kan gaan vangen of fossielen op kan graven. Deze kun je verzamelen en bij het Museum in Dorp uitstallen. En als je daar mee klaar bent dan kun je je eigen huis helemaal inrichten zoals je wilt, je eigen kleren ontwerpen of aan iedereen en nog wat brieven schrijven. Ook kun je natuurlijk je eigen meubels en tapijten kopen in de winkel. Dat ontwerpen is wel leuk, je kunt echt alles maken wat je wilt en je meubels zijn ook helemaal aan te passen naar jouw wens. Als je een mooier huis hebt zullen de andere Dorpsbewoners ook aardiger voor je zijn. Bomen en bloemen planten rondom je huis helpen hier ook aan mee.
In Dorp is dus de winkel van Tom Nook te vinden waar je van alles en nog wat kunt kopen en verkopen, maar ook het Station, een Stortplaats, een Postkantoor, een Politiebureau, een Naaiatelier, een Vuurtoren en het Museum.
Tijd speelt een belangrijke rol in Animal Crossing. Wanneer je ’s nachts speelt, zal het in de game ook donker zijn, en overdag is het vanzelfsprekend licht in het spel. ’s Avonds en ’s ochtends heeft de game zelfs ook een roodgekleurde tint, door de op- of ondergaande zon. ’s Nachts zijn er andere dingen te doen dan overdag, er lopen bijvoorbeeld andere insecten rond of er zwemmen andere vissen in de riviertjes. Maar ’s nachts is wel iedereen zijn huis in dus is er veel minder te doen in de game dan overdag.
Ook de seizoenen zijn van belang, in de lente is alles kleurrijk en hangen er bloesems aan de bomen, in de zomer is alles happy en gaat de zon vroeg op en laat onder, in de herfst is alles bruin en vallen de blaadjes van de bomen en in de winter is alles wit en besneeuwd en is het maar kort licht.
Op een kalender in je huis kun je speciale evenementen zien, zoals feesten, wedstrijden of feestdagen. Als het kerst is worden de bomen vervangen door kerstbomen, met oud-en-nieuw is er ’s nachts vuurwerk te zien en met Halloween heeft iedereen een heksen- of tovenaarskostuum aan en staat Dorp vol met pompoenen. En wanneer je jarig bent zullen de dorpsbewoners je een cadeautje geven. Op de officiële site staat in de linkerkolom ook een evenementenkalender, waarop kun je zien wat er allemaal te doen is.
Wanneer jij je Animal Crossing memorycard (die krijg je er gratis bij met 59 blocks) naar iemand anders meeneemt dan kan jij met jouw poppetje in zijn Dorp gaan spelen, of hij in jouw Dorp. Zo kun je dus elkaars dorpen uitwisselen. Of je kunt wanneer je je Gamecube opstart en wanneer zo’n wasbeertje vraagt of de tijd nog wel klopt en of je ‘Remco’ wel bent, ‘nee’ antwoorden en kiezen voor ‘I’m new!’. Dan maak je een nieuwe speler aan in hetzelfde Dorp als waarin de andere spelers ook spelen. Dat kan met maximaal vier spelers, maar niet tegelijk. Je broertje speelt dus bijvoorbeeld eerst en past zo dus de Town Data aan, waarna jij gaat spelen in een Dorp wat een beetje anders is als eerst. Dorpen kunnen overigens niet verder verschillen in de inwoners, hun uiterlijk, hun karakter, kenmerken en naam. En hun waardering voor jou als speler.
Een Nintendo-spel zou een Nintendo-spel niet zijn als je dat Nintendo spel-niet kon linken vanaf je Nintendo Gamecube naar een Nintendo GameBoy Advance (SP). Zo ook met Animal Crossing. Wanneer je je GameBoy Advance linkt naar je Gamecube dan kun je naar het Animal Island gaan. Hier wonen nog twee personen en zijn zeldzame schelpen, vissen en insecten te vinden. Daarna kun je nog een kleine minigame op je GameBoy spelen, maar dat stelt niet zoveel voor.
De beelden van Animal Crossing zijn niet echt geweldig, de wereld ziet er kleurrijk maar onscherp uit, het gras is zo plat als maar kan en bestaat uit één patroon, alle bomen zijn hetzelfde, de huizen zien er niet mooi uit om over de poppetjes zelf maar te zwijgen. Wat wel een pluspunt is, is dat je je eigen kleding, vloeren, muren, meubels enzovoorts kan ontwerpen, en echt alles is mogelijk. Van Ferrari-vloerkleden tot een Donald Duck-bed, van een gothic huis tot een tropisch optrekje.
Ook het geluid van het spel is niet echt ‘mooi’ te noemen. Het standaardmelodietje is irritant, de stemmetjes van de poppetjes zijn zo mogelijk nog irritanter en geluidseffecten kent het spel niet. Maar gelukkig kun je de muziek, je raad het al, helemaal aanpassen aan je eigen wens, compleet met notenbalk. Zo klinkt nu de melodie van ‘Eminem – Just Lose It’ uit mijn speakers wanneer ik zit te spelen. 🙂
Animal Crossing is op een een of andere manier toch een heel erg leuk spelletje, ondanks dat er niet zoveel te doen is en de game al snel in herhaling valt. De verslavingsfactor is dus wel erg hoog en het is Nintendo daarmee toch gelukt om hier een leuk spelletje van te maken.
Animal Crossing is eigenlijk een beetje een simpele Sims met knuffelberen. En als je daar van houdt is deze game een aanrader voor je. En als je van Nintendo-games houdt, kun je deze game ook maar beter kopen, want het typische Ninty-gevoel druipt er gewoon vanaf. Tenslotte zeg ik jullie gedag, ik ga weer even kijken wat er nu weer te doen is in Animal Crossing.